H Ελλάδα εξακολουθεί να είναι ένας πολύ αδύναμος κρίκος σε ένα ασταθές διεθνές οικονομικό σκηνικό. Επειτα από οκτώ χρόνια Μνημόνια και ενώ υποτίθεται ότι έληξε το τελευταίο, τρίτο, πρόγραμμα οικονομικής πολιτικής που επιβλήθηκε από τους δανειστές, η χώρα μας παθαίνει πνευμονία με την παραμικρή αλλαγή καιρού στις παγκόσμιες αγορές. Το έδειξε το ξεπούλημα στο ελληνικό Χρηματιστήριο και η μεγάλη βουτιά των τιμών των τραπεζών αυτήν την εβδομάδα. Αποτύπωσε τη μεγάλη έλλειψη εμπιστοσύνης των ξένων επενδυτών προς την ελληνική οικονομία. Το δείχνει, ακόμη, το κόκκινο που έχει ανάψει για οποιαδήποτε έξοδο της χώρας στις αγορές στο ορατό διάστημα. Οι αποδόσεις των δεκαετών ομολόγων του ελληνικού Δημοσίου σκαρφάλωσαν ξανά στα άκρως απαγορευτικά επίπεδα του 4,5%.
Το ότι η ελληνική οικονομία είναι αποκλεισμένη από τις αγορές δεν είναι νέα διαπίστωση. Οι τελευταίες εξελίξεις, ωστόσο, δείχνουν ότι, αντί σταδιακά να τις προσεγγίζει, απομακρύνεται όλο και περισσότερο απ’ αυτές, για λόγους που έχουν να κάνουν τόσο με τις αβεβαιότητες που κυριαρχούν στο διεθνές οικονομικό περιβάλλον, όσο και με αβεβαιότητες για τις οικονομικές και πολιτικές εξελίξεις στη χώρα που τροφοδοτούνται εκ των έσω.
Αξιόπιστοι παράγοντες της οικονομίας αποδίδουν στους δύο αυτούς παράγοντες την κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτήν την περίοδο η χώρα μας. Από τη μία πλευρά, όπως εξηγούν, η παγκόσμια οικονομία βρίσκεται στην αρχή ενός κύκλου αύξησης των επιτοκίων – αφήνοντας πίσω της την εποχή του φθηνού χρήματος που επέβαλε η αντιμετώπιση της κρίσης – ο οποίος σε συνδυασμό με την κρίση στην Ιταλία, το πρόβλημα στην Τουρκία και τον πόλεμο δασμών που έχει πυροδοτήσει η πολιτική Τραμπ προκαλεί μεγάλες αναταράξεις. Το διεθνές κεφάλαιο φεύγει από αναδυόμενες αγορές ή οικονομίες με ρίσκο όπως η ελληνική και κατευθύνεται προς άλλες πιο ασφαλείς και κερδοφόρες τοποθετήσεις. Παράλληλα η προοπτική ανόδου των επιτοκίων σηματοδοτεί πτώση των τιμών των ομολόγων προκαλώντας ξεπούλημα για την κατοχύρωση των κερδών που έχουν αποκομισθεί έως τώρα. Μπαίνουμε σε μια εποχή κλυδωνισμών όπου η αποεπένδυση από κρατικά ομόλογα και η διαφύλαξη ρευστών διαθεσίμων θα αποτελεί επιλογή για τους διαχειριστές κεφαλαίων διεθνώς, διαπιστώνουν οι ίδιοι παράγοντες την ώρα που, όπως επισημαίνουν, η ελληνική οικονομία χρειάζεται απεγνωσμένα να βγει στις αγορές το συντομότερο δυνατό. Οχι μόνο για να ενταχθεί ξανά ως επιλογή στον παγκόσμιο επενδυτικό χάρτη, αλλά και για να αντλήσει τα κεφάλαια που απαιτούνται για την εξυπηρέτηση των αναγκών της τα επόμενα χρόνια. Ο τέλειος γρίφος.
Δεν έχουν περάσει δύο μήνες από τους κυβερνητικούς εορτασμούς για το τέλος του Μνημονίου και το αφήγημα της «εξόδου» έχει καταρρεύσει σε όλα τα επίπεδα. Αντίθετα με αυτό, θα συνεχίσουμε να βλέπουμε από μακριά τις αγορές για πολύ καιρό ακόμη, ενώ η όποια χρήση του μαξιλαριού ασφαλείας, σύμφωνα με τους αναλυτές, θα πυροδοτήσει νέους φόβους στους επενδυτές για τις προοπτικές και την οικονομική σταθερότητα της χώρας. Την ίδια ώρα το θολό τοπίο που υπάρχει σε ό,τι αφορά βασικές πτυχές της οικονομικής πολιτικής το επόμενο διάστημα, τα αρνητικά μηνύματα που εκπέμπονται προς τις αγορές και τους δανειστές από την κυβερνητική παροχολογία αλλά και το κλίμα έντονης αβεβαιότητας που δημιουργεί η παρατεταμένη προεκλογική περίοδος που ζούμε συνθέτουν ένα σκηνικό απόλυτου αδιεξόδου για τη χώρα.