Εντεκα Ελληνες στο αρχικό σχήμα και 13 από τους 14 που αγωνίστηκαν συνολικά. Κι ένας ξένος, αλλά… τι ξένος. Καθοριστικός. Κομβικός. Κανονικός… killer. Το Σάββατο στο ματς με τον ΠΑΣ Γιάννινα ήταν άφαντος για 55 λεπτά. Χρειάστηκε μία φορά να βρει την μπάλα στρωμένη να του έρχεται από το πλάι μέσα στην περιοχή για να τη στείλει στα δίχτυα. Ο Φεντερίκο Μακέντα έγραφε το Παναθηναϊκός – ΠΑΣ Γιάννινα 1-0. Υπέγραφε φαρδιά πλατιά την πέμπτη νίκη σε ισάριθμα παιχνίδια στο πρωτάθλημα.

Χθες στο Αγρίνιο, ο Ιταλός πέρασε στο γήπεδο στο 68′ αντί του Αργύρη Καμπετσή. Αρκούσε – ξανά – ένα άγγιγμά του. Ενα… χάιδεμα της μπάλας. Στο 84′ έκανε κίνηση στο πρώτο δοκάρι, βλέποντας την πλαγιοκόπηση του Αποστολάκη. Περίμενε την μπάλα να έρθει εκεί που ήταν. Και όταν την είδε μπροστά του, με ένα απλό άγγιγμα, έκανε και πάλι τη διαφορά. Οπως την είχε κάνει με το άγγιγμά του στην ασίστ πάρε-βάλε στον Γιόχανσον κόντρα στη Λαμία, όπως την είχε κάνει με τον ΠΑΣ στη φάση του 2-1.

Ο Ιταλός απέδωσε ποδοσφαιρική δικαιοσύνη με το γκολ που σημείωσε, καθώς ο Παναθηναϊκός ήταν καλύτερος του Παναιτωλικού στο μεγαλύτερο διάστημα της αναμέτρησης.

Μια ομάδα γεμάτη νεαρά Ελληνόπουλα, που παρά τις πολλές αλλαγές συνέχισαν από εκεί που σταμάτησαν οι… βασικοί. Με τους Αποστολάκη, Θεοχάρη, Παντελάκη, Κότσαρη να παίρνουν κι εκείνοι το βάπτισμα του πυρός και να κάνουν το ντεμπούτο τους σε επίσημο παιχνίδι. Με τον Βέργο να ξεκινά για πρώτη φορά βασικός, τον Στάικο σε ηλικία 22 ετών να φοράει το περιβραχιόνιο. Σ’ ένα ματς που οι Πράσινοι θα μπορούσαν να το δουν πιο χαλαρά, μιας και υπάρχει και η δύσκολη αποστολή στην Τρίπολη το Σάββατο, ο Δώνης έστειλε στο γήπεδο και πάλι μια ομάδα που θα έπαιζε το ποδόσφαιρο που ξέρει. Και θα κέρδιζε μ’ αυτό.

Το πέναλτι

Θα μπορούσε να είχε καθαρίσει νωρίτερα το παιχνίδι αν ο Γιαννακόπουλος δεν έβγαζε το πέναλτι του Στάικου στο πρώτο μέρος ή αν ο Βέργος ήταν πιο προσεκτικός στην τελική προσπάθεια. Αλλά ήρθε έτσι το ματς ώστε να αποδείξει ο Παναθηναϊκός πως εκτός όλων των άλλων και εκτός της σπουδαίας δουλειάς που γίνεται από τακτικής άποψης στο Κορωπί, υπάρχουν και τα τρεξίματα. Εκεί που ο φετινός Παναθηναϊκός θα υπερτερεί απέναντι σε πολλές ομάδες, με τον Παναιτωλικό να είναι το πρώτο του θύμα. Οι ποδοσφαιριστές του Δώνη έτρεχαν μέχρι το τέλος, έπνιξαν τον Παναιτωλικό στο τελευταίο εικοσάλεπτο, τον σφυροκόπησαν με συνεχόμενες ευκαιρίες και μόνο από συγκυρίες δεν θα ερχόταν το γκολ. Δεν ήρθε στο τετ α τετ του Καμπετσή, δεν ήρθε έπειτα από ένα σόλο του Εμμανουηλίδη, αλλά ήρθε από τον παίκτη με το φονικό ένστικτο. Τον Φεντερίκο Μακέντα που μετά την τέταρτη και την πέμπτη, έρχεται να υπογράψει και την έκτη σερί νίκη του Παναθηναϊκού στη σεζόν.

Ο Παναιτωλικός βοήθησε τα μέγιστα για να δούμε ένα πολύ όμορφο ματς, που αν κοιτάξει κάποιος μονάχα το τελικό σκορ θα νομίζει πως ήταν φτωχό. Το αντίθετο. Και οι γηπεδούχοι είχαν ευκαιρίες, υπήρξαν στιγμές που πίεσαν την άμυνα του Παναθηναϊκού, θα μπορούσαν να είχαν σκοράρει πρώτοι και να βλέπαμε άλλο ματς. Ομως στο φινάλε έμειναν από δυνάμεις και έμοιαζαν να έχουν ρίξει λευκή πετσέτα και να περιμένουν το μοιραίο να έρθει.

 

Παναιτωλικός (Τραϊανός Δέλλας): Γιαννακόπουλος, Μανά, Ντίας, Πάουλο Μάρκος, Λουσέρο, Ρότσα (80′ Τσιγγάρας), Μαλής, Λιάβας (65′ Μπελεβώνης), Αργκους, Καμαρά, Ουίλιαν (72′ Μοράρ).

Παναθηναϊκός (Γιώργος Δώνης): Κότσαρης, Οικονόμου, Πούγγουρας, Παντελάκης, Θεοχάρης, Αποστολάκης, Στάικος, Τζανδάρης, Χατζηθεοδωρίδης (65′ Χρ. Δώνης), Καμπετσής (68′ Μακέντα), Βέργος (74′ Εμμανουηλίδης).