Αντε πάλι. Μόλις οι τράπεζες μπήκαν ακόμα μια φορά στον κύκλο των αναταράξεων κι η οικονομία άρχισε ακόμα μια φορά να τροφοδοτεί με εφιαλτικά σενάρια την ελληνική αμεριμνησία, ανασύρθηκε ο ίδιος παλιός εχθρός της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ: ο κεντρικός τραπεζίτης της χώρας, ο Γιάννης Στουρνάρας, ξανάγινε στόχος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Ο συνήθης στόχος.

Οταν καπνίζει ο λουλάς εσύ δεν πρέπει να μιλάς. Αν το έλεγε τραγουδιστά, έτσι θα απάγγελλε ο Δημήτρης Τζανακόπουλος τη χθεσινή προτροπή του στον Στουρνάρα να μη μιλάει όταν δεν το αποφασίζει το λούμπεν κυβερνητικό κονκλάβιο – στο οποίο ο Αλέκος Φλαμπουράρης είναι ο υπεύθυνος για τις τράπεζες. Ως γνωστόν, ο Φλαμπουράρης είναι ο Τσίπρας, τις βουλήσεις εκείνου εκφράζει, τα πολιτικά στρατηγήματα εκείνου εκτελεί.

Αν ακόμα μια φορά δεν βρισκόταν ο Στουρνάρας στον δρόμο τους, οι μαθητευόμενοι μάγοι της οικονομίας θα έβαζαν όλη τη χώρα να παίζει το νταούλι. Να τραγουδά τη δήθεν ανάπτυξη, που δεν υπάρχει. Να μάχεται τους κερδοσκόπους που πάνε να λεηλατήσουν το δήθεν γεμάτο υγεία τραπεζικό σύστημα. Να δοξάζει την κυβέρνηση που μοιράζει λεφτά επειδή την έπιασε ο πόνος δήθεν της αλληλεγγύης, και όχι επειδή καίγεται για την εξαγορά ψήφων.

Ο Στουρνάρας είναι η φωνή της σύνεσης σε ένα σύστημα εργαλειοποίησης ακόμα και της ανακύκλωσης της κρίσης, προκειμένου να επιβιώσει το ίδιο. Οταν ο Τσίπρας πανηγύριζε για την «καθαρή έξοδο», ο Στουρνάρας ζητούσε επίμονα προληπτική γραμμή στήριξης – μια συνετή γραμμή άμυνας για τις αγορές. Δεν τον άκουσαν. Το αποτέλεσμα το είδαμε πάλι χτες στο χρηματιστήριο: σχεδόν 4,6% το επιτόκιο του δεκαετούς ελληνικού ομολόγου, ενώ οι τράπεζες ακόμα μια φορά παραπαίουν. Τις πταίει; Ο Στουρνάρας που «θέλει να δέσει τη χώρα σε μνημονιακά δεσμά».

Το έργο έχει ξαναπαιχτεί. Ο Στουρνάρας, απλώς, συνεχίζει να πληρώνει την προσήλωσή του στην ευρωπαϊκή διευθέτηση της ελληνικής κρίσης και στη σθεναρή υπεράσπιση της ανεξαρτησίας του τραπεζικού συστήματος – που πολύ θα ήθελε να έχει βάλει στο χέρι όχι μόνο ο Φλαμπουράρης αλλά και ο Δραγασάκης.

Εν πάση περιπτώσει, ο Στουρνάρας, πολλά χρόνια, έχει μετατραπεί στον υπ’ αριθμόν ένα εχθρό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ – αλλά και σε κρίσιμο υπερασπιστή της δημοκρατικής τάξης. Ως συνήθως, ό,τι αρχίζουν ο Τσίπρας και ο Τζανακόπουλος επιχειρούν να το τελειώσουν τα κυβερνητικά φερέφωνα στον κίτρινο Τύπο και οι Πολάκηδες.

Ακόμα μια φορά λοιπόν: βάστα, Στουρνάρα.