Είναι αναπληρώτρια δασκάλα. Κάθε πρωί παίρνει τη βάρκα από την Κάλυμνο και πάει στην Τέλενδο, όπου την περιμένουν οι λιγοστοί μαθητές του μονοθέσιου δημοτικού σχολείου. Οι κάτοικοι του νησιού «με αγκάλιασαν αμέσως. Τον δάσκαλο εδώ τον έχουν ψηλά. Είναι κάτι που δεν το έχω νιώσει στις πόλεις». Η Ελένη Τάνου ευγνωμονεί τον Θεό για όσα έχει ζήσει μέχρι σήμερα στις αίθουσες των λεγόμενων δύσκολων σχολείων. «Οι αναπληρωτές είναι εκείνοι που κρατούν όρθια τα σχολεία των απομακρυσμένων περιοχών της χώρας».

«Πρώτα γράφεις για τον εαυτό σου… για να βγάλεις νόημα από την εμπειρία και τον κόσμο γύρω σου. Είναι ένας από τους τρόπους για να μην τρελαίνομαι. Οι ιστορίες μας, τα βιβλία μας, οι ταινίες μάς βοηθούν να αντιμετωπίσουμε τις τραυματικές εμπειρίες, αυτό το χάος της ζωής που εξελίσσεται». Ο Μπρους Σπρίνγκστιν συμπλήρωσε πριν από λίγες ημέρες τα 69 του χρόνια. Ο ποιητής του πληγωμένου αμερικανικού ονείρου, ο ρόκερ που έδωσε φωνή σε τόσες γενιές, ήταν και παραμένει Born to Run.

H ανακοίνωση της πώλησης του οίκου Versace προκάλεσε πολλές αντιδράσεις στην Ιταλία, όπου κάποιοι κατηγόρησαν την Ντονατέλα Βερσάτσε για ξεπούλημά της στον αμερικανικό όμιλο Michael Kors. «Η απώλεια του ελέγχου του οίκου Versace δεν είναι το σημαντικό. Πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά» λέει η αδελφή του Τζιάνι Βερσάτσε. «Εχω χάσει τον έλεγχο του εαυτού μου εδώ και πολύ, πολύ καιρό. Και δεν είμαι μανιακή του ελέγχου». Η ζωή τής έμαθε κάτι χρήσιμο. «Με έκανε να καταλάβω ότι δεν πρέπει να κοιτάζεις πίσω. Δεν μπορείς παρά να προχωρείς προς τα εμπρός».

«Την εποχή της Μεγάλης Υφεσης», λέει ο Νόαμ Τσόμσκι, «τα πράγματα ήταν χειρότερα από σήμερα, όμως τότε όλοι πιστεύαμε ότι μαζί θα τα καταφέρουμε. Αυτό σήμερα έχει χαθεί». Ο 90χρονος διανοητής θεωρεί πως η υπερσυγκέντρωση πλούτου σε λίγους συνοδεύθηκε από την αποδυνάμωση των κοινωνιών. «Οι πολίτες δεν αισθάνονται ότι εκπροσωπούνται και ζουν μέσα στην αβεβαιότητα. Το αποτέλεσμα είναι ένα μείγμα θυμού και φόβου. Κάποιοι το λένε λαϊκισμό. Ομως πρόκειται για κατάρρευση των θεσμών».

Θα θέλαμε να ήμασταν εκεί. Να δούμε τα έκπληκτα βλέμματα των μελών της ιαπωνικής αντιπροσωπείας στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στη Νέα Υόρκη όταν είδαν τη Ζακίντα Αρντερν, πρωθυπουργό της Νέας Ζηλανδίας να αλλάζει πάνες στο νεογέννητο μωρό της. Εκεί που ο Ντόναλντ Τραμπ  προκάλεσε με τα φληναφήματά του τη χλεύη όλου του κόσμου, η 38χρονη φροντίζοντας την τριών μηνών κόρη της μέσα στον ΟΗΕ έφερε έναν αέρα πραγματικότητας σε έναν θεσμό που δείχνει αποκομμένος. Και ανέδειξε το πραγματικό μέλλον.

«Νιώθω πολλά συναισθήματα. Θυμό δεν έχω νιώσει ακόμα. Δεν ξέρω με ποιον να θυμώσω. Με τον Θεό; Με τους ανθρώπους; Με τον εαυτό μου;». Ο πυροσβέστης Ανδρέας Δημητρίου που έχασε τη σύζυγό του Μαργαρίτα και τον 6 μηνών γιο τους στη φονική πυρκαγιά στο Μάτι, μας θύμισε ότι εκείνοι που βρίσκονταν στα πρωτοσέλιδα το καλοκαίρι τραβούν τώρα τον δικό τους ανήφορο πίσω από κλειστές πόρτες. Χωρίς δάκρυα. Σε βαθύ σοκ. «Είναι κάτι που δεν αντέχεται. Που εύχεσαι να μην το ζήσει ούτε ο εχθρός σου». Λίγο πιο πέρα, στον Μαραθώνα, οι δωρεές για τους πυρόπληκτους σαπίζουν.