«Τελικά πόσους νεροχύτες πρέπει να έχει ένα κατάστημα σουπερμάρκετ προκειμένου να είναι σύννομο και να πληροί τις συνθήκες υγιεινής; Εναν, δύο, τρεις, ή μήπως ο αριθμός τους ορίζεται με βάση το εμβαδόν»; Στην ερώτηση αυτή σαφής απάντηση με βάση την ελληνική νομοθεσία δεν υπάρχει. Αποτελεί ένα μόνο χαρακτηριστικό παράδειγμα από τις ιστορίες καθημερινής γραφειοκρατικής τρέλας που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν χιλιάδες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα. Εχει προηγηθεί, σημειώστε, ένας πακτωλός νομοθετικών ρυθμίσεων στα χρόνια των Μνημονίων οι οποίες αποσκοπούσαν στην απλούστευση του επιχειρηματικού περιβάλλοντος…
Η πολυνομία και το ασαφές θεσμικό πλαίσιο, σύμφωνα με τη φετινή έρευνα του ΣΕΒ, «Ο σφυγμός του επιχειρείν 2018», φιγουράρει στη δεύτερη θέση των έξι κορυφαίων εμποδίων που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν και σήμερα οι εταιρείες. Ούτε λόγος να γίνεται βέβαια για την υπερφορολόγηση, η οποία αποτελεί το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα των επιχειρήσεων.
Κι όλα αυτά παρά το γεγονός ότι η χώρα έχει βγει από τα απανωτά και πολυετή Μνημόνια και η οικονομία της έχει υποστεί σαρωτικές και αλλεπάλληλες μεταρρυθμιστικές πρωτοβουλίες.
Είναι αλλιώς όμως να διαβάζει κάποιος για το μέγεθος των διοικητικών εμποδίων και του χαρτοβασιλείου μέσα από μελέτες και δημοσκοπήσεις και διαφορετικά να ακούει από τους ίδιους τους επιχειρηματίες τα βιώματά τους απέναντι στο τέρας του Δημοσίου.

Η Ελένη Κολιοπούλου, μέχρι πρότινος μέτοχος και διευθύνουσα σύμβουλος της μεσαίας οικογενειακής χαρτοποιίας ΠΑΚΟ ΑΕ, που εξαγοράστηκε από επιχείρηση λιβανέζικων συμφερόντων και ο Αριστοτέλης Παντελιάδης, διευθύνων σύμβουλος του ομίλου χονδρικής και λιανικής πώλησης METRO ΑΕΒΕ, αφηγήθηκαν τις δικές τους περιπέτειες κατά τη διάρκεια της χθεσινής συνέντευξης Τύπου του ΣΕΒ για την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της έρευνας.

 
ΠΡΟΦΑΝΕΙΣ ΚΙΝΔΥΝΟΙ. «Τελικά πόσους νεροχύτες πρέπει να έχει ένα κατάστημα σουπερμάρκετ προκειμένου να είναι σύννομο και να πληροί τις συνθήκες υγιεινής; Εναν, δύο, τρεις, ή μήπως ο αριθμός τους ορίζεται με βάση το εμβαδόν;» ρώτησε ο Αριστοτέλης Παντελιάδης τους παρευρισκομένους στη χθεσινή συνέντευξη του ΣΕΒ για να δώσει ο ίδιος την αφοπλιστική απάντηση: «Κανείς μας δεν ξέρει. Η νομοθεσία ορίζει ότι πρέπει να διαθέτεις επαρκή αριθμό νεροχυτών…». Ο κίνδυνος είναι προφανής. Στη διάρκεια ενός ελέγχου μία επιχείρηση μπορεί να τιμωρηθεί με πρόστιμο αφού οι διατάξεις είναι ασαφείς και ο ελεγκτής να κάνει τη δική του ερμηνεία του νόμου.
Αλλά ο παραλογισμός που αντιμετωπίζουν οι επιχειρηματίες δεν σταματά μόνο στην ασάφεια του νόμου. Συνεχίζεται και με τις πλέον σαφείς διατάξεις. Η έλλειψη κοινών κανόνων στις δημόσιες υπηρεσίες είναι ενδεικτική με το παράδειγμα που αναφέρει η Ελένη Κολιοπούλου: «Για την εφαρμογή του ίδιου του νόμου, δύο περιφέρειες είχαν διαφορετική γνώμη…» είπε με απόγνωση η επιχειρηματίας, αναφερόμενη σε θέμα αδειοδοτικής διαδικασίας για τα εργοστάσιά της που βρίσκονται σε διαφορετικές διοικητικές περιοχές της χώρας.
Κι αν οι έλληνες επιχειρηματίες είναι συνηθισμένοι στη σκληρή πραγματικότητα της χώρας μας, οι ξένοι τραβούν τα μαλλιά… τους. Η Κολιοπούλου αφηγήθηκε τέτοια ιστορία που η ίδια βίωσε στη διάρκεια των διαπραγματεύσεων που είχε με τους ξένους επενδυτές για την πώληση της εταιρείας της: «Είμαστε μία μεσαία οικογενειακή επιχείρηση και πια δεν μπορούσαμε να ανταγωνιστούμε τις μεγαλύτερες εταιρείες του κλάδου μας. Κι επειδή μας ενδιαφέρει η υγεία της επιχείρησης μας κάναμε τη δύσκολη επιλογή να δεχθούμε ξένους επενδυτές. Οι διαπραγματεύσεις ήταν πολύ δύσκολες», άρχισε να αφηγείται η Κολιοπούλου και συνέχισε: «Στη διάρκειά τους, προσπαθούσαμε να κρύψουμε τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις στη χώρα μας, όπως τις αδειοδοτήσεις, το ενεργειακό κόστος και το λεγόμενο μη μισθολογικό κόστος. Οι ξένοι επενδυτές δεν μπορούσαν να καταλάβουν τι είναι το μη μισθολογικό κόστος και γιατί είναι τόσο υψηλό. Οσο και να προσπαθούσαμε να τους εξηγήσουμε. Δεν το είχαν συναντήσει πουθενά. Και στην τελική δεν τους ενδιέφερε και δεν θέλουν να το καταλάβουν…», κατέληξε το μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΕΒ και πρόεδρος του Συνδέσμου Βιομηχανιών Θεσσαλίας και Κεντρικής Ελλάδας.
«Στην Ελλάδα το κράτος μάς αντιμετωπίζει εκ προοιμίου ως κλέφτες. Στην Κύπρο δεν ισχύει αυτό», πήρε τη σκυτάλη της αφήγησης ο Παντελιάδης. Η εταιρεία του επεκτείνει τις δραστηριότητές της στο νησί της Αφροδίτης όπου χτίζει από το μηδέν κατάστημα: «Οι κυπριακές υπηρεσίες μπορεί να μη λειτουργούν τόσο γρήγορα αλλά σε ακούνε. Τους εξηγείς το πρόβλημα που αντιμετωπίζεις με τη δραστηριότητά σου και επιδιώκουν την αντιμετώπισή του, χωρίς την παραβίαση της νομοθεσίας. Οι διατάξεις δεν επιδέχονται παρερμηνεία και είναι σαφείς». Ο ίδιος προσθέτει πως δεν αντιμετώπισε κρούσμα διαφθοράς, κάνοντας λόγο για ένα διαφορετικό επιχειρηματικό περιβάλλον.
 
Η ΥΠΕΡΦΟΡΟΛΟΓΗΣΗ. Το νέο μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΣΕΒ μίλησε και για το μείζον πρόβλημα της υπερφορολόγησης στην Ελλάδα: «Οι φορολογικοί συντελεστές δεν είναι 29%. Και να σας εξηγήσω: Εμείς ως όμιλος έχουμε επιλέξει την ανάπτυξή μας με ιδιόκτητα καταστήματα. Αν συνυπολογίσουμε τον ΕΝΦΙΑ, τα τέλη ακίνητης περιουσίας, τις χρεώσεις στους λογαριασμούς ρεύματος και άλλους έμμεσους φόρους, η συνολική φορολογική επιβάρυνση φτάνει το 70% των κερδών μας». Αντίθετα στην Κύπρο η φορολογία είναι πολύ χαμηλή και η αγορά δέχεται πλήθος επενδύσεων.
Ο επίλογος των δύο αφηγήσεων θα μπορούσε να κλείσει με την απάντηση που έδωσε ο Αριστοτέλης Παντελιάδης σε ερώτηση που του ετέθη: «Αν ξεκινούσατε σήμερα την επιχειρηματική σας δραστηριότητα θα επιλέγατε την Κύπρο ή την Ελλάδα;». Κι εκείνος απάντησε: «Πάλι την Ελλάδα θα επιλέγαμε. Αλλά θέλει ηρωισμό για να ξεκινήσεις κάτι στη χώρα μας».