Ηταν το μαζικότερο και το πληρέστερο των τελευταίων ετών. Το Φεστιβάλ ΚΝΕ – Οδηγητή, που ειδικά φέτος είχε μετονομαστεί σε Φεστιβάλ 100 Χρόνια ΚΚΕ – 50 Χρόνια ΚΝΕ (για προφανείς επετειακούς λόγους), πέρασε στην Ιστορία, κορυφώθηκε τα ξημερώματα του Σαββάτου και άφησε μια θετική αποτίμηση για τον Περισσό. Ηταν ο κόσμος που ήταν περισσότερος από ποτέ και τις τρεις μέρες, από την Πέμπτη που ξεκίνησε. Ηταν ο βαθμός πολιτικής παρέμβασης που συντελέστηκε, όπως μας έλεγε νέο στέλεχος της ΚΝΕ. Ηταν ο τρόπος που δούλεψαν οι οργανώσεις του κόμματος όλο το προηγούμενο διάστημα για να γεμίσει το Πάρκο Αντώνης Τρίτσης στο Ιλιον, μια έκταση που δεν γεμίζει εύκολα για όποιον την έχει περπατήσει.

Το καταλάβαινες το βράδυ του Σαββάτου πλησιάζοντας με αυτοκίνητο από την οδό Σπύρου Μουστακλή και επιλέγοντας να μπεις στον χώρο από εκεί όπου ήταν στημένο το Μαθητικό Στέκι. Το πάρκινγκ ήταν ουτοπικό, οι νέοι κυρίως κατέφθαναν με λεωφορεία ή με πούλμαν των οργανώσεων. Οι γείτονες με τα πόδια. Να ένα ακόμη ποιοτικό στοιχείο του φετινού φεστιβάλ. Οι νέοι των δυτικών συνοικιών, συνήθως στο περιθώριο της κεντρικής πολιτικής σκηνής, το αγκάλιασαν φέτος μαζικά.

100 ΧΡΟΝΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ. Δεν ήταν μόνο τα μεγάλα ονόματα των καλλιτεχνών, όπως του Νταλάρα, του Μικρούτσικου, του Βασίλη Παπακωνσταντίνου (σταθερή αξία αυτός για τους κνίτες) ή της διακηρυγμένα υποστηρίκτριας του ΚΚΕ Νατάσσας Μποφίλιου. Ηταν και οι εκδηλώσεις, τα περίπτερα, οι χώροι. Φέτος, ξεχώριζε και ένεκα των εκατοντάχρονων η έκθεση αρχειακού υλικού και αντικειμένων από τη δράση και την ιστορία του κόμματος από το 1918 μέχρι και τις ημέρες μας. Και είχε μεγάλο ενδιαφέρον να βλέπεις οικογένειες με καρότσια και νέους να κοιτούν με περιέργεια τις φωτογραφίες ή τα αντικείμενα από τα χρόνια παρανομίας του ΚΚΕ, μεταπολεμικά.

ΚΟΣΜΟΠΛΗΜΜΥΡΑ ΩΣ ΤΟ ΠΡΩΙ. Οι χώροι φέτος ήταν διαρθρωμένοι με την παλιά κλασική συνταγή των φεστιβάλ, για όσους θυμούνται και τα χρόνια που αυτό γινόταν στην Πανεπιστημιούπολη των Ιλισίων. Κεντρική σκηνή. Μαθητική σκηνή (πλάι στο ποταμάκι του πάρκου). To αθάνατο Λαϊκό Στέκι που πάντα μαζεύει όλο τον κόσμο στο τέλος κάθε μέρας. Φέτος μάλιστα ο Ικαριώτης Νίκος Φάκαρος έφτασε να παίζει εδώ το Σάββατο μέχρι τις 04.30. Λίγο νωρίτερα ο κλαριντζής και περφόρμερ Γιώργος Μάγκας αποθεώθηκε από τον κόσμο όταν χαιρέτησε τον Κουτσούμπα ως «πρόεδρο», ενώ δεν απέκλεισε να κατέβει… υποψήφιος με το κόμμα στις επικείμενες εθνικές εκλογές! Φέτος πάντως εκεί που συνήθως χωροταξικά στο κέντρο του πάρκου στηνόταν η Διεθνούπολη, έγινε μια πολύ μαζική εκδήλωση κατά του εμπάργκο της Κούβας παρουσία της πρεσβευτού της κεντροαμερικανικής χώρας Ζελμίς Μαρία Ντομίνγκες, είχαμε επίσης το Στέκι Φοιτητών και Νέων Εργαζομένων. Η δε κοσμοπλημμύρα του Σαββάτου αποτυπωνόταν στο εξής: από τις 22.00 δεν υπήρχε ελεύθερη καρέκλα στο Λαϊκό Στέκι. Οι κνίτες χρεώνονταν – όλες οι εργασίες και η περιφρούρηση του φεστιβάλ γίνονται εθελοντικά από το κόμμα και τη νεολαία του – να μεταφέρουν καρέκλες από άλλους χώρους.

Η ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΚΑΙ Ο ΠΕΡΙΣΣΟΣ. Η κινητικότητα βέβαια κόπηκε το Σάββατο, εκεί γύρω στις 20.25, όταν στην κεντρική σκηνή άρχισαν οι ομιλίες. Οι προσυγκεντρώσεις έφταναν στον χώρο. Κρατήθηκε ενός λεπτού σιγή μάλιστα για τους νεκρούς της ιστορίας του ΚΚΕ και τους αγωνιστές της εργατικής τάξης. Και ανάμεσα στις κλασικές κόκκινες σημαίες έβλεπες φέτος πολλές της Παλαιστίνης. Υπήρχε λόγος. Φορώντας παλαιστινιακή μαντίλα ανέβηκε στην εξέδρα ένα νέο κορίτσι: η δεκαεπτάχρονη αγωνίστρια Αχεντ Ταμίμι που κρατήθηκε στις φυλακές του Ισραήλ έπειτα από αντέγκληση που είχε με ισραηλινούς στρατιώτες. Αυτή ήταν η μεγάλη στιγμή του φετινού φεστιβάλ. Η Ταμίμι στη σύντομη ομιλία της έκανε αναφορά στον αγώνα του λαού της αλλά και στο ΚΚΕ. Η ΚΝΕ, παραταγμένη μπροστά στην εξέδρα, διέκοπτε με συνθήματα, όπως και λίγο μετά τον χαιρετισμό του γενικού γραμματέα του ΚΣ της ΚΝΕ Νίκου Αμπατιέλου. Ακολούθησε η ομιλία του Δημήτρη Κουτσούμπα. «Είμαστε η σπορά που άφησαν οι ζευγάδες» είπε εν μέσω ιαχών και δεν παρέλειψε να αναφερθεί στα της πολιτικής επικαιρότητας δένοντάς τα με το φεστιβάλ και την επέτειο του ΚΚΕ. «Ο ΣΥΡΙΖΑ με τις “ίσες ευκαιρίες” και η ΝΔ με τις “πολλές ευκαιρίες” έχουν στρεβλώσει το περιεχόμενο της λέξης “δικαίωμα”, έχουν διαγράψει το “κοινωνικό δικαίωμα” από το λεξιλόγιό τους. Τα δικαιώματα τα έκαναν “ευκαιρίες” και όποιος προλάβει, πρόλαβε. Οι υπόλοιποι θα βολευτούν στην ελεημοσύνη και στα επιδόματα φτώχειας» συμπλήρωσε σε μια ομιλία που κράτησε περίπου 40 λεπτά. Κάλεσε στο τέλος της ξανά την Ταμίμι στο βήμα και της παρέδωσε δύο δώρα – σκίτσα που έχουν εμπνευστεί από αυτήν οι σκιτσογράφοι Κωνσταντίνος Ρουγγέρης και Πάνος Ζάχαρης. Mίλησε και ο πρεσβευτής της Παλαιστίνης Μαρουάν Τουμπάσι. «Φέτος είχαμε κόσμο έξω από τα συνηθισμένα λόγω και της παρουσίας της Παλαιστίνιας αλλά και λόγω της συνολικής πρότασης του φεστιβάλ στη νεολαία που πια το βλέπει ως κλασική αξία» έλεγαν δύο μαθητές της ΚΝΕ που έκοβαν κουπόνια οικονομικής ενίσχυσης στην κεντρική πύλη του φεστιβάλ. Και του χρόνου.