O Ιωσήφ Στάλιν είχε πει κάποτε ότι «ο θάνατος ενός ανθρώπου είναι τραγωδία, αλλά η εξόντωση εκατομμυρίων ανθρώπων είναι… στατιστική» και τολμώ να παραφράσω αυτή την ατάκα προς χάριν του Λιονέλ Μέσι…
Το ένα γκολ που δεν βάζει (βλέπε Μπαρτσελόνα – Αθλέτικ Μπιλμπάο) είναι ατύχημα, αλλά τα αναρίθμητά του μοιάζουν με ρουτίνα, και δη με αγγλική ρουτίνα, καθότι προχθές έφτασε τα 22 τέτοια συν τις επτά ασίστ σε αγώνες κόντρα στις ομάδες της Γηραιάς Αλβιόνας.
Τουτέστιν, business as usual!
Το Σάββατο ο Ερνέστο Βαλβέρδε ρίσκαρε, ελέω του θεμιτού rotation και της συσσώρευσης τεσσάρων αγώνων μέσα σε ένα δεκαήμερο, να τον κρατήσει στον πάγκο για 56 λεπτά και η εξαρτημένη από τον σουπερστάρ της Μπαρτσελόνα άφησε δύο βαθμούς στο χορτάρι του Camp Nou, ωστόσο ύστερα από 96 ώρες ο λεγάμενος έμοιαζε με ένα καυτό σπιρούνι που μπήχτηκε στην καρδιά της Τότεναμ και τη θανάτωσε επί τόπου!
Ως θιασώτης της λεξιπλασίας και της ευρηματικότητας στους τίτλους, έμεινα ενεός βλέποντας το πρωτοσέλιδο το οποίο του αφιέρωσε η «Mundo Deportivo», μετά τα θεσπέσια τάνγκο που χόρεψε στο Wembley…
WEMBLEO, τι λες τώρα!
Τα έπη του Μέσι συνιστούν στατιστική, και μάλιστα βαρβάτη: στις 18 Σεπτεμβρίου πέτυχε χατ τρικ απέναντι στην Αϊντχόφεν, χθες με αντίπαλο την Τότεναμ έγραψε δύο γκολ, δύο ασίστ και δύο δοκάρια και λόγω τιμής δεν θα ήθελα με τίποτε να βρισκόμουν στη θέση του (τερματοφύλακα της Ιντερ) Σαμίρ Χαντάνοβιτς που θα τον αντικρίσει μπροστά του δύο φορές μέσα σε δεκατρία βράδια!
Μ’ αυτά και μ’ αυτά ο Μέσι συνεχίζει να μοστράρει τις ραψωδίες του, χρειάζεται (όπως είπε ο βετεράνος Χοακίν της Μπέτις) μονάχα τρία σπριντ για να βάλει τέσσερα γκολ και – για να επικαλεστώ το σχόλιο ενός καταλανού δημοσιογράφου – κάθε φορά που σκοράρει αναγκάζει ένα κοσμητικό επίθετο να αυτοκτονεί!