Η εικόνα των υποψηφιοτήτων στον δήμο της Αθήνας έχει έναν αναμφισβήτητο δυναμισμό. Ο σημερινός δήμαρχος, ύστερα από δύο θητείες με πολύ περισσότερα θετικά στοιχεία από αυτά που αναγνωρίζονται, ανακοινώνει την αποχώρησή του, αφενός για να δώσει τόπο στους νέους, αφετέρου για να ριχτεί ο ίδιος σε νέες περιπέτειες. Την ίδια στιγμή εκδηλώνουν το ενδιαφέρον τους ενδιαφέροντες και ανοιχτόμυαλοι άνθρωποι, όπως ο Κώστας Μπακογιάννης και ο Παύλος Γερουλάνος.

Αποκαρδιωτικά είναι, αντίθετα, τα μηνύματα από την Περιφέρεια Αττικής, όπου φαίνεται να επικρατούν καθαρά μικροκομματικά και διόλου αυτοδιοικητικά κριτήρια. Η σημερινή περιφερειάρχης θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί προ πολλού, και μόνο λόγω του γεγονότος ότι επί των ημερών της έχασαν τη ζωή τους στην Αττική από πλημμύρες ή φωτιές πάνω από 120 άνθρωποι. Κι όμως: ξεπερνώντας αυτά τα τραγικά γεγονότα με την εξωφρενική δήλωση για τη «στραβή» που έτυχε στη βάρδια της, και καταγγέλλοντας σήμερα ότι τη «στοχοποιούν», η Ρένα Δούρου θέτει και πάλι υποψηφιότητα – με την υποστήριξη φυσικά του κυβερνώντος κόμματος. Δύσκολα μπορεί να βρει κανείς τον τελευταίο καιρό μια πιο προκλητική ενέργεια ακόμη κι από αυτή την εξόχως προκλητική κυβέρνηση.

Η Νέα Δημοκρατία, πάλι, ρίχνει το βάρος της πίσω από έναν άνθρωπο που ως πρόεδρος του Ιατρικού Συλλόγου κράτησε (στην καλύτερη περίπτωση) επαμφοτερίζουσα στάση σε αποφασιστικής σημασίας ζητήματα, όπως τα γενόσημα και η πληρωμή των γιατρών με κάρτα, και ως πρόεδρος της ΚΕΔΕ διακρίθηκε κυρίως για τις απόψεις του για το… Μακεδονικό. Πράγματι, αυτό που φαίνεται να βάρυνε περισσότερο στην επιλογή του Γιώργου Πατούλη για την Περιφέρεια της Αττικής είναι η βροντώδης διακήρυξή του στα πλήθη ότι «εμείς (;) δεν θα συμβιβαστούμε» και η μυστηριώδης προειδοποίησή του προς «όποιον τολμήσει να ξεπουλήσει το όνομα της Μακεδονίας» ότι «εμείς δεν θα το ανεχτούμε».

Μετά τον Βαγγέλη Μεϊμαράκη, που θεωρήθηκε ο καταλληλότερος για να ηγηθεί της εκστρατείας της Νέας Δημοκρατίας για τις ευρωεκλογές, ο Κυριάκος Μητσοτάκης στηρίζει τώρα έναν θαυμαστή του Τραμπ και του Πούτιν για να αναλάβει τις τύχες της μεγαλύτερης περιφέρειας της χώρας. Χάνει έτσι άλλη μια ευκαιρία να δείξει πώς εννοεί την ανανέωση του πολιτικού συστήματος. Κρίμα.

Αλλά και το ΚΙΝΑΛ, αντί να κάνει ένα τολμηρό άνοιγμα προς νέα πρόσωπα που θα μπορούσαν να δώσουν ενδιαφέρον σε αυτές τις πολύ σημαντικές εκλογές, καταλήγει σε μια «ασφαλή» επιλογή που έχει χαρακτήρα εκδίκησης και γνωρίσματα ήττας. Ηδη το ενδεχόμενο ενός δεύτερου γύρου μεταξύ Δούρου και Πατούλη προκαλεί σπασμούς απελπισίας στους λίγους πολίτες που έχουν απομείνει να πιστεύουν στη δύναμη της ψήφου σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο.

Γιατί οι υπόλοιποι βλέπουν αυτές τις εκλογές απλώς ως μια ακόμη αναμέτρηση μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς.