Είναι πολύ υψηλού επιπέδου ο τρόπος λειτουργίας των Ερυθρολεύκων γενικώς. Είναι πολύ μακριά από τα ελληνικά δεδομένα συνολικά όλα εκείνα τα επιμέρους στη δομή τους. Οι επενδύσεις εκατομμυρίων ευρώ στις ακαδημίες, οι επενδύσεις σε εγκαταστάσεις, το σκάουτινγκ εντός και εκτός συνόρων, ο τρόπος με τον οποίο στελεχώνουν το ρόστερ τους, ο «χώρος» τον οποίο καταλαμβάνουν στη διεθνή αγορά, οι σχέσεις με κορυφαίους προπονητές, διοικητικούς, ατζέντηδες κ.λπ.

Είναι τόσο μεγάλος ο κύκλος τους που το ένα φέρνει το άλλο. Ενα παράδειγμα για κάθε ποδοσφαιρική εταιρεία που θέλει να είναι πρωταγωνίστρια. Να παίρνει τίτλους, να αγωνίζεται στο υψηλότερο επίπεδο, να έχει μια απολύτως ανταγωνιστική ομάδα, να διαθέτει στο ρόστερ της παγκόσμιους σταρ, αλλά και να αναδεικνύει νέα πρόσωπα. Θεωρητικά μοιάζει εύκολο σκεπτόμενος τον τρόπο με τον οποίο συμβαίνει στο μεγάλο λιμάνι. Αν ήταν όμως, προφανώς θα το έκαναν και άλλοι.

Ρίξτε μια πιο προσεκτική ματιά στη φετινή ομάδα. Δεν είναι μόνο ο 21χρονος Μαντί Καμαρά. Είναι ο 22χρονος Κωνσταντίνος Τσιμίκας που έχει πάρει σπίτι του τη φανέλα του βασικού.

 Είναι ο Ντανιέλ Ποντένσε που τον άλλο μήνα γίνεται 23 και αυτή τη στιγμή χρηματιστηριακά η αξία του στο ποδόσφαιρο ξεπερνά τα 15 εκατ. ευρώ. Είναι ο 22χρονος Ματίας Ναουέλ που ήδη τον Ρέντη τον περιγράφει ως… θέμα ολόκληρο. Είναι ο 23χρονος Λεονάρντο Κούτρης που πέρυσι ήταν ένας από τους καλύτερους της σεζόν. Ο 23χρονος Σισέ. Είναι ο 20χρονος Μάριος Βρουσάι, για τον οποίο ο Πέδρο Μαρτίνς έχει εξαιρετική άποψη.

Το… δεύτερο ρόστερ

Ο 22χρονος Γιάννης Μασούρας που ετοιμάζεται με προσοχή στο… βάθος του ρόστερ. Ο 21χρονος Θανάσης Ανδρούτσος που έχει ήδη ένα πολύ ισχυρό βιογραφικό. Αν ψάξετε ακόμη πιο βαθιά θα πληροφορηθείτε το όνομα του 18χρονου Γιώργου Μαρίνου, που καλό είναι να τον θυμάστε γενικώς, διότι όλα συνηγορούν στην πεποίθηση ότι οι Πειραιώτες έχουν ήδη έναν ακόμη «μικρό» έτοιμο για μεγάλα πράγματα.

Ποδοσφαιριστές από διαφορετικές δεξαμενές, με διαφορετικό βαθμό ετοιμότητας που καταλαμβάνουν σχεδόν το 1/3 του ρόστερ μιας ομάδας η οποία κατασκευάστηκε για να κάνει άμεσα πρωταθλητισμό. Με δεδομένο ότι ο Ποντένσε αποτελεί ούτως ή άλλως εξαίρεση καθώς έρχεται από επίπεδο Τσάμπιονς Λιγκ, ώς εδώ τα φώτα πέφτουν βασικά στον Καμαρά και κατ’ επέκταση στον Τσιμίκα. Είναι ακόμη Σεπτέμβριος όμως. Εχει μπροστά καμία 40αριά επίσημα ματς σε όλες τις διοργανώσεις. Το ποιοι συνομήλικοί τους θα προστεθούν στην εξίσωση το ξέρει μόνο ο… καιρός. Το σίγουρο είναι πως ό,τι συμβαίνει δεν έρχεται στην τύχη. Το επιβεβαιώνει η συχνότητα των γεγονότων. Και η επανάληψη της συζήτησης γύρω από κάποιο ποδοσφαιρικό εύρημα!