Τέτοιες οικογενειακές περιπτώσεις οι Αμερικανοί τις αποκαλούν «like father, like son», αλλά στο… Φασουλαίικο έχουν παραφράσει την παροιμιώδη έκφραση σε «like father, like daughter», που κάνει κιόλας ρίμα!

Εκτός από ρίμα κάνει και σουξέ, καθότι η γεννημένη στις 2 Σεπτεμβρίου του 1997 θυγατέρα του Παναγιώτη Φασούλα και της Μάσας Ζαχαρία, Μαριέλλα, ναι μεν γνώρισε ξαφνικά και αγάπησε απότομα το μπάσκετ, αλλά του αφοσιώθηκε ψυχή τε και σώματι και σιγά σιγά δρέπει τους καρπούς του ταλέντου και του μόχθου της.

«Δεν είχα ιδέα από μπάσκετ και μια μέρα στο σπίτι μας στο Μέμφις είδα από το παράθυρο τον πατέρα μου με τον μικρό αδερφό μου τον Γιάννη να παίζουν στην αυλή πίσω από το γκαράζ. Βγήκα από περιέργεια έξω, έπιασα την μπάλα, έκανα ένα σουτ, ο μπαμπάς μου φώναξε “πάρε το ριμπάουντ” και ξαφνικά ένιωσα ότι ανακάλυπτα έναν καινούργιο κόσμο» εξομολογείται η Μαριέλλα, που φρόντισε να διαψεύσει κιόλας τους πρώιμους κριτές της.

«Γράφτηκα στην ομάδα Team Memphis Elite, αλλά στην αρχή ήμουν ένα… μάτσο χάλια και οι προπονητές είπαν διακριτικά στους γονείς μου ότι δεν θα πρόκοβα. Ευτυχώς επέμεινα και όχι μόνο δεν το μετάνιωσα, αλλά άρχισα κιόλας να γουστάρω πολύ» αποκαλύπτει η ύψους 1μ.95 σέντερ της Εθνικής, η οποία πέρασε και από κάποια άλλα γήπεδα. «Επαιξα για λίγο τένις και επίσης η μαμά με πήγε στο μπαλέτο, αλλά η εμπειρία μου εκεί ήταν τραγική»!

Φαν του Ολάζουον

Από τη στιγμή που γνώρισε το μπάσκετ, η Μαριέλλα δεν ξανακοίταξε πίσω. «Αποκλείεται να ασχολιόμουν με το μόντελινγκ όπως η μαμά, άλλωστε δεν είμαι φτιαγμένη γι’ αυτό και δεν ξέρω καν πώς πρέπει να στέκομαι και να ποζάρω».

Οταν, μετά την περιπέτεια με την υγεία του μικρού αδερφού της, η οικογένεια επέστρεψε στην Αθήνα, η Μαριέλλα εντάχθηκε στον Πρωτέα Βούλας και στη συνέχεια ξαναγύρισε στις ΗΠΑ για να σπουδάσει στον τομέα της Επικοινωνίας και παράλληλα να παίξει μπάσκετ, πρώτα στο Boston College και τώρα στο πανεπιστήμιο του Vanderbilt, στο Τενεσί.

Λόγω του κανονισμού (red shirt) που ισχύει σε περιπτώσεις μεταγραφής, η 22χρονη σέντερ έμεινε ανενεργή καθ’ όλη την περσινή σεζόν, «αλλά η αποχή δεν με επηρέασε, αντιθέτως δούλεψα πολύ με ατομικές προπονήσεις, βελτίωσα το κορμί μου και το παιχνίδι μου και ανυπομονώ να επιστρέψω στη ρουτίνα μου». Ατυχώς για την κληρονομική σημειολογία, η Μαριέλλα αποχωρίστηκε το Νο 13, που φορούσε ο πατέρας της στην εθνική ομάδα και βολεύεται με το Νο 34, όχι πάντως λόγω του Γιάννη Αντετοκούνμπο. «Την ημέρα που έπρεπε να διαλέξω νούμερο στο κολέγιο, έβλεπα συνεχώς αυτόν τον αριθμό γύρω μου και θεώρησα ότι ήταν σημαδιακός και θα αποδεικνυόταν τυχερός» εξηγεί χωρίς να ξέρει τότε ότι έπεσε στην περίπτωση: το Νο 34 το φορούσε και ο παίκτης που αποτελεί το ίνδαλμά της, ο παλαίμαχος σέντερ των Ρόκετς, Χακίμ Ολάζουον.

«Τον έχω δει σε βίντεο και έμεινα άφωνη για την τεχνική και την πλαστικότητά του. Από τους τωρινούς παίκτες μου αρέσουν ο Ράσελ Γουέστμπρουκ και η Ελενα Ντέλε Ντόνε, λόγω του πλουραλισμού στο παιχνίδι τους».

Οι συμβουλές

Θιασώτης της άποψης «βλέπε κάθε καινούργια μέρα ως μια καινούργια ευκαιρία», η Φασούλα οπλίζεται με αυτό το μότο στη δύσκολη επιχείρηση την οποία αρχής γινομένης από σήμερα (κόντρα στον Καναδά) έχει μπροστά της η Εθνική στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Τενερίφης. «Νιώθω ευλογημένη και ευγνώμων που θα παίξω και ελπίζω να ανταποκριθούμε στη μεγάλη πρόκληση. Είμαστε μια ομάδα που δεν τα παρατάει και προσπαθούμε πάντοτε να βγάζουμε τον καλύτερο εαυτό μας. Βλέπουμε κάθε ματς ξεχωριστά, με στόχο να προκριθούμε στη δεύτερη φάση και ό,τι προκύψει. Δεν μας κυριεύει ο πανικός επειδή χάσαμε με μεγάλες διαφορές στα φιλικά ματς από την Ισπανία και τη Λετονία, ίσα ίσα βγήκαμε ωφελημένες από αυτά τα στραπάτσα» σχολιάζει, επισημαίνοντας ότι «πρέπει να δώσουμε έμφαση στις επιστροφές μας στην άμυνα και στην ομαδική αμυντική αντίδραση». Εκτός των άλλων, η Μαριέλλα πήρε στην Τενερίφη ως φυλακτό και τις συμβουλές των γονιών της με τους οποίους μιλάει στο τηλέφωνο πριν από κάθε αγώνα! «Ο πατέρας μου δεν το… παίζει ποτέ προπονητής, αλλά μου δίδαξε το hook shot με το δεξί. Θα με μάθαινε να το κάνω και με το αριστερό, αλλά ούτε αυτός το είχε στο ρεπερτόριό του! Περισσότερο από τις κινήσεις όμως, με συμβουλεύει να έχω αυτοσυγκέντρωση, να κάνω αυτά που ξέρω, να μην παρασύρομαι, να έχω δυνατό πνεύμα, να δίνω τον καλύτερο εαυτό μου και να είμαι καλή συμπαίκτρια».