Δεν μου αρέσουν οι αποκλεισμοί. Δεν μου αρέσουν τα εμπάργκο. Δεν μου αρέσει η εμπλοκή των κομμάτων στη δημοσιογραφία. Δεν μου αρέσει η λήψη μέτρων (όποιων μέτρων) εναντίον όποιου διαφωνώ (με όποιον κι αν διαφωνώ).

Η νοοτροπία μου, η συνείδησή μου κι ο πολιτισμός μου τα απορρίπτουν όλα αυτά. Πιστεύω βαθιά στην αρετή του δημόσιου διαλόγου. Στον λόγο και στον αντίλογο.

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι έχω την τιμή να είμαι ο πρώτος δημοσιογράφος που στοχοποιήθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, όταν με επίσημη ανακοίνωση κήρυξε εμπάργκο στις εκπομπές μου στο Mega.

Ενέργεια πρωτοφανής στην ελληνική (ίσως κι ευρωπαϊκή…) δημοσιογραφική ιστορία, η οποία φυσικά δημιούργησε προηγούμενο. Τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ αποκλείει τον Σκάι και η ΝΔ την ΕΡΤ.

Θέλετε τη γνώμη μου; Η υπόθεση δεν έχει καμία σχέση με δημοσιογραφία, τηλεόραση, διάλογο, ενημέρωση ή δημοκρατία γενικότερα.

Είναι απλώς θέμα τσαμπουκά.

Ο ΣΥΡΙΖΑ απέκλειε το Mega παλαιότερα και τον Σκάι σήμερα όχι φυσικά επειδή είχα γράψει κάτι στο «Βήμα» που δεν τους άρεσε ούτε επειδή έγινε κάποιο ανεπανόρθωτο δημοσιογραφικό λάθος.

Αλλά επειδή πάγια λογική τους είναι πως ο εκφοβισμός κι ο εκβιασμός αποτελούν πολιτική μέθοδο. Αν γονατίσουν οι πιο ισχυροί, θα υποταχθούν και οι υπόλοιποι.

Μια μέθοδος που, ομολογώ, είχε αποτελέσματα.

Το τηλεοπτικό τοπίο σήμερα ελέγχεται κατά 80% από την κυβέρνηση ή τουλάχιστον δεν είναι εναντίον της. Κι επειδή η μέθοδος απέδωσε συμπέραναν ότι ο τσαμπουκάς πουλάει.

Μόνο που τα ίδια συμπεράσματα έβγαλαν κι οι άλλοι. Ο τσαμπουκάς επιστράφηκε στην Αγία Παρασκευή με το πρώτο εύκαιρο κούριερ.

Οχι για τις αναλύσεις περί φασισμού ενός αστοιχείωτου. Αλλά επειδή τα αφεντικά του δεν καταλαβαίνουν άλλη γλώσσα.

Μιλάμε λοιπόν για μια υπόθεση χωρίς δημοσιογραφική διάσταση. Χωρίς πραγματικούς δημοσιογράφους ούτε καν πραγματική τηλεόραση.

Διότι για την κανονική δημοσιογραφία τα πράγματα είναι απλά. Προφανώς κάθε νούμερο μπορεί να εκστομίζει στην τηλεόραση ό,τι ανοησία του κατέβει – χρόνια εφαρμόζεται στη χώρα μας γενναιόδωρα και χωρίς περιορισμούς.

Αλλά είναι ευθύνη κάθε σταθμού (και πρωτίστως της δημόσιας τηλεόρασης) να μην απασχολεί νούμερα που εκστομίζουν ό,τι ανοησία τους κατέβει.

Για την πολιτική τα πράγματα είναι απλούστερα. Ο ΣΥΡΙΖΑ κοιμάται όπως έχει στρώσει.

Κι επειδή η πολιτική είναι δοσοληψία μετ’ επιστροφής, το νταραβέρι θα συνεχιστεί και μετά τις εκλογές.

Αν κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ, κανένα πρόβλημα για τη δημοσιογραφική παρέα του.

Αν χάσει όμως υποψιάζομαι πως θα χρειαστούν πάρα πολύ τσαμπουκά για να αντέξουν τον τσαμπουκά.