Θυμάστε τον Δεκέμβριο του 2008, τότε που ο αστυνομικός Κορκονέας σκότωσε τον νεαρό Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, όταν ακολούθησαν πολυήμερες καταστροφές που διέλυσαν το κέντρο της Αθήνας; Ο πυροβολισμός του Κορκονέα, που συνελήφθη και καταδικάστηκε, ήταν κακή βία. Οι καταστροφές ήταν καλή βία, η «Αυγή» την είχε υποδεχτεί με ποιηματάκια τύπου «Ω έλατο, ω έλατο, τι ωραία που αρπάζεις. Η Βουλή απέχει μόλις ένα ντου».

Υστερα ήρθαν η χρεοκοπία, τα Μνημόνια, βίαιες διαδηλώσεις για τις περικοπές, οι «Αγανακτισμένοι». Η βία έγινε καθημερινότητα. Σπασίματα στους κεντρικούς δρόμους, συμπλοκές με την αστυνομία, απόπειρες βίαιης εισβολής και κατάληψης της Βουλής: «καλή» βία, είχε στόχο να ρίξει τους μνημονιακούς προδότες γερμανοτσολιάδες. Μόνο η καμένη Μαρφίν, από κουκουλοφόρους με εμπρηστικές βόμβες που βγήκαν μέσα από διαδήλωση, μπέρδεψε το κίνημα, είναι που πέθαναν η Αγγελική Παπαθανασοπούλου, η Παρασκευή Ζούλια και ο Επαμεινώνδας Τσάκαλης, αλλά γι’ αυτό γίνεται προσπάθεια να ξεχαστούν οι νεκροί: λησμονώντας νεκρούς ξεχνιούνται και τα γεγονότα.

Θα πείτε, υπήρξε και η κακή βία των χρυσαυγιτών. Αυτή ήταν α λα καρτ: όταν έκαναν πογκρόμ κατά των ξένων ήταν ναζί, όταν διαδήλωναν κατά των Μνημονίων πάλευαν «στην πλατεία» για να ανατρέψουν «το σύστημα». Και όσο η δίκη της Χρυσής Αυγής τρενάρει, μένει ως επίγευση η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που ανέχτηκε το βάλτωμα της διαδικασίας. Η οργή του Πρωθυπουργού επειδή χτυπήθηκε ένας νεολαίος του ΣΥΡΙΖΑ είναι τόσο θεατρική.

Το σωτήριον έτος 2018, η χώρα ξαναβυθίζεται στη βία. Το ποινικό έγκλημα κερδίζει έδαφος, αλλά δεν είναι το μόνο. Η Αστυνομία είναι ωσεί παρούσα, ουσιαστικά δεν είναι πουθενά όταν τη χρειάζονται οι πολίτες – και η αυτοδικία, αυτή η μεσαιωνική συμπεριφορά, γίνεται τρόπος άμυνας θηρίων εγκλωβισμένων στη ζούγκλα.

Τα στέκια των ναρκομανών στο κέντρο των πόλεων, τα κατειλημμένα πανεπιστήμια, τα «ντου» του Ρουβίκωνα, όλα είναι duty free. Η αστυνομία δεν ήταν στο σπίτι του επιχειρηματία Αλέξανδρου Σταματιάδη στην Κηφισιά, δεν ήταν στου Φιλοπάππου όπου βρήκε άγριο θάνατο ο φοιτητής Νικόλας Μουστάκας, δεν είναι στα δωμάτια των μοναχικών ηλικιωμένων που τους κατακρεουργούν ληστές, δεν ήταν στην Ομόνοια τις προάλλες όταν πέθανε ο Ζακ Κωστόπουλος…

Καμία βία δεν είναι καλή. Ούτε η βία του υποκόσμου. Ούτε η φασιστική βία. Ούτε η μη φασιστική, η κόκκινη βία. Ούτε η αυτοδικία. Κάθε είδους βία διαλύει την ήδη διαλυμένη κοινωνική συνοχή, προεξαγγέλλοντας τα χειρότερα. Η καταστροφή του τυφώνα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είναι πολύπλευρη και δύσκολα επανορθώσιμη.