Η έξοδος από τα Μνημόνια και την πολυετή, σφιχτή δημοσιονομική επιτροπεία αποτελεί ένα γεγονός ιστορικής σημασίας για τη χώρα και την κοινωνία μας. Η σταδιακή αποκατάσταση της οικονομικής σταθερότητας, η ανάκαμψη των οικονομικών και κοινωνικών δεικτών, η θωράκιση των εργασιακών σχέσεων και η ενίσχυση της κοινωνικής δικαιοσύνης αποτέλεσαν και συνεχίζουν να αποτελούν τις βασικές κατευθυντήριες γραμμές της ελληνικής κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ.

Η προώθηση της κοινωνικής ατζέντας και η αποκατάσταση των αδικιών βρίσκονται στο επίκεντρο της κυβερνητικής πολιτικής, με τη χώρα μας να αποτελεί πλέον ισότιμο μέλος της ΕΕ και της ευρωζώνης. Η ανάκτηση της ελευθερίας κινήσεων στη διαμόρφωση του δημοσιονομικού μείγματος, πάντα μέσα στο πλαίσιο των κανόνων και υποχρεώσεων που έχει το κάθε κράτος-μέλος, αλλά και όσα έχει συμφωνήσει η χώρα, απελευθερώνει ένα πολύ σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο και δίνει τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να προχωρήσει με ακόμα μεγαλύτερη αποτελεσματικότητα σε πολιτικές με ισχυρό κοινωνικό, προοδευτικό πρόσημο.

Εάν λοιπόν καταφέραμε σημαντικά πράγματα εντός μνημονίου, δίνοντας βάρος στην προστασία των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων, είναι βέβαιο ότι εκτός μνημονίων μπορούμε να καταφέρουμε περισσότερα. Να στηρίξουμε δηλαδή με ακόμα πιο σταθερά βήματα τη μεσαία τάξη, τη μισθωτή εργασία, τη νεοφυή επιχειρηματικότητα, τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις – όλες δηλαδή τις παραγωγικές δυνάμεις που βρέθηκαν εγκλωβισμένες μέσα σε ένα στρεβλό «μοντέλο ανάπτυξης» που ενίσχυε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα, εις βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας.

Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Τσίπρας συμμετέχουν ενεργά στη διαμόρφωση νέων πολιτικών συμμαχιών, που αντιμάχονται το δόγμα της λιτότητας, τις καταστροφικές πολιτικές που εφάρμοσαν επί χρόνια οι συντηρητικές δυνάμεις και ένα μεγάλο μέρος της σοσιαλδημοκρατίας, αλλά και την άνοδο της Ακροδεξιάς.

Ο διάλογος, οι συγκλίσεις και πρωτοβουλίες που αναπτύσσονται από τις προοδευτικές δυνάμεις της Αριστεράς, της αριστερής πτέρυγας της σοσιαλδημοκρατίας και των Πρασίνων έχουν ορίζοντα τις ευρωεκλογές του 2019 και στόχο την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών σε Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και Κομισιόν, αλλά και την ενίσχυση των συμμαχιών σε επίπεδο Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και κρατών-μελών.

Σε πολλές χώρες έχουν προχωρήσει συγκλίσεις και έχουν διαμορφωθεί κανάλια επικοινωνίας, με επίκεντρο την απομάκρυνση από τις πολιτικές που οδήγησαν στην αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων, στην αποεπένδυση και στην απορρύθμιση των εργασιακών σχέσεων, όχι μόνο στον ευρωπαϊκό Νότο, αλλά και στον λεγόμενο «ισχυρό Βορρά».

Στη χώρα μας ωστόσο υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες στη διαμόρφωση μιας προοδευτικής συμμαχίας, με την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ να συνεχίζει να παραμένει εγκλωβισμένη σε ένα αντι-ΣΥΡΙΖΑ βέρτιγκο, έχοντας πολύ περισσότερα κοινά σημεία με τη ρητορική της ΝΔ παρά με οποιαδήποτε άλλη πολιτική δύναμη από τον ευρύτερο αριστερό και κεντροαριστερό χώρο. Η στάση του ΚΙΝΑΛ σε αυτή την κρίσιμη συγκυρία το φέρνει σε πλήρη αναντιστοιχία με τη στάση των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών σε μια σειρά από ζητήματα, όχι μόνο στα ζητήματα οικονομίας και πολιτικών συγκλίσεων, αλλά και σε μείζονα εθνικά θέματα, όπως η συμφωνία των Πρεσπών.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο ΣΥΡΙΖΑ αναπτύσσεται, προσαρμόζεται, ωριμάζει και διευρύνει την απεύθυνσή του, όντας ο κεντρικός πολιτικός πυλώνας των αριστερών και κεντροαριστερών δυνάμεων στην Ελλάδα. Η συμβολή του τόσο στην αλλαγή σελίδας στη χώρα μας όσο και στη διαμόρφωση νέων πολιτικών προτάσεων και συμμαχιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο ενισχύεται διαρκώς.

Ο Κώστας Ζαχαριάδης είναι διευθυντής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ