Η συνταρακτική είδηση από τα πρακτικά των συσκέψεων των πολιτικών αρχηγών στα Σκόπια είναι μία: η ελληνική κυβέρνηση είχε αποδεχτεί (με τον Κοτζιά στο Σούνιο και τον Τσίπρα στη Σόφια) την ονομασία «Μακεδονία του Ιλιντεν» για τη διπλανή χώρα.

Είχε προσχωρήσει δηλαδή στην επιτομή του «μακεδονισμού».

Ο Ντιμιτρόφ αναφέρει επιπροσθέτως ότι «η Ελλάδα στο Σούνιο έκανε μια σημαντική παραχώρηση. Είναι έτοιμη να ονομάσει τη μακεδονική γλώσσα ως μακεδονική γλώσσα και την υπηκοότητα μακεδονική» («Καθημερινή», 2/10).

Ακολουθούν οι κουτοπονηριές. «Αν η συμφωνία είναι τόσο κακή για την Ελλάδα, γιατί δεν τη θέλουν οι Σκοπιανοί;» αναρωτιούνται οι παρατρεχάμενοι του Μαξίμου.

Να τους λύσουμε λοιπόν την απορία.

Μια συμφωνία είναι επιτυχής όταν την αποδέχονται και οι δυο πλευρές. Μια συμφωνία είναι αποτυχημένη όταν την απορρίπτουν και οι δυο πλευρές.

Καταφανώς βρισκόμαστε στη δεύτερη περίπτωση. Μια συμφωνία που την αποδέχεται (βαριά) το 20% των Ελλήνων και το 30% των Σκοπιανών είναι μια αποτυχημένη συμφωνία.

Τελεία. Παράγραφος.

Μετά βγαίνουν στο τραπέζι τα πορτοφόλια. Ψάχνουν έντεκα βουλευτές στα Σκόπια και έξι στην Αθήνα. Δεν ξέρω τι θα καταφέρουν.

Ο δημοκρατικός δρόμος ήταν εξαρχής ο Τσίπρας και ο Ζάεφ να θέσουν τη συμφωνία υπόψη των ψηφοφόρων. Αλλά φοβούνται.

Ο Ζάεφ προσπάθησε με το δημοψήφισμα και έσπασε τα μούτρα του. Δεν είναι καθόλου βέβαιο πως θα τα καταφέρει καλύτερα με τις εκλογές.

Γι’ αυτό ελπίζει στα πορτοφόλια.

Ο Τσίπρας ακούει γενικώς εκλογές και παθαίνει αναφυλαξία. Ειδικότερα όμως δεν θέλει να πέσει η κυβέρνησή του με ανοιχτό το Σκοπιανό, διότι τότε οι εκλογές θα γίνουν το δημοψήφισμα που προσπαθεί να αποφύγει.

Γι’ αυτό θέλει τα πορτοφόλια – ή τον Καμμένο που έκανε χθες άλλη μια κωλοτούμπα!

Καμία δημοκρατία όμως δεν επιβίωσε με πουλημένους. Διότι ακόμη κι αν έτσι επιβιώσει η συμφωνία, το πλήγμα για τη δημοκρατία θα είναι τεράστιο.

Και θα οδηγηθεί στα όρια της εκτροπής αν η κυβέρνηση επιχειρήσει κατά τη λογική Κοτζιά να επιβιώσει χωρίς πλειοψηφία στη Βουλή μέσα από συνταγματικές τυπικότητες.

Υποθέτω ότι τότε η αντιπολίτευση θα αποχωρήσει από τη Βουλή. Περίπου όπως συνέβη με τον Μαδούρο στη Βενεζουέλα.

Δεν ξέρω ποιος θα πάρει την ευθύνη της σύγκρουσης. Αλλά αν η κυβέρνηση τραβήξει το σκοινί, το σκοινί θα τραβηχτεί προφανώς κι από τις δυο πλευρές.

Ευτυχώς δεν είμαστε ακόμη εκεί.

Ολοι έχουμε εμπιστοσύνη στις κωλοτούμπες του Καμμένου. Και στην εξυπηρετική απραξία του Πρόεδρου της Δημοκρατίας.

Ο οποίος (υποθέτω) για άλλη μια φορά θα σταθεί στο ύψος του στα ζόρικα και «θα μείνει… Παυλόπουλος»!