Οι κουμπάρες

Στέκεσαι στο περίπτερο και διαβάζεις το πρωτοσέλιδο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως, των Συντακτών πιο συγκεκριμένα:

«Ο Πάνος Καμμένος βλάπτει σοβαρά τη χώρα».

Αγαλμα! Κάποιο (άλλο) άγαλμα που σ’ είδε, σε λυπήθηκε. Μήπως τρελάθηκα, σκέφτεσαι, εκτός κι αν κάποιος μέγας φαρσέρ μπήκε ύπουλα και τύπωσε το πρωτοσέλιδο. Ή, το ακόμα χειρότερο, οι παλιοί μου συνάδελφοι αντιλήφθηκαν, μετά από 4 χρόνια, πως ο δεξιός συνεταίρος του σ. Πρωθυπουργού είναι επικίνδυνος. Και αυτό γιατί σε συναντήσεις που είχε – από μόνος του; – με αξιωματούχους των ΗΠΑ παρεξέκλινε της κυβερνητικής γραμμής και λειτούργησε ως υπουργός Εξωτερικών. Υπό διαφορετικές συνθήκες, θα αναφωνούσα πάλι καλά που το πήρατε είδηση, κάλλιο αργά παρά ποτέ – με την ευχή, βεβαίως, να το συνειδητοποιήσει και ο – αφελής και καλόπιστος… – σύντροφος Αλέξης.

Ελα, όμως, που μάλλον δεν είναι έτσι, ούτε είναι τόσο απλά τα πράγματα. Στην περίπτωσή μας/τους ισχύει το στερνή μου γνώση να σ’ είχα πρώτα, μαζί με άλλες πιο πικρές και σκληρότερες, ούτως ειπείν, παροιμίες του σοφού λαού μας. Διότι, από κοινού οι ΤσιπροΚαμμένοι έχουν ασελγήσει πάνω στο ταλαίπωρο κορμί της χώρας, επανειλημμένως και κατ’ εξακολούθησιν. Το γεγονός ότι προέρχονται από διαφορετικές ιδεολογικές αφετηρίες δεν σημαίνει κ α θ ό λ ο υ ότι διαφέρουν. Στην πράξη είναι οι ίδιοι εδώ και καιρό. Ομοιος, ομοίω… Για την ακρίβεια, από την περίοδο που συνυπήρχαν στις πάνω και κάτω πλατείες, που από κοινού βροντοφώναζαν να καεί το μπουρδέλο η Βουλή, που απειλούσαν με κρεμάλες, που είχαν ακριβώς – ομού μετά των χρυσαυγιτών – την ίδια ρητορική για τους πολιτικούς τους αντιπάλους. Οι προδότες στο Γουδί, να «τελειώσουμε» τους δωσίλογους, να μην μπορούν να κυκλοφορήσουν! «Στα τέσσερα εσείς…» κραύγαζε έξαλλος στους «εθνοπροδότες» – μαζί με κάποιους πρώην ομοδόξους του! – βουλευτές ο σύντροφος Καμμένος κι οι Ανεξέλεγκτοι, Κουίσλινγκ, πουλημένους και γερμανοτσολιάδες τους αποκαλούσαν ο Αλέξης και οι Ζαίοι.

Για αυτό και δεν ξαφνιάστηκε κανείς όταν το βράδυ των εκλογών ο Αλέξης και ο Πάνος φιλιόντουσαν ερωτευμένοι στην αψίδα του θριάμβου, στην Πλατεία Κλαυθμώνος, θυμίζοντας τον Μπρέζνιεφ με τον Χόνεκερ. Φυσικά, τα ‘χαν μιλήσει και τα ‘χαν συμφωνήσει από πολύ πριν. Και ο κ. Τσίπρας υλοποίησε το παιδικό όνειρο του κ. Καμμένου να γίνει Αρχιστράτηγος-Αρχιπτέραρχος-Αρχιναύαρχος! Υπουργός Αμυνας, παρακαλώ, με στολές, κράνη, ελικόπτερα και μουσική υπόκρουση τις Βαλκυρίες, σαν Αποκάλυψη Τώρα, κάπως.

Δεν ξέρω αν το έχει μετανιώσει, ο σ. Τσίπρας, μετά (και) τα όσα είπε ο συνεταίρος του στις ΗΠΑ. Αυτό που ξέρω μετά βεβαιότητας είναι ότι ο σύντροφος έδωσε νομιμοποίηση στο κόμμα των ΑΝΕξεΛ. Και δεν την έδωσε από το δικό του προσωπικό απόθεμα. Αλλά από αυτό που είχαν δημιουργήσει με αγώνες δεκαετιών χιλιάδες αγωνιστές, με το προσωπικό τους παράδειγμα. Από τα κλεμμένα αγνών ανθρώπων, δηλαδή. Με αποτέλεσμα, λόγω των πεπραγμένων των ΣΥΡΙΖΑΝΕξεΛ πάρα πολλοί άνθρωποι να ντρέπονται είτε που υπήρξαν αριστεροί είτε να μπορούν να το δηλώνουν ακόμα. Τώρα, όλοι προσπαθούμε να καταλάβουμε αν το καβγαδάκι τους είναι προσυνεννοημένο. Και σύντομα βέβαια, θα φανεί, επειδή κάποια στιγμή θα το διαλύσουν το παραμάγαζο, θα βγει το διαζύγιο και θα ξεκατινιάζονται στη ρούγα. Ο,τι και να κάνουν όμως, η άρρωστη σχέση τους έχει αφήσει ένα (μόνο;) παιδί-τέρας, εκτός από τη χειρότερη κυβέρνηση εδώ και πολλές δεκαετίες.

Απλώς, τα όσα θα ζήσουμε από εδώ και πέρα θα έχουν τον χαρακτήρα της απόλυτης φαρσοκωμωδίας.

Αν και, προσωπικά, μόνο ως φάρσα αντιλαμβάνομαι το γεγονός ότι εδώ και 4 χρόνια κυβερνούν τη χώρα ένας Αλέξης ελέω κάποιου Πάνου.