Ιστορική εκλογή δημάρχου στο Βέλγιο. Ο πατέρας του αρχηγού της Μάντσεστερ Σίτι και των Κόκκινων Διαβόλων Βενσάν Κομπανί έγινε ο πρώτος μαύρος που εκλέγεται δήμαρχος στο Βέλγιο. Ο Πιερ Κομπανί, 71 ετών, γεννήθηκε στη Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό (πρώην Ζαΐρ) αλλά το 1975 εγκατέλειψε τη χώρα του και έγινε πολιτικός πρόσφυγας στο Βέλγιο. Με την πολιτική άρχισε να ασχολείται το 2006, όταν έγινε σύμβουλος και στη συνέχεια κατέλαβε θέση στην Περιφερειακή Βουλή των Βρυξελλών το 2014.

«Για τους τύπους του εξωτερικού: είναι ο πρώτος μαύρος δήμαρχος στις Βρυξέλλες. Είναι ιστορικό. Συγχαρητήρια στον πατέρα μου» είπε μεταξύ άλλων στο βίντεο που ανέβασε στα social media ο Βενσάν Κομπανί. Για να ακολουθήσει το εξής γραπτό μήνυμα: «Ιστορία! Είμαστε όλοι τόσο υπερήφανοι για σένα, πατέρα. Ηρθες από τη Λ.Δ. Κονγκό ως πρόσφυγας το 1975. Τώρα έχεις κερδίσει την εμπιστοσύνη της κοινότητάς σου και έγινες ο πρώτος μαύρος δήμαρχος που εκλέγεται στο Βέλγιο. Χρειάστηκε αρκετός καιρός, αλλά τα κατάφερες. Συγχαρητήρια».

Ο Πιερ Κομπανί συγκέντρωσε 28,38% των ψήφων και με τη συμμαχία άλλων κομμάτων ανέλαβε δήμαρχος της πόλης Γκανσόρεν, μιας κοινότητας βορειοδυτικά των Βρυξελλών. «Δουλέψαμε σκληρά στη διάρκεια της εκστρατείας αλλά δεν πίστευα πως ήταν αρκετό για να γίνω δήμαρχος. Εχουμε απευθυνθεί σε ανθρώπους απ’ όλες τις φυλές και τις κοινότητες». Στόχος του πατέρα του Βενσάν Κομπανί είναι «μια διαγενεακή κοινότητα, στην οποία θα πορευτούν χέρι χέρι οι νέοι με τους γηραιότερους».

Σπουδαία συγκυρία

Η εκλογή του Πιερ Κομπανί ήρθε σε μια περίοδο που έχει ανοίξει η συζήτηση για τον ρατσισμό στο Βέλγιο. Ο Βέλγος Φίλιπ Λάμπερτς που ηγείται των Πρασίνων στο Ευρωκοινοβούλιο πιστεύει πως η εκλογή του Κομπανί αποτελεί σημάδι πως η χώρα του αλλάζει. «Συμβολικά είναι πολύ σημαντικό γιατί είναι γεγονός πως το Βέλγιο δεν έχει κάνει πολύ καλή δουλειά στην ενσωμάτωση των ανθρώπων με διαφορετικές ρίζες. Είναι προφανές αν συγκριθούμε με τη Μεγάλη Βρετανία».

Σε συνέντευξή του το 2014 ο Βενσάν Κομπανί είχε αναφερθεί στη ρατσιστική κακοποίηση που είχε δεχτεί όταν ήταν μικρός, στην αρχή της καριέρας του. «Η ομάδα μας αποτελείτο από παίκτες που είχαν ρίζες από την Αφρική, την Τουρκία και την Ιταλία. Κάθε φορά που παίζαμε μακριά από τις Βρυξέλλες μάς αποκαλούσαν “βρώμικους νέγρους”. Ελεγαν επίσης πως όσοι είμαστε από την Αφρική ήμασταν μεγαλύτεροι σε ηλικία απ’ αυτή που δηλώναμε και οι διαιτητές δεν έκαναν τίποτα. Ο ρατσισμός και η ανισότητα με έκαναν επαναστάτη».