Ηταν καιρός. Υστερα απ’ όλα αυτά τα γιαλαντζί, τα «ΟΚ για το όνομα, αλλά όχι και την ταυτότητα» και τα «ναι σε μια συμφωνία, αλλά όχι σε οποιαδήποτε συμφωνία», ακούστηκε επιτέλους μια καθαρή φωνή. Μια φωνή μαχητική, μια φωνή πατριωτική, μια φωνή, ακριβέστερα, εθνικιστική – με την καλή έννοια. Η Μακεδονία είναι μία και ελληνική. Και δεν δίνουμε στα Σκόπια κανένα όνομα που περιλαμβάνει τη λέξη Μακεδονία.

Ενας Σαμαράς από τα παλιά, πιο παλιά κι από την ίδια του την τελευταία κυβέρνηση που υποστήριζε τη  σύνθετη ονομασία, μίλησε προχθές στην Καβάλα. Συνεπής, ασυμβίβαστος και, κυρίως, δικαιωμένος. Αυτά που έλεγε τότε, για τα οποία έριξε την κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, τα λένε σήμερα τρεις στους τέσσερις Ελληνες – και βάλε. Η πρόβλεψη ότι το όνομα που θα πάρουν τα Σκόπια δεν έχει σημασία γιατί κανείς δεν θα το θυμάται σε δέκα χρόνια διαψεύστηκε πανηγυρικά. Ολα τα θυμόμαστε, εκτός από τα λάθη μας, ώστε να μπορούμε να τα επαναλαμβάνουμε.

Ο πατριωτισμός ξαναγίνεται επίκαιρος σε όλο τον κόσμο, διαπίστωσε ο ομιλητής, αλλά «σε εμάς τους Ελληνες, ο πατριωτισμός είναι μέσα μας, είναι στο ιστορικό DNA μας». Δεν μας εγκαταλείπει ποτέ. Πρέπει όμως να είμαστε σε εγρήγορση απέναντι σε αυτούς που επιβουλεύονται το εθνικό μας συμφέρον. Ο Σαμαράς δεν διστάζει έτσι να μιλήσει για «λαθρομετανάστες» και να τους συνδέσει συλλογικά με βιασμούς, δολοφονίες και ναρκωτικά. Οπως δεν έχει πρόβλημα να χρησιμοποιήσει τον απαξιωτικό όρο «πρόθυμοι» για να χαρακτηρίσει όσους εκτός ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και τους συνεπείς όπως εκείνος, είναι αποφασισμένοι να ψηφίσουν τη συμφωνία των Πρεσπών. Αποφεύγει όμως τη λέξη «αποστάτες», φοβούμενος ίσως ότι θα παραπέμψει στο μακρινό εκείνο 1993 που προέτρεπε ο ίδιος τους βουλευτές της ΝΔ να ανεξαρτητοποιηθούν.

Μια αποτελεσματική προπαγάνδα χρειάζεται και μια δόση fake news – με την καλή έννοια. Ο πρώην πρωθυπουργός, όπως και άλλοι έλληνες πολιτικοί, ισχυρίστηκε έτσι ότι τη συμφωνία των Πρεσπών την ψήφισαν σύσσωμοι οι Αλβανοί. Μόνο που τα επίσημα στοιχεία άλλα δείχνουν. Η συμμετοχή των Αλβανών στο δημοψήφισμα ήταν μικρότερη κι από εκείνη στις περυσινές τοπικές εκλογές. Στο Τέτοβο ψήφισαν 5.000 λιγότεροι, στο Γκόστιβαρ 8.000 λιγότεροι, στο Κίτσεβο 10.000 λιγότεροι. Ο ισχυρισμός ότι το δημοψήφισμα αυτό ήταν «των Αλβανών» είναι ψευδής.

Ο κίνδυνος της Μεγάλης Αλβανίας είναι θεωρητικά υπαρκτός. Συνδέεται όμως με αυτήν ακριβώς την εξέλιξη που εύχεται ο Σαμαράς (και επτά στους δέκα Ελληνες): την κατάρρευση της συμφωνίας. Εάν απομακρυνθεί το ενδεχόμενο ένταξης της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ, οι Αλβανοί μπορεί πράγματι να στραφούν για ασφάλεια προς τους ομοεθνείς τους στις γειτονικές χώρες. Τότε θα επιστρέψει η αστάθεια στα Βαλκάνια και φτου κι απ’ την αρχή οι αναλύσεις για τα ισλαμικά τόξα, τα γερμανικά κεφάλαια, τους ρώσους πράκτορες.

Και τον πατριωτισμό των Ελλήνων, φυσικά. Πάντα με την καλή έννοια.