Στην Οδύσσεια η επανένωση του ομώνυμου ήρωα με την πιστή σύζυγό του συνοδεύεται από μοναδικές συναισθηματικές εκδηλώσεις: o Οδυσσέας κλαίει από χαρά κρατώντας την Πηνελόπη στην αγκαλιά του, σαν τον θαλασσοδαρμένο ναυαγό που νιώθει αγαλλίαση πατώντας στη στεριά, ενώ εκείνη δεν λέει να τραβήξει τα χέρια της από τον λαιμό του (ψ 231-240).
Αυτά όμως αφορούν την αληθινή αγάπη. Διότι οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές αξιολογούν τα πράγματα ψυχρά και αναζητούν συντρόφους από συμφέρον. Με τους όρους της Οδύσσειας, βλέπουν τη δική μας Πηνελόπη, την κυβερνώσα Αριστερά, ως τη γυναίκα του άλλου και επιδιώκουν να συνάψουν σχέσεις μαζί της για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Από τον Πιερ Μοσκοβισί μέχρι τον Ούντο Μπούλμαν εποφθαλμιούν, όπως οι μνηστήρες της Πηνελόπης, την «προίκα» της ελληνικής πελατειακής Αριστεράς και όσες ψήφους θα μπορούσε να προσελκύσει από την ευρωπαϊκή Αριστερά. Ξεχνούν βέβαια ότι πολλά κόμματα της ευρωπαϊκής Αριστεράς έχουν αποκηρύξει τον ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα ο Ζαν – Λικ Μελανσόν, επικεφαλής της γαλλικής Αριστεράς, αποκάλεσε τον Αλέξη Τσίπρα «μία από τις πιο ελεεινές φιγούρες της ευρωπαϊκής πολιτικής ζωής».
Κάτι τέτοια δεν φαίνεται όμως να πτοούν τον Τζέρεμι Κόρμπιν, ηγέτη του αγγλικού Εργατικού Κόμματος, οι βουλευτές του οποίου ζήτησαν να αντλήσουν «γνώση» από την (ανεκτίμητη) κυβερνητική εμπειρία του ΣΥΡΙΖΑ και έλαβαν τις (πολυπόθητες) απαντήσεις από το κατάλληλο πρόσωπο, τον κυβερνητικό εκπρόσωπο Δημήτρη Τζανακόπουλο.
Διαβάζοντας την είδηση, συνειδητοποίησα ότι ο άγγλος μνηστήρας ταιριάζει στον ΣΥΡΙΖΑ περισσότερο από τους προαναφερθέντες. Οχι μόνο γιατί προσέτρεξε, με εύγλωττη προσδοκία, στους αυθεντικούς εκπροσώπους της κυβίστησης, αλλά και επειδή είναι φανατικός οπαδός της δημιουργικής ασάφειας: αρκεί να αναζητήσει κανείς τη θέση του για το κορυφαίο θέμα του Brexit και τη διεξαγωγή νέου δημοψηφίσματος.
Ο Μιχαήλ Πασχάλης είναι ομότιμος καθηγητής Κλασικής Φιλογογίας στο Πανεπιστήμιο Κρήτης