Η μέθοδος δεν με εξέπληξε. Οταν ο Πολάκης λέει ότι «θα κερδίσουμε τις εκλογές αν βάλουμε και κανέναν φυλακή, πρέπει να βάλουμε κάποιους φυλακή» κι όταν ο Καμμένος πλειοδοτεί ότι «θα πάνε όλοι φυλακή», είμαι βέβαιος πως το εννοούν.

Αυτή είναι η πολιτική σκέψη τους. Τέτοια μυαλά κουβαλάνε. Κι ο συλλογισμός έχει αποδειχθεί ορθός σε άλλες στιγμές και σε άλλα καθεστώτα.

Υπό μια προϋπόθεση, βεβαίως. Οτι «θα κερδίσουμε τις εκλογές».

Διότι «αν δεν τις κερδίσουμε», τότε ανοίγουμε νταραβέρια «με τον Καπετανάκη που έχει ντούγκλα το μουστάκι».

Δεν με εκπλήσσει όμως και για έναν δεύτερο λόγο. Επειδή η σημερινή συγκυβέρνηση χωρίζεται και θα χωρίζεται όλο και περισσότερο σε δύο διακριτά στρατόπεδα.

Σε εκείνους που δεν έχουν να χάσουν τίποτα αν χάσουν τις εκλογές. Και σε εκείνους που ρισκάρουν πολλά.

Κάποιοι, ας πούμε, θα περάσουν αναίμακτα στην αντιπολίτευση και θα αναλύουν τα αίτια της ήττας μεταξύ τυρού και αχλαδίου.

Οσοι όμως έμπλεξαν με σκοτεινά παιχνίδια ή παρασκήνια ή μηχανισμούς ή μεθόδους ή συμπεριφορές, θα παραλάβουν μετεκλογικά τον λογαριασμό.

Δεν είναι βέβαιο λοιπόν ότι οι αυτόκλητοι Ιαβέρηδες θα έχουν την πολυτέλεια του τυρού και του αχλαδίου. Οι σημερινές απειλές τους κινδυνεύουν να αποδειχτούν αύριο τα πειστικότερα επιχειρήματα στα χέρια των αντιπάλων τους.

Εστω κι ως άλλοθι.

Εντελώς φυσιολογικά λοιπόν στον δρόμο για τις εκλογές θα δούμε να συγκρούονται όσοι έχουν λόγους να φοβούνται με όσους δεν βρίσκουν λόγους να φοβηθούν.

Θα μου πείτε ότι αυτά έχει η πολιτική. Οπως στρώνει ο καθένας θα κοιμηθεί.

Πολύ σωστά. Μόνο που ο καθένας λογαριάζει το δικό του στρώμα κι όχι το στρώμα του διπλανού.

Ακόμη και στη σύγκρουση με τον Καμμένο διατυπώθηκαν στον ΣΥΡΙΖΑ δύο αντίθετες υποβόσκουσες λογικές.

Από τη μια όσοι έλεγαν «να ξεμπερδεύουμε για να μην ξεφτιλιζόμαστε, ούτως ή άλλως σχόλασε ο γάμος».

Κι από την άλλη όσοι επιμένουν να σώσουν τον γάμο φοβούμενοι ότι το κόστος του διαζυγίου θα είναι μεγάλο.

Φαίνεται ότι ο Πρωθυπουργός συντάσσεται με τη δεύτερη άποψη. Κι όχι μόνο επειδή Τσίπρας και Καμμένος έχουν κάποιους κοινούς σκελετούς στο ντουλάπι.

Αλλά κι επειδή ο Πρωθυπουργός εκτιμά ότι στις παρούσες συνθήκες δεν μπορεί να υπάρξει εναλλακτική κοινοβουλευτική πλειοψηφία.

Κι έχει δίκιο. Αν φύγει ο Καμμένος, φεύγει κι αυτός.

Θα πάνε λοιπόν μαζί και μέχρι τέλους. Δεν ξέρω αν τους ενθουσιάζει ο γάμος. Αλλά σίγουρα τους τρομάζει το διαζύγιο.

Ιδίως αν κάποιοι ανοίξουν πανικόβλητοι την πόρτα του φρενοκομείου.

Ή της φυλακής!