Τώρα που αποκαλύπτεται το πλήρες κείμενο της ομιλίας του αναπληρωτή υπουργού Υγείας Παύλου Πολάκη ενώπιον της κεντρικής επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ, ένα μόνο αποκρουστικό συμπέρασμα μπορεί να βγάλει κανείς μετά βεβαιότητος.

Με άλλα λόγια, ο Παύλος Πολάκης καλεί τους εισαγγελείς και τους δικαστές να παρανομήσουν, αφού ζητεί από την κομματική ελίτ του κυβερνώντος κόμματος να κάνει ένα αδιανόητο πράγμα! Δηλαδή να «πιέζει» όσο μπορεί τους δικαστικούς λειτουργούς σε «συγκεκριμένες δικαστικές διαδικασίες που καθυστερούν»! Και αυτό γιατί; Γιατί μόνο έτσι θα μπουν κάποιοι πολιτικοί αντίπαλοι στη φυλακή! Και αφού μόνο έτσι θα διατηρήσει ο ΣΥΡΙΖΑ την εξουσία!

Επομένως ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας δεν θέλει δικαιοκρατικές, αλλά πολιτικές αποφάσεις. Δεν θέλει οι εισαγγελικές Αρχές να είναι ανεξάρτητες απέναντι στην πολιτική εξουσία, όπως επιτάσσει το άρθρο 28 του Κώδικα της Ποινικής Δικονομίας. Θέλει απλώς οι εισαγγελικές Αρχές να συντάσσουν «τέτοια κατηγορητήρια» που θα ευνοούν το ιερό συμφέρον του κόμματός του!

Δεν θέλει επίσης τα Συμβούλια (Πλημμελειοδικών και Εφετών) να αποφασίζουν ανεξάρτητα και αυτόνομα για την παραπομπή ή την απαλλαγή ενός κατηγορουμένου, όπως επιτάσσουν τα άρθρα 309 και 317 του Κώδικα της Ποινικής Δικονομίας. Ο Παύλος Πολάκης θέλει να παραπέμπονται (απλώς) οι ιδεολογικοί του εχθροί στα δικαστήρια.

Εν ολίγοις, ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας – αν το σκεφθεί κανείς καλά – καλεί σε μια απαράδεκτη «πολιτειακή εκτροπή», αφού λίγο έως πολύ δεν θέλει μια ποινική Δικαιοσύνη ανεξάρτητη (όπως τη ρυθμίζουν το Σύνταγμα και η Δικονομία), αλλά μια σοβιετικού τύπου Δικαιοσύνη, πλήρως υποταγμένη στη βούληση της ιερής (ανώτατης) ηγεσίας του κυβερνώντος κόμματος.

Θα τον προέτρεπα να διαβάσει το έξοχο έργο του Χέρμπερτ Μαρκούζε για τον «σοβιετικό μαρξισμό» για να κατανοήσει σε ποια ολέθρια και παρανοϊκά αποτελέσματα οδήγησαν τέτοιου είδους αντιλήψεις (σαν τις δικές του)!

Επιπλέον όλη αυτή η καταστροφική και επικίνδυνη λογική του Παύλου Πολάκη μου θυμίζει αυτό που λέει ο Raffaele Simone: Δηλαδή ότι ένα τμήμα μιας «παρωχημένης» – δήθεν – Αριστεράς πίστευε ότι ένας βαθμός παρανομίας και περιφρόνησης των νόμων έχει αριστερό χαρακτήρα!

Αυτή όμως η αντίληψη είναι ολέθρια και για την έννομη τάξη! Και για τα οράματα του προοδευτικού κόσμου!

.