Στη μια εκδοχή – μη κομματικού Μέσου – ο Παύλος Πολάκης ανέβηκε στο βήμα της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ και εξήγησε στους συντρόφους πως «τις εκλογές θα κερδίσουμε αν δεν κόψουμε συντάξεις και αυξήσουμε βασικό μισθό. Αν υλοποιήσουμε αυτά που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ. Αν βάλουμε και κανέναν φυλακή. Πρέπει να βάλουμε κάποιους φυλακή». Στην άλλη εκδοχή – κομματικού Μέσου -, πάλι, τους πληροφόρησε ότι «τις εκλογές θα τις κερδίσουμε εάν κάνουμε αναδιανομή του πλούτου προς όφελος της εργαζόμενης φτωχής πλειοψηφίας, εάν δεν κόψουμε τις συντάξεις, εάν αυξήσουμε τον βασικό μισθό, εάν υλοποιήσουμε όσα εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ». Η αλήθεια είναι πως δεν χρειάζεται επισταμένη μελέτη του πολακικού λόγου για να υποθέσει κανείς ποια από τις δύο παρουσιάσεις του ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Μια σύντομη αναδρομή στις κατά καιρούς δημόσιες δηλώσεις του αναπληρωτή υπουργού Υγείας, που αγγίζουν τα όρια του λεκτικού bullying, αρκεί για να εκλάβει ως αληθοφανέστερη την πρώτη, αυτή με τις απειλές για φυλακίσεις.

Στρατηγική

Ούτε απαιτείται φαντασία για να εικάσει ποιους θα ήθελε πίσω από της φυλακής τα σίδερα. Οποιον δεν συμφωνεί μαζί του. Εξού και κάλεσε τη Δικαιοσύνη «να επιταχύνει αυτό που κάνει» επειδή «υπάρχει συνειδητή προσπάθεια καθυστέρησης κάποιων διαδικασιών». Και για όποιον δεν είχε αντιληφθεί προς τι τόση επιμονή στην εν λόγω προϋπόθεση, έγινε και πιο σαφής: «Αν δεν σπάσει αυτή η ιστορία» είπε, «δεν παίρνουμε πραγματική εξουσία». Αν έχει κάποια αξία η συγκεκριμένη τοποθέτηση, αυτή δεν πηγάζει από το πρόσωπο που την εξέφρασε. Πηγάζει από τη διαφαινόμενη συνάφειά της με το κεντρικό αφήγημα του κόμματος που εκείνο εκπροσωπεί. Πριν αποφανθεί ο Πολάκης ότι πρέπει να κλείσουν και κανέναν φυλακή, το είχε αναγγείλει μέσω διαγγέλματος σε ειδυλλιακό φόντο ο αρχηγός του. Οταν έλεγε «δεν θα ξεχάσουμε ποτέ τις αιτίες και τα πρόσωπα που οδήγησαν τη χώρα στα Μνημόνια» – και «φωτογράφιζε» αυτούς στους οποίους αναφερόταν. Με δυο λόγια, δεν ήταν άλλη μια πολακική υπερβολή. Ηταν μάλλον η ακατέργαστη διατύπωση της τσιπρικής στρατηγικής για την προεκλογική αναμέτρηση που έρχεται.