Κύριε Διευθυντά,

Για πρώτη φορά είδα τηλεόραση το 1970. Τότε μου επιτρεπόταν να βλέπω «Ο Ιησούς ξανασταυρώνεται», «Ο άγνωστος πόλεμος», «Ο παράξενος ταξιδιώτης», «Εκείνος κι εκείνος»… και λίγο ποδόσφαιρο! Βέβαια, και τότε, στα (μόνα) κανάλια που υπήρχαν στην TV, την ΕΡΤ και την ΥΕΝΕΔ, προβάλλονταν «Επίκαιρα» δελτία ειδήσεων.

Οταν επίσης πήγαινα σινεμά, υποχρεωτικά έβλεπα ένα ολιγόλεπτο φιλμάκι πριν αρχίσει η ταινία… με τα «Επίκαιρα της κυβέρνησης»!

Εκεί έβλεπα με δέος τις μεγάλες προσπάθειες που κατέβαλλε η «Εθνοσωτήρια» κυβέρνηση για να σώσει τον τόπο, για να τον επαναφέρει στην κανονικότητα, για να αντισταθεί στους κακούς ξένους, να δώσει πορτοκάλια στους Ρουμάνους και να της δώσουν λεωφορεία και τρακτέρ! Απολάμβανα μάλιστα έναν υπουργό που γύριζε ακατάπαυστα ανά την Ελλάδα μ’ ένα μυστρί και εγκαινίαζε παντού δρόμους, σχολεία, νοσοκομεία!..

Εβλεπα εκδηλώσεις μεγαλείου του έθνους, με αναπαραστάσεις της Ιστορίας, αρχαίες και παραδοσιακές ενδυμασίες και χορούς, τεράστιες ελληνικές σημαίες και τα περήφανα ανίκητα Στρατά μας παντού!

Και το ωραίο είναι ότι… κανένας δεν διαφωνούσε, κανένας δεν ρώταγε και κανένας δεν αμφισβητούσε «την πραγματικότητα της κυβέρνησης»! ΟΛΟΙ συμφωνούσαν σε ό,τι έλεγαν τα «Επίκαιρα», διότι… αν κάποιος διαφωνούσε, η κυβέρνηση έλεγε ότι ήταν «αλήτης κομμουνιστής εγκληματίας»!

Εβλεπα δηλαδή μια «εικόνα»… που εκεί (στα «Επίκαιρα») φαινόταν να είναι ειδυλλιακή και σε μια πολύ διαφορετική «πραγματικότητα» από αυτή που άκουγα να λένε οι μεγάλοι, ψιθυριστά στα μουλωχτά, και που το βράδυ μετέδιδαν στην ελληνική εκπομπή τους η DW και το BBC!

Μα γιατί, έλεγα! Τι δεν πάει καλά, τι δεν βλέπω εγώ… και δεν καταλαβαίνω! Αργότερα μεγάλωσα και κατάλαβα!

Τώρα όμως γέρασα (σχεδόν), άσπρισα… και όμως βλέπω ότι και πάλι δεν καταλαβαίνω αυτά τα «Επίκαιρα της κυβέρνησης» στην ΕΡΤ 1-2-3!

Και πάλι, βέβαια, η κυβέρνηση μας λέει ότι «η πραγματική πραγματικότητα είναι αυτή που δείχνουν τα δικά μας “Επίκαιρα” στην ΕΡΤ και όχι αυτή που διαστρεβλώνουν ΟΛΟΙ οι άλλοι, παντού στη χώρα, αλλά και αυτοί εκεί έξω, στην DW και το BBC»!

Και πάλι δεν διαφωνεί κανείς με τα «Επίκαιρα» της ΕΡΤ διότι αν κάποιος διαφωνήσει… και πάλι τώρα, η κυβέρνηση λέει ότι είναι «αλήτης, φασίστας, εγκληματίας»!

Μα επιτέλους τι δεν καταλαβαίνω μ’ αυτά τα «Επίκαιρα της κυβέρνησης» τότε… και τώρα ξανά;

Κώστας Βουλγαράκης

Η εγκληματικότητα, η βία και η κοινωνική παθογένεια

Κύριε Διευθυντά,

Η κάθε κοινωνική οργάνωση έχει τα επίπεδα της βίας και της εγκληματικότητας που της αναλογούν. Οι δείκτες των επιπέδων της βίας που παρουσιάζει μια κοινωνία στον χώρο και τον χρόνο αποτελούν την πλέον αξιόπιστη μονάδα μέτρησης των φαινομένων κοινωνικής παθογένειας που ενδημούν σε αυτήν. Η αποθέωση της βίας και η διαρκώς αυξανόμενη προβολή της, η διάρρηξη του κοινωνικού ιστού, η αύξηση της φτώχειας, η αποπροσωποποίηση των σχέσεων, η κοινωνική αναλγησία, ο ανταγωνισμός, η αποθέωση του ατομικού επιτεύγματος και η μοναχική πορεία χωρίς οράματα, στόχους και ιδανικά καθιστούν τη χώρα μας ευάλωτη στη βία και στο έγκλημα. Δεν έχει παρατηρηθεί μέχρι σήμερα κοινωνία χωρίς βία. Στις μέρες μας, όμως, η κατάσταση είναι σαφώς βεβαρημένη.

Για τον αποτελεσματικό έλεγχο της έξαρσης της βίας και της διαρκώς αυξανόμενης εγκληματικότητας απαιτείται πρώτα και κύρια μια πολιτική κοινωνικής πρόληψης του φαινομένου, σε συνδυασμό με μια ορθολογική πολιτική δημόσιας ασφάλειας.

Για μια ορθολογική πολιτική δημόσιας ασφάλειας απαιτείται επαναπροσδιορισμός του ρόλου και της αποστολής της Αστυνομίας ως κατεξοχήν φορέα παροχής ασφάλειας, μεταρρύθμιση στην οργάνωση και τη λειτουργία της, αποκατάσταση των σχέσεων εμπιστοσύνης και συνεργασίας με τους πολίτες και σαφής καταγραφή των πραγματικών διαστάσεων του φαινομένου που θέλουμε να αντιμετωπίσουμε, καθώς και των παραγόντων που το τροφοδοτούν.

Από την άλλη μεριά, πρέπει να καταβληθούν συντονισμένες προσπάθειες για να μειωθεί η ανεργία, να δοθούν ευκαιρίες στους νέους, να επαναπροσδιορισθούν οι στόχοι της νέας γενιάς, να μειωθεί το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών, να αυξηθεί το βιοτικό και το εκπαιδευτικό επίπεδο των πολιτών, να στηριχθεί το κοινωνικό κράτος, να εμπεδωθεί η αξιοκρατία, να ενισχυθεί η διαφάνεια, να αμβλυνθούν οι ανισότητες, να ενσωματωθούν οι κοινωνικά αποκλεισμένες ομάδες του πληθυσμού.

Πρέπει, δηλαδή, να καταβληθεί κάθε δυνατή προσπάθεια για τη δημιουργία μιας ανοιχτής κοινωνίας συνοχής και αλληλεγγύης που θα δίνει ευκαιρίες σε όλους.

Αγγελος Τσιγκρής

Δικηγόρος – καθηγητής Εγκληματολογίας