Ο Πρωθυπουργός και ο κυβερνητικός του εταίρος κάνουν λάθος εάν νομίζουν ότι τα παιχνίδια εξουσίας που παίζουν αφορούν τους ίδιους και μόνο ή τον στενό τους κύκλο. Παίζοντας από τις θέσεις ευθύνης που έχουν, παίζουν στην ουσία με τις τύχες της χώρας. Σε μια δύσκολη συγκυρία όπως αυτή μάλιστα υποχρεούνται να λάβουν το ταχύτερο δυνατό τις αποφάσεις τους.
Οι επιλογές δεν είναι πολλές. Είτε θα αποκατασταθεί η λειτουργία της κυβέρνησης στο επίπεδο που απαιτείται για τη διεύθυνση της χώρας, είτε οι Τσίπρας και Καμμένος θα απαλλάξουν τη χώρα από την παρουσία τους. Δεν νοείται πάντως να εμφανίζεται υπουργός άσχετος με την εξωτερική πολιτική να χαράσσει εξωτερική πολιτική άλλη από αυτή της κυβέρνησης ή να απευθύνει προσκλήσεις και να παραδίδει πόλεις για να γίνουν ξένες βάσεις. Δεν νοείται η προσωπική ατζέντα του καθενός να υπερισχύει των εθνικών συμφερόντων. Και δεν νοείται κυβέρνηση να παρουσιάζει αυτήν την εικόνα των αλληλοκαρφωμάτων και τελικά της απόλυτης διάλυσης.
Ο Πρωθυπουργός έχει τεράστια ευθύνη ως προς αυτό. Μια κυβέρνηση δεν είναι παρέα φίλων, δεν είναι σχολική εκδρομή, δεν είναι συζήτηση στο καφενείο, δεν είναι καβγάς στον δρόμο. Μια κυβέρνηση απαιτεί υπευθυνότητα. Και εάν ο επικεφαλής της δεν μπορεί να ελέγξει τους υπουργούς του, τότε η λύση είναι μία. Οι καταρρέουσες κυβερνήσεις εξάλλου πρέπει να καταρρέουν το ταχύτερο δυνατόν. Γιατί ο κίνδυνος να παρασύρουν στην κατάρρευση και τη χώρα είναι τεράστιος.