Παλάτι χωρίς βασίλισσα δεν νοείται. Και ο Λουδοβίκος, ως καλός και στοργικός πατέρας, φρόντισε για την αποκατάσταση του νεαρού Οθωνα. Πολλές οι υποψήφιες νύφες. Πρώτη προσφορά από τη Γαλλία. Ο Οθωνας μπορούσε να επιλέξει μία από τις θυγατέρες του Λουδοβίκου Φιλίππου. Από κοντά ο Τσάρος της Ρωσίας Νικόλαος πρόσφερε τη θυγατέρα του, Μεγάλη Δούκισσα Μαρία.
Η Αγγλία αντιδρούσε και στις δύο υποψηφιότητες, αλλά δεν πρόβαλε δική της υποψήφια νύφη. Ο Πάλμπερστον είχε την πληροφορία ότι ο Οθωνας δεν μπορούσε να τεκνοποιήσει και δεν δίστασε να δηλώσει ότι είναι αντίθετος στην επιλογή Αγγλίδας για σύζυγο του Οθωνα «διότι δεν ήθελε να καταδικάσει εις τόσον σκληρά τύχην και την πλέον άσημον Αγγλίδα πριγκίπισσα»!
Προτίμηση Από Ρωσία. Οι Ελληνες, αν και «δεν τους έπεφτε λόγος», προτιμούσαν ρωσίδα πριγκίπισσα, ώστε δίπλα στον καθολικό βασιλέα να υπάρχει ορθόδοξη βασίλισσα. Ο Λουδοβίκος απέκλειε τις υποψήφιες από Γαλλία και Ρωσία, για να μην προκαλέσει ο γάμος αντιπαράθεση μεταξύ των προστάτιδων Δυνάμεων. Κατέληξε στη Δούκισσα Αμαλία (Μαρία-Φρειδερίκη), θυγατέρα του Μεγάλου Δούκα του Ολντεμπουργκ. Ενθουσιασμένος ο Λουδοβίκος. Ενθουσιασμένος και ο Πάλμερστον. Αλλά και ο Οθωνας. Οταν τη γνώρισε έγραφε στον πατέρα του: «Η Δούκισσα είναι χάρμα ιδέσθαι, καλλονή από πάσης απόψεως. Θα ηδύνατό τις να είπη: μία ωραία, κομψή ύπαρξις…». Και εν συνεχεία: «Δεν είμαι ακόμη απολύτως ερωτευμένος με την αξιολάτρευτον αυτήν ύπαρξιν, αλλ’ οπωσδήποτε με ελκύει και δεν αμφιβάλλω ότι ταχέως πραγματικός έρως θα ξυπνήσει εντός μου».
Ο γάμος του Οθωνα με την Αμαλία έγινε, σε στενό κύκλο, στις 10 Νοεμβρίου 1836, στη γενέτειρα της βασίλισσας, στο Ολντεμπουργκ της Κάτω Σαξονίας. Οι Ελληνες, τα μέλη της κυβέρνησης και του Συμβουλίου Επικρατείας πληροφορήθηκαν τον γάμο σχεδόν δύο μήνες αργότερα! Την είδηση δημοσίευσαν οι εφημερίδες: «Από γράμματα του Μονάχου, ελθόντα χθες, μανθάνομεν ότι περί την 7ην ώραν της 10/22 Νοεμβρίου ο Βασιλεύς Οθων ετέλεσε τους γάμους αυτού εν Ολδεμβούργω με την πριγκίπισσαν Αμαλίαν». Και το σχετικό σχόλιο: «Εμελλε δυστυχώς των Αθηνών τα ανάκτορα αντί ενός μόνου θυσιαστηρίου ορθοδόξου, να δεχθώσιν εντός αυτών δύο θυσιαστήρια ετερόδοξα, οιονεί αντιπραττόμενα κατά της συνειδήσεως του Εθνους, όπως κλονίσωσιν αυτήν».
ΘΕΡΜΗ ΥΠΟΔΟΧΗ. Η Αμαλία έφθασε στην Ελλάδα στις 2 Φεβρουαρίου 1837 με το βρετανικό δίκροτο «Πόρτλαντ». Ολοι οι αξιωματούχοι στην υποδοχή και πλήθος κόσμου. Ομόθυμη η διάθεση για θερμή υποδοχή και για τον πρόσθετο λόγο ότι την ίδια μέρα κυκλοφόρησε η χαρμόσυνη είδηση ότι είχε αποπεμφθεί από τον Οθωνα ο «σατανικός» κόμης Αρμανσμπεργκ. Είχε στήσει συνωμοσία με τους Αγγλους με την αποκάλυψη ιατρικών εκθέσεων, από τις οποίες προέκυπτε η ατεκνία του Οθωνα. Οι Αγγλοι έπαιζαν το παιχνίδι τους και ο καγκελάριος «έπαιρνε εκδίκηση», γιατί ο Οθωνας δεν ικανοποίησε τη φιλοδοξία του να επιλέξει για νύφη μια από τις θυγατέρες του!
Οι σχετικές εκθέσεις των γερμανών ιατρών έφθασαν στα χέρια του Αγγλου πρεσβευτή Λάυονς και στη συνέχεια στις στήλες της εφημερίδας του Λονδίνου «Morning Chronicle». Από τις εκθέσεις δεν προέκυπτε σαφώς ότι ο Οθωνας είχε το πρόβλημα.
Η ΑΤΕΚΝΙΑ. Το θέμα της ατεκνίας του βασιλικού ζεύγους θα «κλείσει» το 1953, μετά 115 χρόνια, με γνωμάτευση του καθηγητή Νικ. Λούρου. Σε ένα βιβλιαράκι με τίτλο «Ανέκδοτα έγγραφα σχετικά με την ατεκνία των βασιλέων Οθωνος και Αμαλίας», ο Λούρος δημοσιεύει δέκα έγγραφα από το αρχείο του Νικολάου Κωστή, πρώτου καθηγητή της Μαιευτικής και ιατρού της Αμαλίας. Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «τόσο ο βασιλεύς Οθων, όσο και η Αμαλία παρουσίασαν ψυχοσωματικές ανωμαλίες, που δεν τους επέτρεψαν ν’ αποκτήσουν διάδοχον». Αποδέχεται, όμως, ως «αποστομωτικό» το πρωτόκολλο της νεκροψίας, που «βεβαιώνει ότι η Αμαλία κατέβηκε στον τάφο παρθένα».
Πρόσφατα οι ιατροί Λάζαρος Βλαδίμηρος (μαιευτήρας – γυναικολόγος), Αριστείδης Διαμαντής (κυτταρολόγος) και Γιώργος Ανδρούτσος (ουρολόγος) θα εκδώσουν βιβλίο με τίτλο «Το αίτιο της ατεκνίας της Βασίλισσας Αμαλίας» (Εκδόσεις Ζήτα). Με βάση τα τέσσερα ανατομικά σχεδιαγράμματα του αυλικού ιατρού Νικόλαου Κωστή υποστηρίζουν ότι η ατεκνία της οφείλετο στη συγγενή απλασία ή αγενεσία του κόλπου της.
Κατά τον Δ. Φωτιάδη η Αμαλία είχε απατήσει πολλές φορές τον Οθωνα: «Πολλές διαδόσεις κυκλοφόρησαν τότες, πως η Αμαλία δε στάθηκε πιστή στον Οθωνα. Την κατηγόρησαν πως είχε ένα σωρό εραστές – τον Καλλέργη, τον Γαρδικιώτη Γρίβα, αδερφό του Θοδωράκη, υπασπιστή του Οθωνα, τον αξιωματικό του πυροβολικού Σκαρλάτο Σούτσο, γιο του τελευταίου ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας, υπασπιστή κι αυτού του Οθωνα, τον αξιωματικό του ναυτικού Κωνσταντίνο Μουρουζη, που ακολούθησε τον Οθωνα και την Αμαλία στην εξορία, τον ιπποκόμο Επαμεινώνδα, που είτανε περίφημος καβαλάρης, ακόμα και τον Μάρκο, τον νεαρό αράπη υπηρέτη της». (Ο Δημήτρης Φωτιάδης συγγραφέας των έργων: «Οθωνας – Η Μοναρχία» 1963 και «Οθωνας – Η έξωση» 1964).
Πολλαπλές δραστηριότητες. Η Αμαλία, από τα πρώτα χρόνια θα αναπτύξει πολλαπλές δραστηριότητες, πολιτικές και κοινωνικές. Αρχισε με την προσπάθεια συμφιλίωσης των «φατριών» της αθηναϊκής κοινωνίας για να συγκροτήσει τη «νέα αριστοκρατία». Στις πρώτες εκλογές του Νοεμβρίου 1843 η Αμαλία υποστήριξε το δικαίωμα της παρέμβασης με περιοδείες του Οθωνα στις επαρχίες.
Οι «βασιλικοί κήποι» είναι δημιούργημα της Αμαλίας. Ακόμη το «Αμαλίειο Ορφανοτροφείο», ο «Πύργος της Βασίλισσας», ενίσχυση της γεωργίας και ίδρυση του ασφαλιστικού φορέα για τους ναυτικούς. Δημιούργησε το ρομαντικό αυλικό ένδυμα γνωστό ως «Αμαλία». Εγινε συνηθισμένη ενδυμασία όλων των αστών χριστιανών γυναικών που κατοικούσαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και στα Βαλκάνια.
Στις 6 Σεπτεμβρίου 1861 ένας νεαρός αποπειράθηκε να δολοφονήσει την Αμαλία, ενώ έκανε τον συνήθη περίπατο ιππεύουσα το αγαπημένο της άλογο. Αντέδρασε άμεσα και έστρεψε το άλογο κατά του νεαρού. Αποτέλεσμα να τρομοκρατηθεί και να αστοχήσει.
Η δήλωση. Ο δράστης, Αριστείδης Δόσιος, ήταν γιος του πολιτειολόγου και πολιτικού Κωνσταντίνου Δόσιου. Θα συλληφθεί και θα δηλώσει και τον λόγο της απόπειρας δολοφονίας της Αμαλίας: «διάκρισις των φύλων παύει, όταν ανέλθη επί τον Θρόνον γυνή»! Θα καταδικαστεί σε θάνατο, αλλά με επέμβαση της Αμαλίας θα μετατραπεί σε ισόβια. Θα παραμείνει στη φυλακή μόνο ένα χρόνο.
Εζησε πολλά χρόνια στην Πρωσία και στο Βέλγιο, όπου σπούδασε οικονομικά. Θα επιστρέψει στην Ελλάδα επί Βασιλέως Γεωργίου Α’. Θα δημοσιεύσει άρθρα ακαδημαϊκού και πολιτικού ενδιαφέροντος στα ελληνικά και στα γαλλικά. Το 1870 θα αναλάβει τη διεύθυνση της νέας Ναυτικής Τράπεζας «ο Αρχάγγελος». Πέθανε στην Αθήνα το 1881. Ενα χρόνο μετά την απόπειρα οργανώθηκαν εξεγέρσεις κατά του Οθωνα σε πολλές πόλεις της χώρας. Ηταν το τέλος της Βασιλείας του Οθωνα.
Ο Γιώργος Ρωμαίος είναι δημοσιογράφος – συγγραφέας.
Βιβλία: Το τετράτομο «Η περιπέτεια του κοινοβουλευτισμού», «Η Ελλάδα των δανείων και των χρεοκοπιών», «Από τον Οθωνα στην καγκελάριο Μέρκελ – 180 χρόνια οι Γερμανοί στην Ελλάδα», «Η Ευρώπη και η Ελλάδα – Από την κρίση στην ελπίδα» (εκδόσεις Πατάκη)