«Με τις ευρωεκλογές της ερχόμενης άνοιξης θα γίνει σεισμός κατά της λιτότητας και οι κανόνες θα αλλάξουν την επόμενη μέρα. Σε έξι μήνες αυτή η Ευρώπη θα έχει τελειώσει». Αν ξέκοβε κανείς τις δηλώσεις από το χρονικό τους πλαίσιο – αν δεν γνώριζε, δηλαδή, ότι έγιναν προχθές -, αλλά και από το γλωσσικό – αν δεν ήξερε ότι έγιναν στα ιταλικά -, θα νόμιζε ότι ακούει Αλέξη Τσίπρα. Της πρώιμης προτριτομνημονιακής περιόδου, τότε που έλεγε με στόμφο από τη Μαδρίτη «το 2015 θα σταματήσει στην Ευρώπη η λιτότητα από την Ελλάδα κι από μια αριστερή, ριζοσπαστική, προοδευτική κυβέρνηση, την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ». Κι όμως. Τις απειλές κατά της λιτότητας και εναντίον της Ευρώπης που την επιβάλλει άρθρωσε ο επικεφαλής του Κινήματος Πέντε Αστέρων και αντιπρόεδρος της ιταλικής κυβέρνησης Λουίτζι ντι Μάιο. Αφήνοντας στην άκρη τις ομοιότητες των απανταχού λαϊκιστών, τελικά η Ενωση φοβάται όλους αυτούς που ονειρεύονται την αποδόμησή της χρησιμοποιώντας τα όπλα που εκείνη τους δίνει, σαν τις ευρωεκλογές;
Δυστοκία
Στην καρδιά της ευρωκρατίας συζητούν για τις επερχόμενες κάλπες πολύ πριν από το καλοκαίρι. Και αρκετοί αξιωματούχοι και ευρωβουλευτές των παραδοσιακών πολιτικών οικογενειών βλέπουν το κύμα λαϊκισμού που επιχειρούν να σηκώσουν οι αυτοαποκαλούμενοι αντισυστημικοί πολιτικοί. Σύμφωνα με άνθρωπο που κυκλοφορεί χρόνια στους διαδρόμους του Ευρωκοινοβουλίου, «το κουβεντιάζουν από τα κλειστά fora και τα ενδότερα όλων των πολιτικών ομάδων μέχρι την Oλομέλεια της Eυρωβουλής. Και άπαντες περιμένουν εξελίξεις μετά τις ευρωεκλογές. Θεωρούν βέβαιο ότι θα υπάρχει άνοδος των άκρων, δεξιών και αριστερών. Iσως λίγο μεγαλύτερη των δεξιών». Ο φόβος, λοιπόν, υπάρχει παρά τα δημόσια ευχολόγια. Και το παράδειγμα του «σωφρονισμού» του κυβερνητικού ΣΥΡΙΖΑ δεν μοιάζει να τους καθησυχάζει. Στις Βρυξέλλες έχουν πια πειστεί πως οι λαϊκιστές θέτουν τα σωστά ερωτήματα, δίνουν όμως τις λάθος απαντήσεις. Επομένως εκείνοι θα όφειλαν να βρουν τις σωστές. Η παραπάνω πηγή, ωστόσο, παρατηρεί μια «δυστοκία». Και εκτιμά πως, παρότι όλες οι ομάδες ομνύουν σε ένα καλύτερο ευρωπαϊκό μέλλον, «ό,τι είναι να γίνει θα γίνει μόνο αφού εκλεγεί η νέα Επιτροπή».