Το βασίλειο της Σουαζιλάνδης είναι μια μικρή ορεινή χώρα ανάμεσα στη Νότια Αφρική και τη Μοζαμβίκη. Επίσης είναι ένα από τα φτωχότερα κράτη στον κόσμο και έχει ένα κοινό με την Ελλάδα.

Μοιράζονται την 108η θέση ανάμεσα σε 162 χώρες σε ό,τι αφορά τον βαθμό οικονομικής ελευθερίας. Στην Ελλάδα, η οικονομική ελευθερία «στραγγαλίζεται», με αποτέλεσμα η χώρα μας να συνεχίζει σταθερά να καταλαμβάνει τη χειρότερη θέση μεταξύ όλων των κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης, αλλά και όλων των χωρών της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Η Ελλάδα βρίσκεται μεταξύ της Σρι Λάνκα και του Βιετνάμ, χαμηλότερα από την Καμπότζη, την Ταϊλάνδη, την Τανζανία, τις Φιλιππίνες, την Τουρκία, ακόμη και από την Αλβανία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία.

Ο δείκτης οικονομικής ελευθερίας υπολογίζεται με βάση τους θεσμούς και τις πολιτικές που εφαρμόζει η κάθε χώρα στο Δημόσιο, τη Δικαιοσύνη, το εμπόριο, το νόμισμα, τα εργασιακά, την επιχειρηματικότητα, την τραπεζική πίστη και αποτυπώνει το επίπεδο ευημερίας, τα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα, το προσδόκιμο ζωής.

Στην Ελλάδα, όπου οι πολίτες έχουν εξαντληθεί από τους δυσβάσταχτους φόρους και τις ασφαλιστικές εισφορές, οι μισοί χρωστούν στην Εφορία, τις τράπεζες και τα ασφαλιστικά ταμεία, η γραφειοκρατία επικρέμεται σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω από τον δημόσιο τομέα, το εισόδημα των νοικοκυριών συρρικνώνεται και η ανταγωνιστικότητα περιορίζεται, είναι αστείο να μιλάμε για οικονομική ελευθερία.

Σύμφωνα με τη μελέτη του Ινστιτούτου Fraser του Καναδά «Η Οικονομική Ελευθερία στον Κόσμο» που αφορά τα στοιχεία του 2016, η χώρα μας μοιράζεται την 108η θέση με τη Σουαζιλάνδη και την Κίνα.

ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΕ. Είναι χαρακτηριστικό ότι μεταξύ των κρατών-μελών της ΕΕ, η χώρα με την αμέσως καλύτερη επίδοση από την Ελλάδα, η Κροατία, βρίσκεται στην 75η θέση, 33 θέσεις πάνω από τη χώρα μας.

Ακόμη όμως και σε σύγκριση με τις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης που δεν είναι κράτη-μέλη της ΕΕ, η χώρα με την αμέσως καλύτερη επίδοση από την Ελλάδα, η Βοσνία και Ερζεγοβίνη, βρίσκεται στην 98η θέση, 10 θέσεις πάνω από τη χώρα μας.

Η εικόνα είναι ακόμη πιο θλιβερή αν συγκρίνουμε την Ελλάδα με τη Ρουμανία ή ακόμη και με την Αλβανία ή τη Βουλγαρία. Η Ρουμανία καταλαμβάνει την 20ή θέση μεταξύ των χωρών με τη μεγαλύτερη οικονομική ελευθερία, δηλαδή 88 θέσεις υψηλότερα από τη χώρα μας ενώ η Αλβανία κατατάσσεται στην 34η, και η Βουλγαρία στην 46η.

Παρά το γεγονός ότι η περυσινή μελέτη αφορούσε τα στοιχεία του 2015, έτος δριμείας επιδείνωσης της οικονομικής και κοινωνικής κατάστασης της χώρας λόγω των πολιτικών χειρισμών που οδήγησαν εντέλει στους κεφαλαιακούς ελέγχους και την αμφισβήτηση της συμμετοχής της χώρας στην ευρωζώνη, η Ελλάδα στον φετινό δείκτη σημείωσε άνοδο μόλις 3 θέσεων.

ΠΩΣ ΥΠΟΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ. Ο βαθμός οικονομικής ελευθερίας υπολογίζεται βάσει των θεσμών και των πολιτικών που εφαρμόζει κάθε χώρα σε πέντε πεδία:

1. Το μέγεθος του κράτους.

2. Το κράτος δικαίου.

3. Την πρόσβαση σε ισχυρό νόμισμα.

4. Την ελευθερία στο διεθνές εμπόριο.

5. Το ρυθμιστικό περιβάλλον στην τραπεζική πίστη, τα εργασιακά και την επιχειρηματικότητα.

Σημαντικές έρευνες επιβεβαιώνουν σταθερά ότι οι άνθρωποι που ζουν σε χώρες με μεγάλο βαθμό οικονομικής ελευθερίας απολαμβάνουν υψηλότερο επίπεδο ευημερίας, έχουν ευρύτερα πολιτικά και κοινωνικά δικαιώματα καθώς και μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής.

Οι χώρες με τις πέντε καλύτερες επιδόσεις παγκοσμίως παραμένουν φέτος οι ίδιες με πέρυσι, αφού το Χονγκ Κονγκ βρίσκεται ξανά στην κορυφή του δείκτη και ακολουθούν κατά σειρά η Σιγκαπούρη, η Νέα Ζηλανδία, η Ελβετία και η Ιρλανδία.

Στον αντίποδα, τελευταία ανάμεσα στις 162 χώρες βρίσκεται για μία ακόμη χρονιά η Βενεζουέλα.

Σχολιάζοντας την έρευνα του Ινστιτούτο Fraser, ο εκτελεστικός διευθυντής του Κέντρου Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦιΜ) Νίκος Ρώμπαπας σημείωσε ότι «για μία ακόμη φορά η Ελλάδα καταγράφει απογοητευτική θέση ως προς την οικονομική της ελευθερία, έχοντας ξανά τη χειρότερη επίδοση τόσο μεταξύ των χωρών της ΕΕ όσο και μεταξύ όλων των βαλκανικών χωρών. Είναι τραγική ειρωνεία, την ώρα που κάποιοι στην Ελλάδα συνεχίζουν να κυνηγούν τον μπαμπούλα του νεοφιλελευθερισμού, η οικονομική ελευθερία της χώρας μας να είναι αντίστοιχη με αυτήν της Κίνας και της Σουαζιλάνδης. Οσο πιο γρήγορα ως κοινωνία αντιληφθούμε αυτή την αντίφαση, τόσο γρηγορότερα και θα αντιμετωπίσουμε τις πραγματικές και βαθιές αιτίες της κακοδαιμονίας μας».