Η δραματική ταινία που γυρίστηκε το 1966 με πρωταγωνίστρια τη Ζωή Λάσκαρη και αποτελούσε μια ελεύθερη διασκευή του μύθου των Ατρειδών είχε τίτλο «Δάκρυα για την Ηλέκτρα». Ε, λοιπόν, προβαίνοντας σε αντιποίηση (σκηνοθετικής) αρχής τολμώ να τη διασκευάσω κι εγώ για χάρη της Εθνικής Μπάσκετ Γυναικών η οποία έμεινε εκτός νυμφώνος στο Παγκόσμιο Κύπελλο…
Εκτός νυμφώνος, αλλά όχι και στο… ράφι σαν τη γεροντοκόρη!
Ας δώσουμε λοιπόν χαρτομάντιλα στα κορίτσια για να σκουπίσουν τα δάκρυα που τρέχουν στις παρειές τους σε όλη την κλίμακα: από τη σαραντάχρονη ηγερία Εβίνα Μάλτση έως τη Μαριέλλα Φασούλα που εάν δεν ήταν κόρη του Πάνι και της Μάσας, θα μπορούσε να ήταν δική της!
Χρειάζεται και άλλη μια διασκευή, όχι αρχαίου μύθου ή κινηματογραφικού σεναρίου, αλλά ατάκας: στις 19 Ιανουαρίου του 1996, ο Γεράσιμος Αρσένης αυτοσαρκαζόμενος για την αποτυχία του να εκλεγεί πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, αντί του Ανδρέα Παπανδρέου, είχε πει «Γιώργο χάσαμε» και προχθές το βράδυ ήταν η σειρά του Κεραμιδά να αποδεχθεί τη σκληρή αλήθεια… Κώστα χάσαμε!
Χάσαμε βρε αδερφέ και μάλιστα τσάμπα και βερεσέ, όπως εξελίχθηκε το θρίλερ με τη Νιγηρία, χώρια που πήγε στράφι η ανατροπή από το -15. Χάσαμε και το ματς και μια θέση στην οκτάδα και τη δημοσιότητα του προημιτελικού με τις Αμερικανίδες, αλλά δημιουργήσαμε μια παρακαταθήκη την οποία ο Κεραμιδάς φρόντισε να περιγράψει με πέντε όλες κι όλες λέξεις…
«Είμαστε στο διεθνές στερέωμα. Υπάρχουμε»!
Ακούγοντάς τον το μυαλό μου γύρισε στο 1977, όταν ο αρχηγός της Μακάμπι Τελ Αβίβ, Ταλ Μπρόντι, μετά τη νίκη επί της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, καθ’ οδόν προς την κατάκτηση του πρώτου (από τα έξι) Κυπέλλου Πρωταθλητριών είχε δηλώσει, έμπλεος υπερηφάνειας, «we are on the map and we are staying on the map».
Και η Εθνική Γυναικών είναι στον χάρτη και θα μείνει στον χάρτη…