Η αποκέντρωση στο ελληνικό μπάσκετ (και όχι μόνο) αποτελούσε για χρόνια κομβικό κεφάλαιο που απασχολούσε όλους όσοι ήθελαν το καλό του μπάσκετ.

Ομως πολλές φορές είχαμε απλά κάποιες ομάδες της περιφέρειας που συμπλήρωναν το παζλ της μεγάλης κατηγορίας ίσα ίσα για να δικαιολογούν τον τίτλο του πανελλήνιου πρωταθλήματος, αλλά στην πορεία αποτελούσαν τον σάκο του μποξ και υποβιβάζονταν αύτανδρες χωρίς καν νίκη ή με 1-2 επιτυχίες – φωτοβολίδες.

Ολα αυτά διότι τις περισσότερες φορές δεν υπήρχε ένα πλάνο, μια οργάνωση σε επίπεδο επαγγελματικό, να στηρίξει γερά αυτό το πρότζεκτ.

Στη φετινή Basket League είναι η πρώτη φορά σε τέτοιο βαθμό που και οι πέντε εκπρόσωποι της περιφέρειας (εκτός Αθήνας – Θεσσαλονίκης δηλαδή) είναι ικανοί να κάνουν εκπλήξεις, να δώσουν έντονο χρώμα στο πρωτάθλημα και να αποτελέσουν ο καθένας, σημείο αναφοράς για την πόλη ή το νησί τους.

Νέο αφεντικό στην Πάτρα

Η εκπληκτική περσινή πορεία του Προμηθέα Πάτρας (3ος στην κανονική περίοδο, 4ος μετά τα πλέι οφ) άφησε υποθήκη για το μέλλον. Η ομάδα του Μάκη Γιατρά δεν έπαιξε απλά εξαιρετικό μπάσκετ, αλλά έδειξε και τρομερές αντοχές σε βάθος χρόνου. Καθώς ήταν φτιαγμένη για τα δύσκολα με το όραμα του ιδιοκτήτη της Βαγγέλη Λιόλιου να μην περιορίζεται μόνο στο αγωνιστικό κομμάτι.

Ομάδα – πρότυπο στις ακαδημίες, σε προγράμματα εκπαίδευσης και με εντυπωσιακές εγκαταστάσεις, δεν αφήνει απλά υποσχέσεις για το μέλλον, αλλά αποτελεί έναν φάρο για το πώς μπορεί να λειτουργεί μια ομάδα – πρότυπο.

Κύμη για την υπέρβαση

Η Κύμη του Γιάννη Καστρίτη ήταν από τις ευχάριστες νότες του περσινού πρωταθλήματος με το κλειστό της Χαλκίδας να αποτελεί σημείο αναφοράς για όλη τη μπασκετική Εύβοια.  Η ομάδα που είχε φτιάξει ο Αλέξανδρος Θεοδώρου (ισχυρός άνδρας της Κύμης) με τους φίλους για να αθλούνται και να παίζουν μπάσκετ, άλλαξε προ πολλού επίπεδο και πλέον έχει στόχο την καθιέρωση στη μεγάλη κατηγορία όπου συμμετέχει για 3η συνεχόμενη χρονιά με στόχο ένα ακόμα (βαθμολογικό) βήμα παραπάνω.

Το μαργαριτάρι της Ρόδου

Ο Κολοσσός της Ρόδου, που απεικόνιζε το θεό του ήλιου Απόλλωνα, προστάτη του νησιού, ήταν ένα από τα επτά θαύματα του Αρχαίου κόσμου. Η μπασκετική ομάδα του Κολοσσού Ρόδου (με τον πατρινό Νίκο Βετούλα να έχει διαδεχτεί στην τεχνική ηγεσία τον Αρη Λυκογιάννη που άφησε το δικό του στίγμα την τελευταία τετραετία) από το 2007 όπου επέστρεψε στη μεγάλη κατηγορία έχει πετύχει το δικό της θαύμα, καθώς όχι μόνο καθιερώθηκε, αλλά φέτος ισοφαρίζει ένα «στοιχειωμένο» ρεκόρ και πάει για… 13άρι.

Η φετινή είναι η 12η συνεχόμενη παρουσία της, με την οποία θα ισοφαρίσει το ρεκόρ όλων των εποχών για ομάδα της περιφέρειας.

Αυτό του Απόλλωνα Πάτρας, που είχε 12 συνεχόμενες παρουσίες σε Α’ Εθνική και Α1 (1980-1991) και συνολικά από το 1980-1999 ένα απίστευτο σερί 19/20 παρουσιών με μοναδική απουσία την περίοδο 1991-92 που έπαιξε στην Α2.

Ο βασιλιάς της Κρήτης

Το Ρέθυμνο (ξανά) ήρθε για να μείνει το 2011, αφού από τότε συμμετέχει ανελλιπώς στο πρωτάθλημα της μεγάλης κατηγορίας και ο πρόεδρός του Κωστής Ζομπανάκης δεν αρκείται στην 8η συνεχόμενη παρουσία στην Α1, αλλά έχει βλέψεις για νέο σύγχρονο γήπεδο ευρωπαϊκών προδιαγραφών που θα στεγάσει και τα ευρωπαϊκά όνειρα της ομάδας.  Σαφώς ο στόχος της ομάδας του Σταύρου Μυκονιάτη είναι μια καλύτερη θέση από την περσινή (10η).

Η Λήμνος μπήκε στον χάρτη

Ενα από τα πιο ενδιαφέροντα πρότζεκτ γεννιέται εφέτος στο όμορφο νησί της Λήμνου, η οποία μπαίνει για πρώτη φορά στα σαλόνια της Basket League και εδώ ισχύει λίγο παραφρασμένο το ρητό: «Δημιουργήθηκε για να μείνει».

Καθώς ο Ηφαιστος Λήμνου υπήρχε ουσιαστικά ως όραμα (που το έκανε πραγματικότητα) στο μυαλό του Παντελή Μπούμπουρα που ήθελε να προβάλει το νησί του και να το «ζωντανέψει» και τον χειμώνα με την έλευση μεγάλων ομάδων σε ένα κορυφαίο πρωτάθλημα.

Ετσι γεννήθηκε (μέσω της αγοράς του Φάρου Λάρισας, ο οποίος θυμίζουμε είχε ξεκινήσει το παρθενικό του ταξίδι από το Κερατσίνι…) η πρώτη ομάδα ακριτικού νησιού που θα δώσει το «παρών» στη μεγάλη κατηγορία με τεχνικό τον Σωτήρη Μανωλόπουλο.