Αν η ανάσα ήταν μελωδία, πώς θα ακουγόταν; Μπορεί το άγγιγμα να έχει τη δική του μουσική; Η περιπλάνηση; Και η απόδραση; «Αυτά που αδυνατεί ο λόγος να εκφράσει, εκεί όπου οι λέξεις περιορίζονται και σταματούν, αναλαμβάνει ο ήχος, η νότα, η μουσική» λέει ο Πάνος Δορμπαράκης, που έχει επιχειρήσει να μετατρέψει σε μελωδία τον έρωτα, την πτήση, το όνειρο, την προσευχή, τη θυσία και την αναγέννηση στα 12 ατμοσφαιρικά κομμάτια για πιάνο του CD του «Βreathe» («Ανασαίνω»). Και τα οποία απόψε θα αποτελέσουν τον κεντρικό κορμό της ομότιτλης μουσικής παράστασης που ανεβαίνει στο Ιδρυμα Βασίλη και Μαρίνας Θεοχαράκη.
Μόνο ρήματα που γεννούν συναισθήματα αποτελούν τους τίτλους των έργων του, διότι, αν και δεν θέλει να κατευθύνει, όπως υποστηρίζει, τους ακροατές του, δεν μπορεί να μη συνδέσει τα κομμάτια του με όσα αισθανόταν όταν τα έγραφε. Κι επειδή οι νότες δεν είναι πάντα αρκετές, υπάρχουν συνοδευτικά, αλλά όχι ηχογραφημένοι στίχοι, που αντιστοιχούν σε κάθε σύνθεση τόσο στα ελληνικά όσο και στα αγγλικά. «Το “Breathe” θέλει να είναι το πάντρεμα μουσικής και λόγου που θα αναστήσει τη χαμένη πληρότητα μέσα μας, που θα θυμίσει τη χαρά της ζωής και του ουρανού και θα ξυπνήσει την ελπίδα» λέει ο συνθέτης που έχει παρακολουθήσει μαθήματα αρμονίου, πιάνου και ακορντεόν στο Εθνικό Ωδείο.
ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΠΙΑΝΟΥ. Τα πρώτα του κομμάτια τα συνέθεσε σε ηλικία 8 ετών. «Εβγαιναν όλα αβίαστα, ήταν τρόπος επικοινωνίας και εξωτερίκευσης συναισθημάτων. Τη ζω τη μουσική. Για μένα αυτό το CD και η παράσταση είναι η πραγματοποίηση ενός ονείρου που είχα σε ηλικία 12 ετών και κατάφερα να υλοποιήσω στα 37» εξηγεί. Κι όταν είδε το όνειρό του να γίνεται πραγματικότητα, επέστρεψε στα μαθήματα πιάνου για να εξελίξει περισσότερο τις ικανότητές του.
Οταν δεν αφήνεται στη μαγεία της μουσικής και αφού δεν έχει χρόνο πλέον για την άλλη μεγάλη του αγάπη που είναι η ζωγραφική, εκτονώνει την ενέργειά του στον επαγγελματικό του στίβο, που απέχει πολύ από τον κόσμο της τέχνης, καθώς είναι γυμναστής. «Το “Breathe” είναι μια άλλη πλευρά του εαυτού μου. Επέλεξα δε αυτόν τον τίτλο για να δώσω ένα μήνυμα: ότι πρέπει να μειώσουμε τους ρυθμούς μας και να κοιτάξουμε τη ζωή μας από μια απόσταση. Μόνο έτσι θα καταφέρουμε να πάρουμε μια ανάσα. Διαφορετικά, θα τρέχουμε και δεν θα προλάβουμε να ζήσουμε την ίδια μας τη ζωή» εξηγεί για ποιο λόγο επέλεξε να τιτλοφορήσει έτσι τη δισκογραφική του δουλειά, αλλά και την παράστασή του, κατά τη διάρκεια της οποίας δεν θα είναι μόνος πάνω στη σκηνή. Ο ίδιος θα ερμηνεύσει τις συνθέσεις του στο πιάνο και μαζί του θα είναι η Μαρία Σωτηριάδου (φωνή) και ο Αγγελος Αθανασιάδης (φωνή, κιθάρα).
«Πρόκειται για μια πρωτότυπη παράσταση, συνδυάζεται ο λόγος με τη μουσική, χωρίς όμως να υπάρχει απαγγελία, ενώ εκτός από τα δικά μου κομμάτια θα συμπεριλάβω στο πρόγραμμα και οκτώ ακόμη συνθέσεις των Yianni, Εϊνάουντι, Τίρσεν» καταλήγει ο Πάνος Δορμπαράκης.
info
Η μουσική παράσταση «Breathe» του Πάνου Δορμπαράκη παρουσιάζεται απόψε στις 20.30 στο Ιδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη, Βασ. Σοφίας και Μέρλιν 1