Επιδραστικές παρουσίες στον διεθνή κινηματογράφο έρχονται στη Θεσσαλονίκη, καλεσμένοι του Φεστιβάλ Κινηματογράφου, για να παρευρεθούν στο ειδικό αφιέρωμα που έχει ετοιμάσει η διοργάνωση γύρω από τα έργα τους. Σκηνοθέτες από την Ισπανία, την Ολλανδία και τη Χιλή, κινηματογραφιστές με πολιτικό λόγο και εικαστική ματιά, των οποίων οι ταινίες συμμετέχουν στο πρόγραμμα ευρωπαϊκών κινηματογραφικών φεστιβάλ, αλλά και στον προγραμματισμό μουσείων σύγχρονης τέχνης, θα βρίσκονται στη Θεσσαλονίκη από 1 έως 11 Νοεμβρίου.
Το αφιέρωμα του 59ου Κινηματογραφικού Φεστιβάλ φιλοξενεί την περίπτωση του Ισπανού Χάιμε Ροσάλες, της Ολλανδής Νάνουκ Λέοπολντ και των σκηνοθετών Κριστομπάλ Λεόν και Χοακίν Κοσίνια από τη Χιλή.
Ο σαρανταοκτάχρονος Ροσάλες θεωρείται από τους πιο σημαντικούς εκπροσώπους του νέου ισπανικού κινηματογράφου και έχει σταθερή παρουσία στο Φεστιβάλ των Καννών. Η 59η διοργάνωση της Θεσσαλονίκης παρουσιάζει τις έξι μεγάλου μήκους ταινίες του σκηνοθέτη με ταλέντο παρατηρητή της ζωής των άλλων: η «Petra», η πιο πρόσφατη ταινία του Ροσάλες και η πιο φιλόδοξη, είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ. Η «Ομορφη νιότη» (2014) δείχνει τη Ναταλία και τον Κάρλος, δύο φτωχοδιάβολους που ονειρεύονται μια καλύτερη ζωή γυρίζοντας πορνό. Είναι το σχόλιο του Ροσάλες πάνω στην Ευρώπη των δυο ταχυτήτων που απέσπασε Ειδική Μνεία Οικουμενικής Επιτροπής στο Φεστιβάλ των Καννών. Το «Dream and Silence» (2012) είναι μια εγκεφαλική ταινία για την οικογένεια και τη μνήμη. Οι ταινίες «Bullet in the Head» (σχόλιο του 2008 με φόντο την εκρηκτική Χώρα των Βάσκων), «The Hours of the Day», «La Soledad» δείχνουν επίσης ότι η ξαφνική βία είναι βασικό συστατικό στο σινεμά του ισπανού δημιουργού.
Σε αντίθετη κατεύθυνση στρέφεται η σκηνοθετική ματιά της Νάνουκ Λέοπολντ. Τα υλικά στο σινεμά της είναι απλά και τα διαχειρίζεται με εκφραστική οικονομία. Οι ταινίες της που θα προβληθούν στη Θεσσαλονίκη δίνουν έμφαση στις οικογενειακές και ερωτικές σχέσεις, στο απαγορευμένο σε διάφορες εκδοχές, σε όλα όσα μπορούν να τινάξουν τα πάντα στον αέρα μέσα σε μία στιγμή: η τελευταία ταινία της «Cobain» (2017) κέρδισε τις εντυπώσεις στο Φεστιβάλ Βερολίνου με τον ωμό αλλά και τρυφερό ρεαλισμό της. Στο «It’s All So Quiet» (2013) ένας ερμητικά κλειστός άνδρας έχει αφοσιωθεί στον κατάκοιτο πατέρα του. Η Λέοπολντ δίνει ελευθερία και προτεραιότητα στους χαρακτήρες της, όπως δείχνουν και οι ιστορίες τους στις ταινίες «Brownian Movement» (2010), «Wolfsbergen» (2007), «Guernsey» (2005), «Iles Flottantes» (2001) που συμπληρώνουν το αφιέρωμα στη σκηνοθέτρια από την Ολλανδία.
Στη Θεσσαλονίκη είναι καλεσμένοι και οι χιλιανής καταγωγής εικαστικοί και σκηνοθέτες Κριστομπάλ Λεόν και Χοακίν Κοσίνια. Οι σκοτεινές, σουρεαλιστικές animation ταινίες τους έχουν προβληθεί στην Μπιενάλε Τέχνης, στο Μουσείο  Γκούγκενχαϊμ της Νέας Υόρκης, αλλά και στα Φεστιβάλ Ρότερνταμ, Λοκάρνο, IDFA. Οι ταινίες τους αγγίζουν θέματα – ταμπού, όπως η χιλιανή δικτατορία, η θρησκεία αλλά και το σεξ, μέσα από μια εξωπραγματική μείξη τεχνικών που συνδυάζει το stop motion με φιγούρες από παπιέ μασέ, πραγματικά σκηνικά και αντικείμενα, σκίτσα και φωτογραφίες. Η τελευταία τους δουλειά – και πρώτη μεγάλου μήκους ταινία τους – είναι το «The Wolf House» που προβλήθηκε στο  φετινό Φεστιβάλ Βερολίνου. Πρόκειται να παρουσιαστεί στη Θεσσαλονίκη μαζί με εννιά μικρού μήκους δημιουργίες τους. Ολα, δείγματα ενός πρωτοποριακού πειραματικού σινεμά που μας στοιχειώνει μπλέκοντας τα πιο όμορφα όνειρα με τους πιο δύστροπους εφιάλτες. Το «The Wolf House» (2018), μια ενήλικη εκδοχή του παραμυθιού με τα τρία γουρουνάκια που επιστρέφει στη διαβόητη «αποικία της αξιοπρέπειας», η οποία συγκλόνισε τη Χιλή, έργο των ναζί και κέντρο βασανιστηρίων του δικτάτορα Πινοτσέτ. Ηρωίδα, η νεαρή Μαρία που δραπετεύει από εκεί, βρίσκει καταφύγιο σε ένα αγροτικό σπίτι και παλεύει με τον φόβο της – τον «κακό λύκο».