«Δεν είμαι θύμα της ισραηλινής κατοχής, είμαι μαχήτρια της ελευθερίας» λέει για τον εαυτό της η 17χρονη Αχεντ Ταμίμι. Το γλυκό κορίτσι με τα γαλάζια μάτια έγινε σύμβολο του παλαιστινιακού αγώνα καθώς συνελήφθη τον Δεκέμβριο του 2017 από τις Αρχές κατοχής και παρέμεινε στις ισραηλινές φυλακές επί οκτώ μήνες. Οι κάμερες την είχαν καταγράψει να χτυπά με τα χέρια έναν πάνοπλο στρατιώτη που βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού της, ενώ προηγουμένως ο ισραηλινός στρατός είχε πυροβολήσει τον έφηβο ξάδερφό της, ο οποίος είχε πέσει σε κώμα. Η κράτησή της, η ανάκριση στην οποία υποβλήθηκε, η πλήρης απομόνωση υπό 24ωρη παρακολούθηση μέσω κλειστού κυκλώματος στην οποία είχε εξαναγκαστεί επί μέρες, η μεταφορά της σε τρία διαφορετικά κέντρα κράτησης και φυλακές, κάποια από τα οποία θεωρούνται ύποπτα για βασανιστήρια κρατουμένων, συνοδεύτηκαν από διεθνείς διαμαρτυρίες. Και έφεραν στο φως τη σκληρή πραγματικότητα της Δυτικής Οχθης: 6.500 Παλαιστίνιοι κρατούνται για πολιτικούς λόγους σε φυλακές του Ισραήλ, μεταξύ των οποίων περίπου 300 παιδιά.

Η Αχεντ έφτασε προχθές Σάββατο στην Αθήνα έπειτα από πρόσκληση της ΚΝΕ για να συμμετάσχει στο 44ο Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή που γιόρτασε φέτος τα 50 χρόνια από την ίδρυση της οργάνωσης. Η παρουσία της στο βήμα του φεστιβάλ ενώπιον δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων ήταν συγκλονιστική το βράδυ του Σαββάτου. Χθες παραχώρησε συνέντευξη Τύπου, στην οποία συμμετείχε και ο πρεσβευτής της Παλαιστινιακής Αρχής στην Αθήνα Μαρουάν Εμίλ Τουμπάσι.

«Η συγκίνηση της διεθνούς κοινότητας για όσα βιώνει ο παλαιστινιακός λαός δεν αρκεί, χρειάζονται συγκεκριμένες κινήσεις» είπε η Αχεντ Ταμίμι απαντώντας σε ερώτηση των «ΝΕΩΝ». «Αυτό που ζητούμε από τους Ελληνες και τους άλλους λαούς της Ευρώπης είναι να ενημερώνουν τους νέους για όσα συμβαίνουν στην Παλαιστίνη, να διαδίδουν όσα γίνονται μέσω των κοινωνικών δικτύων ώστε να φτάσει η αλήθεια σε όλον τον κόσμο, να καταγγέλλουν το Ισραήλ, και βέβαια η ψυχολογική υποστήριξη όπως αυτή που λάβαμε από τους Ελληνες το προηγούμενο διάστημα είναι πολύ σημαντική» είπε.

«Οσο κι αν προσπαθήσω να περιγράψω την ταλαιπωρία μέσα στη φυλακή, δεν θα μπορέσω να αποδώσω την πραγματική εικόνα. Τα παιδιά που κρατούνται από το Ισραήλ προσπαθούν να μετατρέψουν τη φυλακή σε σχολείο, να ασχολούνται με το διάβασμα, να συνεχίσουν τον αγώνα τους προκαλώντας αυτούς που τους φυλάκισαν με το να εξακολουθούν να μορφώνονται ακόμη και μέσα στη φυλακή. Εκεί σκέφτεσαι συνέχεια την οικογένειά σου, αν έχουν πάθει κάτι, είσαι κλεισμένος σε έναν πολύ μικρό χώρο και ταυτόχρονα έχεις κι άλλες τιμωρίες από τη διοίκηση. Είναι πολύ δύσκολα. Εγώ τον περισσότερο χρόνο διάβαζα, προσπαθούσα να μιλάω στις υπόλοιπες κρατούμενες και εκείνες με εμψύχωναν. Προσπαθούσα να μην πολυσκέφτομαι την ελεύθερη ζωή για να μην καταστραφώ ψυχολογικά, έτσι στάθηκα όρθια» εξήγησε η Αχεντ, η οποία έφτασε με δυσκολία στην Ελλάδα. Το Ισραήλ είχε απαγορεύσει την έξοδο από τη χώρα στην οικογένεια Ταμίμι, η οποία έχει βιώσει αλλεπάλληλες φυλακίσεις, σοβαρούς τραυματισμούς και έχει θρηνήσει πολλούς νεκρούς συγγενείς στον αγώνα για ελευθερία. Η απόφαση αναιρέθηκε μετά τις έντονες αντιδράσεις. Τι είναι αυτό που φοβήθηκε ένα πανίσχυρο κράτος από τη 17χρονη Αχεντ; Ισως το γεγονός ότι εκείνη διευκρινίζει με κάθε ευκαιρία πως δεν επιζητά τη λύπηση αλλά συνοδοιπόρους στον αγώνα του λαού της. «Ελπίδα μου είναι ο ελληνικός λαός που μας συμπαραστάθηκε να μην αισθάνεται τον εαυτό του απλώς ως υποστηρικτή μας αλλά ως συνέταιρο στην προσπάθειά μας» είπε χθες.

Το στιγμιότυπο που την έκανε διεθνώς γνωστή ήταν εκείνο που την έδειχνε μικρό κοριτσάκι περικυκλωμένο από ισραηλινούς στρατιώτες να υψώνει απειλητικά τη γροθιά εναντίον τους, παρά τη διαφορά ύψους που τους χώριζε, ενώ σε άλλο πλάνο δάγκωνε έναν στρατιώτη προσπαθώντας να αποτρέψει τη σύλληψη ενός παιδιού. «Ξεκίνησα να πηγαίνω στις διαδηλώσεις από οκτώ χρονών» εξήγησε χθες. «Το να συμμετέχεις από τόσο μικρή ηλικία σε τέτοιου είδους πορείες και να βάζεις τον εαυτό σου μπροστά στις σφαίρες γίνεται εξαιτίας της πίεσης της κατοχής. Το κάνω μόνο για να απελευθερωθούμε, για να μη ζήσει η επόμενη γενιά τα βάσανα που περνάμε. Να πηγαίνει στο σχολείο χωρίς φόβο, να ζει χωρίς εποικισμούς, χωρίς συλλήψεις, χωρίς καθημερινές εφόδους στα σπίτια. Είναι μια δύσκολη ζωή για παιδιά» σημείωσε.

Η Αχεντ Ταμίμι μιλά με σεμνότητα και ήπιους τόνους. Αξιοποιεί την αναγνωρισιμότητα που τυχαία απέκτησε για να μεταδώσει, όπως λέει, το μήνυμα για ελεύθερη Παλαιστίνη. Και ονειρεύεται να σπουδάσει Νομική για να υπερασπιστεί σε διεθνές επίπεδο τα δικαιώματα των Παλαιστινίων. «Είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη να εκπροσωπείς έναν λαό που ζει υπό κατοχή. Είσαι στοχοποιημένος από την κατοχή και από τους κατοίκους των εποικισμών, καθημερινά μπορεί να σε φυλακίσουν, να σε τραυματίσουν. Είναι μεγάλη ευθύνη, δύσκολη, όμως εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα» είπε.

Παίρνοντας τον λόγο ο πρεσβευτής της Παλαιστίνης, αφού ευχαρίστησε τον ελληνικό λαό και την Κομμουνιστική Νεολαία Ελλάδας, αναφέρθηκε στις εξελίξεις μετά την εκλογή Τραμπ, ενώ έκανε και έμμεση αναφορά στη στάση της ελληνικής κυβέρνησης: «Μου κάνει εντύπωση όταν ακούω κάποιους να λένε ότι η Ελλάδα και το Ισραήλ έχουν κοινές αξίες. Για ποιες αξίες μιλάμε; Τις αξίες της κατοχής, του απαρτχάιντ και του ρατσισμού; Ο ελληνικός λαός δεν έχει καμία σχέση με αυτές τις άσχημες έννοιες, έχει υποφέρει από την κατοχή, πάλεψε ενάντιά της, νίκησε την κατοχή, τον ναζισμό και τη δικτατορία. Γι’ αυτό δεν έχει τίποτα κοινό με μια τέτοια χώρα…».