“Σκοπός είναι να αντλήσουμε τα διδάγματα των εξελίξεων του θέρους και να δούμε πώς μπορούμε να άρουμε τα εμπόδια»: με αυτόν τον τρόπο συνόψιζε εκ προοιμίου ευρωπαίος διπλωμάτης το ελάχιστα φιλόδοξο πρόγραμμα της άτυπης Συνόδου Κορυφής που πραγματοποιήθηκε χθες και προχθές στο Ζάλτσμπουργκ της Αυστρίας σε ό,τι αφορά τη μετανάστευση. «Ηταν μια χρήσιμη και θετική άτυπη σύνοδος» δήλωσε μετά το πέρας της ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ, – ένας εύσχημος τρόπος να παρακαμφθεί η ελάχιστη πρόοδος που σημειώθηκε στις συνομιλίες, με τα ανατολικά κράτη (αρχής γενομένης από την Ουγγαρία του Βίκτορ Ορμπαν) να αρνούνται κάθε «ανακατανομή» των προσφύγων και τον ακροδεξιό υπουργό Εσωτερικών της Ιταλίας, Ματέο Σαλβίνι, να κρατά κλειστά τα λιμάνια της χώρας του στα πλοία ΜΚΟ που περισυλλέγουν μετανάστες.
ΤΙ ΣΥΖΗΤΗΘΗΚΕ. Η μεταρρύθμιση του Κανονισμού του Δουβλίνου παραμένει καθηλωμένη στους ευρωπαϊκούς διχασμούς. Στο τραπέζι του Ζάλτσμπουργκ τέθηκε ως ενδεχόμενο οι χώρες που αρνούνται να δεχθούν πρόσφυγες να έχουν αντ’ αυτού μια οικονομική συνεισφορά – με την Ιταλία να τονίζει σε κάθε περίπτωση πως δεν το θεωρεί αυτό ικανό τρόπο επίλυσης της κρίσης και τον λουξεμβούργιο πρωθυπουργό, Ξαβιέ Μπετέλ, να εξανίσταται λέγοντας πως δεν μπορούμε να αντιμετωπίζουμε το Μεταναστευτικό σαν παζάρι χαλιών.
ΤΙ ΣΥΜΦΩΝΗΘΗΚΕ. Η συζήτηση προχωρεί λίγο πιο γρήγορα στον τομέα της ασφάλειας. Αυτός ήταν άλλωστε που ξεχώρισε και ο Γιούνκερ, επισημαίνοντας πως σημειώθηκε «πρόοδος» σε ορισμένα θέματα που αφορούν την προστασία των εξωτερικών συνόρων και τον κοινό μηχανισμό πολιτικής προστασίας. Αναγνωρίζοντας πως υπάρχουν ακόμη αντιρρήσεις από κράτη-μέλη όσον αφορά την ενίσχυση της Ευρωπαϊκής Ακροφυλακής και Συνοριοφυλακής, που η Κομισιόν θέλει να φτάσει τα 10.000 μέλη προσωπικό έως το 2020, ο Γιούνκερ εκτίμησε ότι θα είναι δυνατή η επίτευξη συμφωνίας μέχρι τα τέλη του έτους. Αν συμφώνησαν σε κάτι οι ευρωπαίοι ηγέτες, είναι να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις με την Αίγυπτο και άλλα κράτη της Βόρειας Αφρικής, με στόχο την επίτευξη συμφωνιών ανάλογων με εκείνη που έχει συναφθεί με την Τουρκία, για τη συγκράτηση των αναχωρήσεων. Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ευελπιστεί να διοργανώσει τον Φεβρουάριο, προς αυτόν τον στόχο, σύνοδο με τον Αραβικό Σύνδεσμο.
ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΤΗ ΣΥΜΦΩΝΙΑ. Οπως σημειώνει πάντως η «Le Monde», έπειτα από ένα τόσο τεταμένο καλοκαίρι, με τον πόλεμο μεταξύ φιλοευρωπαίων και εθνικολαϊκιστών να μαίνεται – παρά την εγκάρδια χειραψία που αντάλλαξαν στο Ζάλτσμπουργκ χάριν του φακού Εμανουέλ Μακρόν και Βίκτορ Ορμπαν -, το ερώτημα που βασανίζει επί του παρόντος πολλές ευρωπαϊκές μητροπόλεις είναι το εξής: Αραγε ο Σαλβίνι και ο Ορμπαν, που συναντήθηκαν πρόσφατα προκειμένου να σφραγίσουν την αντιευρωπαϊκή τους συμμαχία, θέλουν πραγματικά μια συμφωνία για τη μετανάστευση; Ή μήπως έχουν αποφασίσει να μετατρέψουν οριστικά το θέμα αυτό στο πρωταρχικό εργαλείο της καταστροφικής τους προσπάθειας και στο καλύτερο προεκλογικό τους επιχείρημα εν όψει των ευρωεκλογών του Μαΐου;
ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΣΙΠΡΑ. Στην ανάγκη επιτάχυνσης των διαδικασιών για τη δίκαιη αναθεώρηση του Κανονισμού του Δουβλίνου επικεντρώθηκε ο Αλέξης Τσίπρας κατά την άτυπη Σύνοδο Κορυφής. Σε δηλώσεις του στους δημοσιογράφους, ο Πρωθυπουργός σημείωσε πως το Προσφυγικό είναι ένα θέμα που έχει χωρίσει την Ευρώπη σε δύο στρατόπεδα. Πρόσθεσε ότι η Ελλάδα πρωταγωνιστεί στο δεύτερο στρατόπεδο «που θέλει να έχει ένα όραμα για την Ευρώπη και την αντιμετώπιση των μεγάλων προβλημάτων που βρίσκει μπροστά της, όπως η προσφυγική κρίση». Σύμφωνα με όσα υποστήριξε, η χώρα μας δεν θα μπορούσε να βρίσκεται στο άλλο στρατόπεδο και όσοι επιθυμούν να τη μεταφέρουν εκεί πρέπει να σκεφθούν πάρα πολύ σοβαρά ότι η Ελλάδα είναι η πρώτη χώρα που αντιμετωπίζει το πρόβλημα αυτό, μαζί με την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γαλλία. «Ως εκ τούτου, όσα φρούρια κι αν χτίσει θα είναι ευάλωτα».