Ο πρώτος στόχος επιτεύχθηκε. Μέχρι και το Σαββατοκύριακο στην ψηφιακή δημόσια σφαίρα συζητούσαν για το νέο λογότυπο της ΝΔ. Με άλλα λόγια, η δημοσιότητα επιτεύχθηκε. Στα ενδότερα του κόμματος, άλλωστε, λένε πως ήξεραν από την αρχή «ότι θα προκαλέσει συζητήσεις με ένθερμους υποστηρικτές και επικριτές. Πάντα συνέβαινε αυτό και όχι μόνο στα κόμματα». Οντως. Υπήρξαν εκείνοι που αναλύοντάς το σε μακροσκελή ποστ κατέληγαν να δώσουν συγχαρητήρια στον γραφίστα που «σε ένα σύμβολο κόμματος μπόρεσε να χωρέσει τόσο πολλά πολιτικά μηνύματα με τόσο ευφυή τρόπο». Κι οι άλλοι που με την απαραίτητη δόση ειρωνείας σχολίαζαν «σήμερα που ξύπνησα και το είδα με άλλο, φρέσκο, μάτι είναι ακόμη χειρότερο». Στην κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματος, πάλι, δεν το αντιμετώπισαν με τόσο χιούμορ. Ηταν που ήταν οι περισσότεροι – για να το θέσουμε κομψά – προκατειλημμένοι επειδή θεωρούσαν την αλλαγή «αχρείαστη» και «επικοινωνιακή», μετά είδαν και τα λευκά τρίγωνα χωρίς να καταφέρνουν να εντοπίσουν το «Ν» και το «Δ» και έγιναν ακόμη πιο αρνητικοί.

Αντίληψη

Ας δεχθούμε για χάρη της κουβέντας την επίσημη νεοδημοκρατική ανάλυση του καινούργιου σήματος, ότι δηλαδή επίτηδες σχεδιάστηκε τόσο αφαιρετικά. Για να προβάλει ο καθένας πάνω του ό,τι θέλει. Αν, βέβαια, ρωτούσε κανείς έναν έμπειρο γραφίστα θα μπορούσε να του επισημάνει ότι ακριβώς αυτό είναι ένα πρόβλημα του λογότυπου, ο χώρος που αφήνει για διαφορετικές ερμηνείες. «Είναι», αναφέρει π.χ. ένας επαγγελματίας της γραφιστικής, «σαν να πήραν το ΝΔ, να το πέταξαν κάτω και να έσπασε. Μοιάζει να παραπέμπει σε διάσπαση». Καθαρά τεχνικά μιλώντας, πάντως, το βασικό του μειονέκτημα είναι πως για να διακρίνει όποιος το κοιτάζει τα αρχικά του κόμματος – δηλαδή το brand –, θα πρέπει να το βλέπει από απόσταση. Κάνει για γιγαντοοθόνη, αλλά δεν κάνει για επιστολόχαρτο. Η συζήτηση αυτή είναι κάπως τεχνική. Σύμφωνοι. Το λογότυπο όμως, λένε, είναι το ήμισυ ενός καλού branding, ήτοι αυτού που μένει στο μυαλό του πελάτη για το προϊόν. Αρα, μήπως ήδη οι μισοί «πελάτες» δεν αντιλαμβάνονται το γαλάζιο προϊόν με τον τρόπο που θα ήθελε η Πειραιώς;