Σε συγκλονιστικές αποκαλύψεις για τον τρόπο που λειτουργεί το βελγικό πρωτάθλημα προέβη διαιτητής, πιθανόν ως αντίποινα για τη σύλληψη δύο κορυφαίων συναδέλφων του, των Σεμπαστιάν Ντελφεριέρ και Μπαρτ Βερτέρντεν, ως υπόπτων για χειραγώγηση αγώνων.

Μιλώντας στο RTLΙnfo ο διαιτητής, τα στοιχεία του οποίου δεν δημοσιοποιήθηκαν, αποκάλυψε πως σχεδόν δεν υπάρχει παιχνίδι που να μην ήταν χειραγωγημένο ενώ οι διαιτητές πολύ συχνά δέχονταν πιέσεις από παίκτες και προέδρους των ομάδων πριν από τους αγώνες.

«Τα παιχνίδια δεν χειραγωγούνταν από τους διαιτητές, αλλά από τους ίδιους τους προέδρους. Οι πρόεδροι γνωρίζονται μεταξύ τους, συναντιούνται και αποφασίζουν από πριν τα αποτελέσματα».

Σύμφωνα με τον βέλγο διαιτητή, τα κόλπα είναι ξεκάθαρα στη διάρκεια των αγώνων. «Για παράδειγμα, όταν μια ομάδα παίζει συνεχώς με τους ίδιους παίκτες και ξαφνικά αρχίζει να παίζει με τους νεαρούς της στην τελευταία φάση. Ή όταν ένας παίκτης χάνει μια τεράστια ευκαιρία και σουτάρει ψηλά ή ο τερματοφύλακας κάνει λάθος. Σ’ αυτό το επίπεδο οι τερματοφύλακες δεν κάνουν μεγάλα λάθη, αλλά μόνο αν έχουν συμφωνηθεί από πριν».

«Πώς συμβαίνει αυτό; Μερικές φορές ο πρόεδρος της μιας ομάδας πληρώνει στη χαμένη το μπόνους που θα έπαιρνε αν νικούσε. Ετσι οι ομάδες αποκομίζουν κέρδη από τις ήττες. Μιλώ για τα παιχνίδια από την 1η μέχρι την 3η κατηγορία. Κανένας διαιτητής δεν πηγαίνει στον αγώνα με σκοπό να τον χειραγωγήσει».

Πιέσεις

Ο διαιτητής υποστηρίζει πως αυτός και οι συνάδελφοί του δέχονται πιέσεις και δεν έχουν πολλές επιλογές. «Προσπαθούν να μας επηρεάσουν με δώρα ή με μηνύματα στο Facebook ή το WhatsApp. Με ένα τηλεφώνημα ή μέσω κάποιου φίλου. Κάποιες άλλες φορές μάς κάνουν ξεκάθαρο πως πρέπει να νικήσει μια συγκεκριμένη ομάδα γιατί διαφορετικά δεν θα είμαστε καλοδεχούμενοι σε συγκεκριμένα μέρη». Οταν ανακοινώνονται οι ορισμοί διαιτητών αρχίζουν τα τηλεφωνήματα. «Μερικές φορές, την επόμενη ημέρα λαμβάνουμε ιδιωτικά μηνύματα από συγκεκριμένους προέδρους ή παίκτες. Λένε πως “Γνωριζόμαστε μεταξύ μας, χρειάζομαι τόσους βαθμούς” ή “δώσε μου κίτρινη κάρτα” ή “μη μου δώσεις κίτρινη κάρτα” και άλλα τέτοια».

Οταν φτάνει η μέρα του αγώνα η ένταση αυξάνεται. Σύμφωνα με τον βέλγο διαιτητή, όταν οι ρέφερι φτάνουν στο γήπεδο γίνεται κατανοητό ποιο πρέπει να είναι το αποτέλεσμα και ξεκινά η πίεση. «Ο πρόεδρος που έρχεται στα αποδυτήρια, που σφίγγει τα χέρια μας και συνεχίζει να μας κάνει κατανοητό πως εκεί υπάρχει ένα εστιατόριο και μας περιμένει ένα μπουκάλι κρασί, εισιτήρια για σινεμά, συναυλίες. Είναι μια έμμεση χρηματοδότηση, επομένως μια έμμεση διαφθορά».

Αυτές οι πιέσεις επηρεάζουν όχι μόνο τους αγώνες, αλλά και τους ίδιους τους διαιτητές σε προσωπικό επίπεδο. «Υπάρχουν φορές ύστερα από έναν αγώνα που κοιταζόμαστε στον καθρέφτη και σκεφτόμαστε “Σκατά, δεν είμαι έτσι, δεν κάνω αυτή τη δουλειά γι’ αυτό τον λόγο, δεν βρίσκομαι στον αγωνιστικό χώρο γι’ αυτό τον λόγο, αλλά γιατί είναι το πάθος μου”. Οταν βλέπουμε τι πρέπει να κάνουμε μας αηδιάζει, γι’ αυτό βρίσκομαι τώρα εδώ».

Οι αποκαλύψεις του βέλγου διαιτητή στο RTLInfo προκάλεσαν την αντίδραση πολλών συναδέλφων του. Ενας εξ αυτών δήλωσε: «Είμαι διαιτητής στην 1η, τη 2η και την 3η κατηγορία και στα ερασιτεχνικά και μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως τίποτα απ’ όσα λέει αυτός ο κύριος δεν συμβαίνει στην περιοχή της Λιέγης. Διαιτητεύω 40 αγώνες τη σεζόν για 11 χρόνια και ποτέ δεν είχαμε τέτοιες πιέσεις στη Βαλονία σε εθνικό επίπεδο».