Τον επόμενο μήνα, ένας δικαστής στο Ορεγκον θα εκδικάσει μια προφυγή εναντίον της κυβέρνησης των ΗΠΑ εκ μέρους 21 νέων, οι οποίοι υποστηρίζουν πως η συμβολή της κυβέρνησης στην κλιματική αλλαγή παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματά τους. Οι συνήγοροι της κυβέρνησης έχουν επανειλημμένα προσπαθήσει – χωρίς επιτυχία – να πείσουν το δικαστήριο να απορρίψει ή να αναβάλει την υπόθεση και η δίκη είναι προγραμματισμένη να αρχίσει στις 29 Οκτωβρίου.
Θεωρητικά, οι κυβερνήσεις, και όχι τα δικαστήρια, είναι σε καλύτερη θέση να αποφασίσουν ποιες πολιτικές αποτελούν την καλύτερη λύση για τα περιβαλλοντικά και τα κοινωνικά προβλήματα. Το 1992 πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, της Κίνας, της Ινδίας και όλων των ευρωπαϊκών κρατών, ανέλαβαν την ευθύνη να αντιμετωπίσουν την κλιματική αλλαγή. Στη διάσκεψη του Ρίο ντε Ζανέιρο για το περιβάλλον αποφάσισαν να σταθεροποιήσουν το επίπεδο των αερίων του θερμοκηπίου αρκετά χαμηλά, ώστε η ανθρώπινη δραστηριότητα να μην επηρεάσει το κλίμα. Ωστόσο η συμφωνία δεν διευκρίνισε ποιο ακριβώς είναι αυτό το επίπεδο. Η εκτίμηση των επιστημόνων είναι πως η μέση θερμοκρασία του πλανήτη δεν πρέπει να ανεβεί 2° C πάνω από τα προβιοµηχανικά επίπεδα. Οι επιστήμονες πιστεύουν πως αν ξεπεράσουμε αυτό το επίπεδο, δεν θα μπορούμε πλέον να εμποδίσουμε την υπερθέρμανση του πλανήτη. Ακόμα και μια αύξηση της τάξης του 1,5° C θα ήταν εξαιρετικά επικίνδυνη. Προκειμένου να παραμείνουν ασφαλείς οι κλιματικές συνθήκες, η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη δεν πρέπει να ξεπεράσει τον 1° C. Ωστόσο οι περισσότερες κυβερνήσεις δεν έχουν αναλάβει επαρκή δράση προκειμένου να σταματήσουν την κλιματική αλλαγή. Αντίθετα αυξάνουν τον κίνδυνο εξακολουθώντας να χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα. Για αυτό ακτιβιστές ανά τον κόσμο προσφεύγουν στα δικαστήρια, για να πετύχουν αυτό που δεν μπορούν να πετύχουν με την πολιτική δράση.
Ο πρώτος δικαστικός αγώνας για το περιβάλλον με αίσια εξέλιξη ήταν η υπόθεση Urgenda Foundation εναντίον του ολλανδικού κράτους. Το 2015 το δικαστήριο αποφάσισε πως η χώρα πρέπει να μειώσει τις εκπομπές αερίων κατά 25% μέσα σε πέντε χρόνια. Οσο σημαντική και αν ήταν η υπόθεση Urgenda, η υπόθεση Juliana εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών είναι ο πιο σημαντικός δικαστικός αγώνας για το περιβάλλον μέχρι σήμερα. Αν υπήρξε ποτέ δίκη που να αξίζει να λέγεται η δίκη του αιώνα, είναι αυτή. Το αποτέλεσμά της είναι άμεσα συνδεδεμένο με το μέλλον της ανθρωπότητας.
Η Αμερική είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ρυπαντής στον κόσμο και οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου κατά κεφαλήν είναι διπλάσιες συγκριτικά με της Κίνας, η οποία είναι ο μεγαλύτερος ρυπαντής. Μη μειώνοντας τις εκπομπές τους, οι ΗΠΑ παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και τα πιο βασικά ανθρώπινα δικαιώματα. Οι ενάγοντες υποστηρίζουν πως η συμβολή της κυβέρνησης στην κλιματική αλλαγή αποτελεί παραβίαση του δικαιώματός τους στη ζωή, την ελευθερία και την ιδιοκτησία. Οταν η υπόθεση φτάσει στο Ανώτατο Δικαστήριο, κάτι που φαίνεται αναπόφευκτο, το δικαστήριο θα πρέπει να αποφασίσει αν θα λάβει υπόψη τις επιστημονικές ενδείξεις σύμφωνα με τις οποίες οι δράσεις της κυβέρνησης θέτουν σε κίνδυνο την επιβίωση του ανθρώπινου είδους.