«Τις εκλογές θα τις κερδίσουμε αν δεν κόψουμε συντάξεις και αυξήσουμε βασικό μισθό. Αν υλοποιήσουμε αυτά που εξήγγειλε ο Πρωθυπουργός στη ΔΕΘ. Αν βάλουμε και κανέναν φυλακή. Πρέπει να βάλουμε κάποιους φυλακή» είπε χθες ο λεβέντης σύντροφος Πολάκης στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ. Η επίθεση από την πλευρά του, ακόμα μία, εναντίον της Δικαιοσύνης, αφού σημείωσε ότι «υπάρχει συνειδητή προσπάθεια καθυστέρησης κάποιων διαδικασιών», είναι σύμφυτη της αντίληψής του για τη δημοκρατία. Οι θεσμοί έχουν σημασία γι’ αυτόν αν βρίσκονται στην υπηρεσία της εξουσίας, το μακρύ τους χέρι.
Δεν λέει κάτι καινούργιο ο Πολάκης. Τη λενινιστική καραμέλα πιπιλά ακόμα μία φορά, θέλει όχι μόνο την κυβέρνηση, αλλά και την εξουσία. Και για να πάρει την εξουσία χρειάζεται την κατάργηση των θεσμικών αντίβαρων. Θέλει το κράτος εναρμονισμένο σε μια γραμμή. Ο πολιτικός βραχίονάς του θα χτίζει τις πελατειακές βάσεις της εξουσίας, ο Τύπος ασφαλώς θα είναι στην υπηρεσία αυτού του συστήματος (όσοι δεν συμμορφώνονται, θα τους περιμένουν τρία μέτρα χώμα, πάντα κατά τη γνωστή έκφραση Πολάκη) και η Δικαιοσύνη θα οργανώνει τις διώξεις των αντιφρονούντων: στη φυλακή, άλλωστε, υπάρχει ευρυχωρία, έχει φροντίσει γι’ αυτό με τον νόμο του ο καθηγητής Παρασκευόπουλος.
Ξέρω. Τα πράγματα δεν του βγήκαν του Πολάκη στις υποθέσεις που χειρίστηκε. Η υπόθεση ΚΕΕΛΠΝΟ φαίνεται να καταλήγει σε φιάσκο – την περασμένη εβδομάδα οι ορκωτοί λογιστές, στην εξεταστική επιτροπή της Βουλής, είπαν ξεκάθαρα ότι αδυνατούν να εντοπίσουν ταμειακά ελλείμματα. Και τώρα; Ο «ακροδεξιός» Αδωνις δεν θα είναι στη σέντρα, στην οποία θα τον πετά συνεχώς ο «ηθικός αριστερός» Κρητίκαρος; Πώς είναι δυνατόν να μην μπορεί να καταδικάσει τους αντιπάλους του κοτζάμ υπουργός; Τι τα χρειαζόμαστε τα δικαστήρια και τις διαδικασίες αν δεν έχουμε ισχύ να τους επιβάλλουμε τις αποφάσεις μας;
Πολλοί θεωρούν ότι ο Πολάκης είναι μια ιδιότυπη περίπτωση, ότι οι ακρότητές του δεν είναι ακριβώς ο λόγος της Αριστεράς. Δεν είναι ιδιότυπη περίπτωση. Είναι, απλώς, το στέλεχος που μετατρέπει τον λούμπεν κυνισμό της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ σε πολιτική βαναυσότητα. Είναι ο άνθρωπος που αποκαλύπτει ό,τι στην πραγματικότητα είναι αυτή η κυβέρνηση: ένας χωρίς όρια εξουσιαστικός μηχανισμός, πανικόβλητος τώρα που βλέπει να χάνει την εξουσία, και γι’ αυτό ακόμα περισσότερο επικίνδυνος.
Γιατί άραγε θέλει τους αντιπάλους του στη φυλακή ο Πολάκης και δεν προκρίνει τη δοκιμασμένη μέθοδο, μια σφαίρα στον σβέρκο;