Ο,τι γράφει δεν ξεγράφει. Και το ταμπλό έγραψε Ολυμπιακός – ΠΑΟΚ 0-1. Ο ΠΑΟΚ είναι πρώτος. Ο πρώτος δικαιούται να λέει ό,τι θέλει. Στο ποδόσφαιρο μετράει το αποτέλεσμα. Οταν έχεις κερδίσει, όταν έχεις ρίξει τον αντίπαλο νοκάουτ, τα σημεία δεν λένε απολύτως τίποτα. Ο νικητής, τις 23-4 εις βάρος του τελικές, τις ακούει βερεσέ. Ο νικητής έχει πάντα δίκιο. Ο ηττημένος ψάχνει για δικαιολογίες. Στην προκειμένη περίπτωση είναι ο Πέδρο Μαρτίνς, που παίρνει έναν πόντο. Θα μπορούσε να επικαλεσθεί τους αριθμούς. Την πόρνη την μπάλα. Οταν έχουμε ακούσει επιφανείς τεχνικούς να τρώνε τέσσερα γκολ και να τα ρίχνουν στο χιόνι. Να δικαιολογούνται ότι δεν κέρδισαν επειδή ήταν ακούρευτο το χορτάρι. Οταν χάνεις ένα τσουβάλι ευκαιρίες και στην τελική χάνεις το ματς με αυτογκόλ, πολλά μπορείς να πεις. Ο Μαρτίνς εύκολα θα μπορούσε να κρυφτεί πίσω από το 23-4. Δεν το έκανε.
Ευθύνη
Οχι μόνο δεν θέλησε να βρει δικαιολογίες, αλλά έκανε και αυτοκριτική κι από πάνω: «Εχουμε ευθύνη για το αποτέλεσμα. Δείξαμε ανικανότητα να κάνουμε τις ευκαιρίες γκολ». Οποιος βρει άλλον προπονητή να έχει μιλήσει έτσι ύστερα από τέτοια αντίφαση εικόνας του ματς – αποτελέσματος κερδίζει χρυσούν ωρολόγιον. Υπόθεση εργασίας. Βλέπει κάποιος το ματς. Χωρίς να έχει την παραμικρή γνώση για τους δυο ο αντιπάλους. Τελειώνει και του υποβάλλουν την ερώτηση: Η μία ομάδα έχει τον ίδιο προπονητή που είχε πέρυσι και τους ίδιους ποδοσφαιριστές. Η άλλη ομάδα έχει διαφορετικό προπονητή κι εννιά στους έντεκα καινούργιους ποδοσφαιριστές. Ποια είναι ποια; Αν υποβαλλόταν αυτή η ερώτηση σε εκατό, πόσοι θα έδιναν τη σωστή απάντηση; Οτι η έτοιμη ομάδα είναι αυτή με τις ασπρόμαυρες φανέλες κι αυτή που φτιάχνεται η ομάδα με τις ερυθρόλευκες; Ούτε ο ένας στους εκατό.
Ακύρωσε
Το ότι κέρδισε η ομάδα με τις ασπρόμαυρες φανέλες δεν αλλάζει αυτό που είδαμε. Οι αθλητικογράφοι λένε και γράφουνε ότι ο ΠΑΟΚ είναι ομάδα του προπονητή. Εχει σχέδιο, έχει οργάνωση, δεν παίζει κουτουρού. Ξέρει τι θέλει στο γήπεδο. Και δεν λένε ψέματα. Ούτε υπερβάλλουν. Στην προκειμένη περίπτωση, ωστόσο, η ομάδα του προπονητή ήταν αυτή με τα ερυθρόλευκα. Κι ας μην έχει συμπληρώσει ακόμα δύο μήνες ποδοσφαιρικής ζωής. Ο Ολυμπιακός ήταν αυτός που κυριάρχησε. Εβγαλε συνεργασίες. Εψαξε το γκολ με όλους τους τρόπους. Επικράτησε κατά κράτος στα στημένα. Μία ομάδα δύο μηνών, ακύρωσε μία ομάδα που δουλεύεται 14 μήνες. Το ποδόσφαιρο σου δίνει και σου παίρνει. Ο Ολυμπιακός πήρε δύο νίκες, τέσσερις βαθμούς, στα χασομέρια. Την Κυριακή, που δικαιούνταν τρεις, δεν πήρε ούτε έναν. Που θα τον κράταγε στο +2 από τον αντίπαλό του. Κι όχι αποκλειστικά, λόγω γκίνιας.
Ζόρικα
Οταν έχεις 23 τελικές και τις 15 απ’ αυτές εντός περιοχής, κάπου ισχύει αυτό που είπε ο προπονητής. Περί ευθύνης και ανικανότητας να γίνουν οι ευκαιρίες γκολ. Ο ΠΑΟΚ με δύο νίκες στα δύο κολλητά ντέρμπι έσβησε το χάντικαπ των -2 βαθμών και επιβεβαίωσε ότι είναι το Νο 1 φαβορί για τον τίτλο. Οταν μάλιστα έχει τεράστια περιθώρια βελτίωσης σε σχέση με αυτά που έχει δείξει μέχρι τώρα. Την Κυριακή, πέντε από τις μεταγραφές ήταν στον πάγκο και οι Ουάρντα – Χατσερίδης εκτός αποστολής. Περιθώρια βελτίωσης έχει και η ΑΕΚ που έχει ταλαιπωρηθεί από τραυματισμούς. Ο Ολυμπιακός έχασε (όπως έχασε) για πρώτη φορά την Κυριακή, έχει όντως θέμα στο γκολ και έχει μπροστά του δύο ζόρικα παιχνίδια. Την Πέμπτη στο Μιλάνο, την Κυριακή στο ΟΑΚΑ με την ΑΕΚ. Η λογική λέει ότι μετά τη διακοπή, όταν θα ενσωματωθούν Τουρέ, Νάτχο, Γκιγέρμε, θα είναι καλύτερος. Ολα δείχνουν ότι πάμε για ένα ενδιαφέρον πρωτάθλημα.