ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Ο σολομός

Τρώω κάθε εβδομάδα σολομό γιατί είναι ωφέλιμος για την καρδιά. Μου είπαν όμως ότι ως μεγάλο ψάρι έχει βαρέα μέταλλα. Είναι αλήθεια; (Γ.Χ.)

Ο κλινικός διαιτολόγος-διατροφολόγος δρ Δημήτρης Γρηγοράκης απαντά ο σολομός είναι ένα από τα ψάρια με τη μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε ω-3 λιπαρά, που σχετίζονται με πλήθος ευεργετικών αποτελεσμάτων στο καρδιαγγειακό και στο ανοσοποιητικό σύστημα, αλλά και σε όλον τον οργανισμό. Το πρόβλημα, όμως, της συσσώρευσης επικίνδυνων βαρέων μετάλλων, ιδιαίτερα στα μεγάλα ψάρια, λαμβάνει ανησυχητικές διαστάσεις λόγω της εκτεταμένης μόλυνσης των θαλασσών. Οσο πιο μεγάλο είναι το ψάρι και όσο πιο «επιβαρημένη» η τροφή του, τόσο μεγαλύτερη η πιθανότητα να συγκεντρώνει στις λιποαποθήκες του βαρέα μέταλλα (όπως ο υδράργυρος). Οι μεγαλύτερες ποσότητες σολομού που φτάνουν στο πιάτο μας προέρχονται από το εξωτερικό, με αμφίβολες συνθήκες διακίνησης και συντήρησης. Η πιο ασφαλής επιλογή σολομού είναι των εκτροφείων (κατά προτίμηση βιολογικός), με ελεγχόμενες συνθήκες διατροφής (οπωσδήποτε όχι ιχθυάλευρα,) ή ακόμη καλύτερα ένας φρέσκος ελληνικός σολομός. Σύμφωνα με τον ΕΦΕΤ, η συγκέντρωση βαρέων μετάλλων στις ελληνικές θάλασσες είναι χαμηλότερη από το όριο ασφάλειας που έθεσε η Ευρωπαϊκή Ενωση. Προσθέστε στον σολομό άφθονο λεμόνι που λειτουργεί ως μικροβιοκτόνος και αντισηπτικός παράγοντας. Η κατανάλωση ψαριού είναι σημαντική, όχι μόνο για τις ωφέλιμες ιδιότητές του αλλά και γιατί αντικαθιστά το κρέας. Ακόμη και αν τρώμε ξιφία, τόνο ή σολομό, η κατανάλωση μια φορά την εβδομάδα θεωρείται ασφαλής και τα οφέλη είναι πολύ περισσότερα από τους κινδύνους. Η συνιστώμενη κατανάλωση είναι δύο με τρεις φορές την εβδομάδα, από τις οποίες η μία μπορεί να είναι μεγάλο ψάρι και οι άλλες μικρότερο (αλλά πλούσιο σε λιπαρά οξέα, όπως η σαρδέλα).

ΑΘΛΗΣΗ

Κίνδυνοι σε μικρές ηλικίες

Ποια αθλήματα είναι πιο ακίνδυνα για τραυματισμούς σε παιδιά δημοτικού σχολείου; Είναι αλήθεια ότι πρέπει να αποφεύγουν το τένις επειδή αναπτύσσει περισσότερο το ένα χέρι; (Ι.Ζ.)

Ο επίκουρος καθηγητής Ορθοπεδικής του Πανεπιστημίου Αθηνών Ιωάννης Τριανταφυλλόπουλος απαντά ότι κάθε άθλημα έχει τους δικούς του τραυματισμούς και πρέπει οι γονείς και οι προπονητές να τους γνωρίζουν και να προστατεύουν τα παιδιά. Στην παιδική ηλικία πρέπει να διατηρείται μια ισορροπία στην άθληση. Η έλλειψη άσκησης θα οδηγήσει σε παχυσαρκία. Αντίθετα, η έντονη άσκηση θα οδηγήσει σε σύνδρομα υπερκαταπόνησης ή και τραυματισμούς των αυξητικών χόνδρων των παιδιών. Οι προπονητές και γυμναστές πρέπει να γνωρίζουν το είδος της άσκησης που πρέπει να εφαρμόζεται σε κάθε ηλικία, όπως και την ένταση, επαναληψιμότητα και διάρκεια αυτών των ασκήσεων. Η κολύμβηση είναι ένα από τα αθλήματα που δεν προκαλούν τραυματισμούς στις μικρές ηλικίες. Οσον αφορά το τένις, για να δημιουργήσει προβλήματα σκελετικής ανισορροπίας, πρέπει να εξασκείται με ιδιαίτερη ένταση και μακρά διάρκεια. Αν ο νεαρός αθλητής παίζει τένις δύο έως τέσσερις φορές την εβδομάδα και εναλλάσσει το ασκησιολόγιό του ώστε να γυμνάζει όλο το σώμα του, δεν πρόκειται να αναπτύξει το ένα μέρος του σώματός του περισσότερο από το άλλο.