Εντυπωσιακές αλουμινένιες επιφάνειες μεγάλων διαστάσεων, ντυμένες με φύλλα χρυσού, πάνω στις οποίες είναι γραμμένες με λαμπτήρες led φράσεις από έργα και συνεντεύξεις του Σάμιουελ Μπέκετ, περιμένουν να βρουν τη θέση τους στους λευκούς τοίχους της γκαλερί Bernier / Eliades. Εκεί όπου ο εικαστικός Νίκος Ναυρίδης ετοιμάζει τη νέα του έκθεση μετά τη συμμετοχή του στην documenta 14 υπό τον τίτλο «When you sing» (Οταν τραγουδάς). «Συμφιλιώθηκα με τους κινδύνους ή τις φοβίες που μπορεί να είχα απέναντι στον χρυσό. Είναι ένα υλικό που υπενθυμίζει τη ματαιότητα του Μπέκετ» λέει ο καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών, ο οποίος μετά την «Αναπνοή» του που έφτασε ώς την Μπιενάλε της Βενετίας και τις τεράστιες ζωγραφισμένες μεμβράνες με τις οποίες έντυνε ολόκληρα δωμάτια επιστρέφει στον Μπέκετ, λόγια του οποίου «φύτεψε» πριν από πέντε χρόνια μέσα σε ένα σιτοχώραφο που είχε δημιουργηθεί επί τούτου στην Ελευσίνα.

«Μου συνέβη με τον Μπέκετ ό,τι συμβαίνει στον μέσο αναγνώστη. Βρίσκω ότι είμαι παντού μέσα σε όσα γράφει. Είναι σαν να καταγράφει στοιχεία βιωματικά, φόβους και εμμονές με έντονα σαρκαστικό ύφος. Με τα έργα αυτά λειτουργώ σαν να υπογραμμίζω ένα κείμενο» συνεχίζει ο εικαστικός δημιουργός, ο οποίος παρουσίασε μια πρώτη ενότητα δουλειάς βασισμένη στον δηκτικό λόγο του ιρλανδού συγγραφέα τον Απρίλιο στις Βρυξέλλες.

ΦΩΤΕΙΝΕΣ ΦΡΑΣΕΙΣ. «Dance first. Think later» (Χόρεψε πρώτα. Σκέψου μετά) γράφουν οι λαμπτήρες πάνω σε ένα από τα έξι έργα που θα εκτεθούν. «We are all born mad» (Γεννηθήκαμε όλοι τρελοί) είναι η φωτεινή φράση πάνω σε μια άλλη επιχρυσωμένη επιφάνεια. «Επέλεξα φράσεις απλές και κατανοητές σαν χαϊκού, σαν αστείες κουβέντες, διότι χαϊκού σημαίνει αστείο ποίημα. Κι αυτό διότι την πρώτη φορά που διαβάζεις Μπέκετ ξαφνιάζεσαι. Τη δεύτερη φορά, όταν πάψεις να πιστεύεις ότι όσα γράφει σε αφορούν, αρχίζεις να γελάς» σχολιάζει ο Νίκος Ναυρίδης τον τρόπο που ξεχώρισε τις φράσεις για να δημιουργήσει τα έργα του και εξηγεί ότι προτίμησε να μην τις μεταφράσει στα ελληνικά για να μη χαθούν η δωρικότητα και η πλαστικότητα της γραφής. «Αν δεν καταλαβαίνει κάποιος το κείμενο, δεν οφείλεται στη γλώσσα, αλλά στον συγγραφέα. Χρειάζεται να διαθέσει παραπάνω χρόνο από όσο απαιτεί ένα οπτικό ερέθισμα για να επικοινωνήσει με το έργο» λέει ο εικαστικός δημιουργός, ο οποίος ήδη έχει στα σκαριά το επόμενο εγχείρημά του. Θα εγκαινιάσει τον Ιανουάριο τον κύκλο «Μουσική και εικαστικές τέχνες» της Εθνικής Λυρικής Σκηνής σε συνεργασία με τον οργανισμό ΝΕΟΝ, σε επιμέλεια της Ελίνας Κουντούρη, στο πλαίσιο του τριετούς προγράμματος «The artist on the composer». Πώς μπορεί με τόση ευκολία να περνά από το βίντεο στις εγκαταστάσεις, στη ζωγραφική και από τον νέο χρόνο στη συνομιλία με την ορχηστρική μουσική; «Τα υλικά δεν έχουν σημασία. Εκείνο που μετρά είναι ο τρόπος που τα ενεργοποιείς για να σχηματίσουν προτάσεις. Ο καθένας μας αρθρώνει στην πορεία του δυο – τρία πράγματα, εκείνα που θαυμάζει. Δεν αλλάζει λοιπόν το τι έχεις να πεις, αλλά ο τρόπος που τα εκφράζεις. Και μένα με ενδιαφέρει να δουλέψω το ανθρώπινο εσωτερικό κενό».

INFΟ: Η έκθεση «When you sing» εγκαινιάζεται στις 11/10 στις 20.00 στην γκαλερί Bernier / Eliades, Επταχάλκου 11. Εως τις 22/11