Δεν είναι μόνο όλα τα εξωφρενικά που βλέπουν τις τελευταίες ημέρες το φως της δημοσιότητας για τον καθηγητή του ΤΕΙ Κεντρικής Μακεδονίας που ζητούσε σεξουαλικά και οικονομικά ανταλλάγματα για να περνάει τους φοιτητές και, κυρίως, τις φοιτήτριές του. Είναι και το ότι όλα αυτά ήταν γνωστά εδώ και χρόνια. Η δράση του ήταν κοινό μυστικό, ήδη από το 2004 είχαν ζητήσει οι φοιτητές να ληφθούν μέτρα. Αλλά δεν γινόταν τίποτα επειδή δεν υπήρχαν επώνυμες καταγγελίες.
Το ότι έγιναν τώρα αυτές οι καταγγελίες συνδέεται  χωρίς αμφιβολία με ένα κίνημα που σε λίγες ημέρες κλείνει ένα χρόνο ζωής. Ολα ξεκίνησαν από την υπόθεση Χάρβεϊ Γουάινστιν, του διάσημου παραγωγού του Χόλιγουντ που κατηγορήθηκε από 80 γυναίκες για σεξουαλική κακοποίηση (οι 12 καταγγελίες αφορούν βιασμό). Αλλοι 400 Αμερικανοί απολύθηκαν στη συνέχεια ή εξαναγκάστηκαν σε παραίτηση για κατάχρηση ισχύος. Στο μεταξύ, στις 15 Οκτωβρίου 2017, είχε δημιουργηθεί στο Twitter από την ηθοποιό Αλίσα Μιλάνο το hashtag #MeToo, προκαλώντας μέσα σε μια νύχτα την αντίδραση 30.000 γυναικών.
Χάρις στο κίνημα αυτό, οι γυναίκες τόλμησαν επιτέλους να βγάλουν τις ιστορίες τους στο φως. Και οι μαρτυρίες τους ελήφθησαν επιτέλους σοβαρά υπόψη. Εχουν υπάρξει φυσικά και υπερβολές. Εχουν γίνει και παρατράγουδα. Το #MeToo όμως, έγραφε την περασμένη εβδομάδα ο Economist, ίσως να αποδειχθεί η ισχυρότερη δύναμη υπέρ μιας μεγαλύτερης ισότητας μεταξύ των δύο φύλων από τότε που οι γυναίκες κατέκτησαν το δικαίωμα ψήφου.
Αλλά αυτό δεν είναι αρκετό. Ενας από τους παράγοντες που έχουν συμβάλει στην έκρηξη του λαϊκισμού είναι και η ανδρική οργή, που αποτελεί σε έναν βαθμό αντίδραση ενός μέρους του ανδρικού πληθυσμού στο κίνημα #MeToo. Πρωτεργάτης είναι φυσικά εδώ ο Ντόναλντ Τραμπ. Αλλά δεν είναι ο μόνος. Μεταξύ των πολιτικών που δεν διστάζουν να χλευάσουν δημοσίως τις γυναίκες είναι ο Ματέο Σαλβίνι, που σε μια συγκέντρωση το 2016 έδειξε μια κούκλα του σεξ και τη συνέκρινε με την τότε πρόεδρο της Βουλής Λάουρα Μπολντρίνι (έκτοτε, η τελευταία έχει δεχθεί πολλές απειλές για τη ζωή της). Ο πρόεδρος των Φιλιππίνων Ροντρίγκο Ντουτέρτε, που παραπονέθηκε κάποτε γιατί δεν τον άφησαν να βιάσει πρώτος μια αυστραλέζα ιεραπόστολο παρόλο που ήταν δήμαρχος της πόλης όπου έγινε ο ομαδικός βιασμός. Και ο πιθανός επόμενος πρόεδρος της Βραζιλίας, ο ακροδεξιός Ζαΐρ Μποσονάρο, που είπε κάποτε για μια βραζιλιάνα πολιτικό ότι «δεν της αξίζει να τη βιάσουν, είναι πολύ άσχημη».
Να γιατί έχει μεγάλη σημασία η απόφαση που αναμένεται σήμερα για την τύχη του αμερικανού δικαστή Μπρετ Κάβανο. Να γιατί πρέπει επειγόντως να αγκαλιάσει και το ανδρικό φύλο το #MeToo. Οι γυναίκες είναι μαχητικές, είναι ανεξάρτητες, αλλά δεν πρέπει να μείνουν μόνες.