Είναι πια ξεκάθαρο: οι ερχόμενες ευρωεκλογές θα είναι μια μάχη μέχρις εσχάτων ανάμεσα στους φιλοευρωπαίους και τους εθνολαϊκιστές. Και οι τελευταίοι δεν είναι πλέον μια αμελητέα δύναμη, μια ομάδα διασκορπισμένων περιθωριακών που αδυνατούσαν να συμφωνήσουν μεταξύ τους στο οτιδήποτε και αντιμετωπίζονταν άλλοτε ως γραφικοί και άλλοτε ως το αναγκαίο κακό της δημοκρατίας. Οποιες και αν παραμένουν οι διαφορές τους, τους ενώνει πλέον μια σειρά από εχθρούς: οι μετανάστες, το Ισλάμ, η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, ενίοτε ακόμη και οι θεμελιώδεις αξίες πάνω στις οποίες χτίστηκε η ΕΕ.
Απ’ άκρη σ’ άκρη της Ευρώπης, εθνικιστικά και ακροδεξιά κόμματα έχουν καταγράψει ήδη σημαντικά εκλογικά κέρδη. Κάποια έχουν ήδη αναλάβει (την) εξουσία, άλλα έχουν γίνει η κύρια αντιπολιτευόμενη φωνή, ακόμα και εκείνα που δεν έχουν αποκτήσει ακόμη επικίνδυνο πολιτικό πάτημα συχνά επηρεάζουν καθοριστικά την πολιτική συζήτηση, τοποθετώντας τα αγαπημένα τους θέματα στο επίκεντρό της, στήνοντας λαϊκιστικές παγίδες που δύσκολα αποφεύγουν κεντροδεξιοί και κεντροαριστεροί. Η σειρά των πέντε άρθρων του Θάνου Βερέμη για τις αφετηρίες των εθνικισμών που δημοσίευσαν «ΤΑ ΝΕΑ» κορυφώνεται σήμερα σε μια γραφιστική απεικόνιση της κατάστασης ως έχει στην Ευρώπη, έπειτα από μια χρηματοπιστωτική και μια μεταναστευτική κρίση που την έφεραν, ενδεχομένως, στο πιο κρίσιμο σημείο της μέχρι τώρα ιστορίας της.