Ηταν ο Γέρος της Δημοκρατίας που είχε πει κάποτε πως «όταν ευημερούν οι αριθμοί δυστυχούν οι άνθρωποι». Είναι μια αριστερή κυβέρνηση σήμερα που βάλθηκε να αποδείξει με τον πιο κυνικό τρόπο ότι η ρήση εκείνη ισχύει στο ακέραιο. Για να ευημερήσουν οι αριθμοί της, η κυβέρνηση Τσίπρα – ΑΝΕΛ υποχρέωσε τους ανθρώπους στη δυστυχία. Για να μαζέψει χρήμα για πάσα προεκλογική χρήση, σταμάτησε τις δημόσιες επενδύσεις, πάγωσε την έκδοση νέων συντάξεων και υποχρέωσε το κράτος να φέρεται σαν τον τελευταίο μπαταχτσή στους πολίτες που χρωστάει.
Το υπερπλεόνασμα είναι ένας αριθμός που ευημερεί. Ευημερεί όμως εις βάρος ενός κοινωνικού συνόλου που δυστυχεί. Ευημερεί και εις βάρος μιας αγοράς που υποφέρει από την έλλειψη ρευστότητας. Ο συνδυασμός είναι τοξικός. Μια κοινωνία που πιέζεται οικονομικά και μια αγορά που στενάζει από την υπερφορολόγηση είναι αδύνατον να οδηγήσουν την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης. Και χωρίς ανάπτυξη είναι αδύνατον να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας. Με άλλα λόγια, οι αριθμοί ευημερούν κι ας μένουν αμείωτες οι ουρές των ανέργων.
Εχει ειπωθεί ότι αυτή η κυβέρνηση αποδείχθηκε ο καλύτερος μαθητής των δανειστών. Αλλά αυτή είναι μισή αλήθεια. Η άλλη μισή λέει πως αποδείχθηκε ο πιο ένθερμος θιασώτης ενός κράτους που πλουτίζει εις βάρος του κοινωνικού συνόλου το οποίο υποτίθεται ότι υπηρετεί. Συχνά το ελληνικό κράτος αντιμετώπιζε τους πολίτες του ως δυνάμει απατεώνες – αυτό εξηγεί και τον έντονα γραφειοκρατικό χαρακτήρα του. Τώρα τους αντιμετωπίζει και ως παρίες. Και μάλιστα παρίες προς αφαίμαξη.