Ενα από τα μειονεκτήματα της συμφωνίας των Πρεσπών, κατά την εκτίμηση γνωστού στελέχους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, είναι πως «δίνει την πρωτοβουλία των κινήσεων στην άλλη πλευρά των συνόρων, στα Σκόπια». Εντάξει, ο συλλογισμός του ήταν πως στα πλαίσια του σπονδυλωτού της χαρακτήρα εκείνοι καλούνται να πάρουν τις αποφάσεις – να ψηφίσουν στο δημοψήφισμα, να αλλάξουν το Σύνταγμα – κι εμείς να τις επικυρώσουμε. Θα ήταν άλλη μια σοβινιστική παρατήρηση, αν τα πράγματα στα εκλογικά κέντρα της ΠΓΔΜ δεν εξελίσσονταν έτσι όπως εξελίχθηκαν. Τώρα, όμως, η σκοπιανή αποχή και τα συνεπακόλουθά της αναδεικνύουν μια ελαφρώς ευτελή πλευρά της δικής μας πολιτικής σκηνής. Να, ας πούμε, ο Σπύρος Δανέλλης έσπευσε χθες πρωί πρωί στα ερτζιανά να αποφανθεί ότι «θα είναι τραγικό για τη χώρα μας για τον οποιοδήποτε λόγο να μην κυρωθεί η συμφωνία των Πρεσπών». Εξού και πληροφόρησε τους ακροατές ότι αφήνει – sic – ανοικτό το ενδεχόμενο να δώσει ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση. Ο προς το παρόν ποταμικός, δηλαδή, δεν περίμενε καν ένα σκοπιανό έξιτ πολ.

Σκοπός

Για να δει αν χρειάζεται ή όχι να θέσει εαυτόν στη διάθεση του Πρωθυπουργού. Η δήλωση πασπαλίστηκε με την απαραίτητη άχνη της «εθνικής ευθύνης». Και σερβιρίστηκε ως αποτέλεσμα εσωτερικής πάλης του βουλευτή με τη συνείδησή του. Τι κι αν η απόφαση Το Ποτάμι, ακόμη κι αν υπερψηφίσει τη συμφωνία, να μη δώσει ψήφο εμπιστοσύνης ελήφθη ομόφωνα; Σύμφωνα με μια ανάλυση, εμπνεύσεως Νίκου Βούτση, το Μακεδονικό θα άλλαζε την πολιτική γεωγραφία της χώρας – πιέζοντας κυρίως τα μικρά κόμματα. Η σπουδή, ωστόσο, που έδειξε ο Δανέλλης να εξασφαλίσει τη δεδηλωμένη του Τσίπρα στην περίπτωση που αναγκαστεί να την αμφισβητήσει ο κυβερνητικός του εταίρος – κι όχι απλά να ψηφίσει την κύρωση της συμφωνίας –, μάλλον διαψεύδει την παραπάνω ανάγνωση. Δεν είναι ένα εθνικό θέμα που ορίζει την πολιτική συμπεριφορά διαφόρων στα μικρά κόμματα. Είναι η εξαΰλωση των κομμάτων τους, που οι δημοσκόποι καταγράφουν καιρό τώρα. Το Σκοπιανό είναι το μέσο. Ο σκοπός είναι η επόμενη μέρα της καριέρας τους. Και τα μέσα δεν είθισται να αγιάζουν τον σκοπό.