Τι είναι το μπάσκετ;
Οσο απλοϊκό και σε ένα βαθμό υπαρξιακό μοιάζει αυτό το ερώτημα, άλλο τόσο εμπεριέχει μερικές στοιχειώδεις και απαράβατες αρχές, τις οποίες φρόντισε να αναδείξει προχθές ο Ντίνο Ράτζα και μάλιστα μπροστά σε πυκνό ακροατήριο που κρεμόταν από τα χείλη του και διέθετε ευήκοα ώτα…
Ο κροάτης παλαίμαχος σουπερστάρ βρέθηκε στο Ηράκλειο ως προσκεκλημένος των διοργανωτών του 3ου Διεθνούς Τουρνουά και έδωσε με λίγες και σταράτες κουβέντες το απόσταγμα της εμπειρίας του…
Οταν κλήθηκε να ορίσει πώς αντιλαμβάνεται το μπάσκετ, η απάντησή του υπήρξε η επιτομή της σοφίας την οποία αποκόμισε στη λαμπρή και ένδοξη καριέρα του…
«Το μπάσκετ είναι άθλημα επαναλήψεων, λεπτομερειών και γωνιών» είπε ο Ντίνο και το έκανε… πενηνταράκια: «Δεν έχει σημασία τι κάνεις στην προπόνηση, αλλά πόσες φορές το κάνεις και πόσο καλύτερα το κάνεις κάθε φορά. Μπήκα σε αυτό το τριπάκι από πιτσιρικάς και έλιωνα από το πρωί ώς το βράδυ επαναλαμβάνοντας την ίδια κίνηση. Μου έλεγαν να κάνω εκατό σουτ και δεν λούφαρα, αλλά έκανα εκατόν δέκα και παραπάνω»!
Οι επαναλήψεις, λοιπόν, ένα το κρατούμενο, οπότε πάμ’ παρακάτω…
Παρακάτω ο Ράτζα ανέδειξε τη σημασία των λεπτομερειών και δη των γωνιών. «Ο Μπόζινταρ Μάλκοβιτς με ανέδειξε στη Γιουγκοπλάστικα και ο Ντούσαν Ιβκοβιτς μου έδωσε ώθηση στην Εθνική Γιουγκοσλαβίας, αλλά αυτός που με εκτόξευσε ήταν ο Ατσα Νίκολιτς. Ο προφέσορας μου έδωσε να καταλάβω τη σημασία που έχουν οι λεπτομέρειες και ότι εν τέλει αυτές ξεχωρίζουν τον καλό από τον μεγάλο παίκτη: ακόμη κι οι πιο ανεπαίσθητες, όπως το πού ακριβώς θα βάλεις το πόδι σου, πώς θα κουνήσεις το χέρι σου, σε ποιο ύψος πρέπει να έχεις τον αγκώνα σου για να καλύψεις τον αντίπαλο στην άμυνα και από ποια γωνία πρέπει να πασάρεις και να σουτάρεις».
Απαντήθηκε, λοιπόν, το υπαρξιακό ερώτημα. Αυτό είναι το μπάσκετ!