Ο προϋπολογισμός του κράτους δεν είναι προεκλογικό φυλλάδιο. Κι όμως, σε προεκλογικό φυλλάδιο προτίθεται να τον μετατρέψει η κυβέρνηση, αφού, σύμφωνα με όσα δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος στον ρ/σ 9,84, «θα υπάρχει και η βούληση της κυβέρνησης, που έχει να κάνει με ένα σενάριο που λέει ότι δεν θα υπάρχει περικοπή των συντάξεων». Γιατί όχι και τη βούληση της κυβέρνησης να αυξήσει τους μισθούς, τη βούλησή της να επαναφέρει τα δώρα Χριστουγέννων, Πάσχα και διακοπών, τη βούλησή της να προχωρήσει σε χιλιάδες προσλήψεις;
Τα ερωτήματα είναι ρητορικά και αν επιστρατεύονται είναι για να καταδειχθεί η φαιδρότητα του εφευρήματος «προϋπολογισμός πολλών σεναρίων». Καταδεικνύεται όμως και κάτι ακόμη: ότι η κυβέρνηση εξακολουθεί να εμπαίζει τους συνταξιούχους σε ένα ζήτημα που για τους ίδιους είναι ζωτικής σημασίας. Εξακολουθεί να χειρίζεται το θέμα σαν από τις περικοπές των συντάξεων που η ίδια συνομολόγησε προκειμένου να κλείσει τη β’ αξιολόγηση, να μην εξαρτάται πρωτίστως η ζωή των συνανθρώπων μας της τρίτης ηλικίας, αλλά η δική της επιβίωση.
Η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται πως η εφαρμογή του μέτρου δεν θα συνιστά απλώς ήττα για την ίδια. Θα ισοδυναμεί με συντριβή. Από αυτήν την εφιαλτική για την ίδια προοπτική προσπαθεί με νύχια και με δόντια να ξεφύγει. Μετατρέποντας ακόμη και το σχέδιο του προϋπολογισμού σε προεκλογικό ευχολόγιο. Και εμπαίζοντας εκείνη την ευαίσθητη κατηγορία των συμπολιτών μας, την οποία για λόγους αρχής κανένας και για κανέναν λόγο δεν θα έπρεπε να εμπαίζει.