Ηταν ο πρώτος παραγωγός που κατάφερε να γυρίσει ολόκληρη ταινία μεγάλου μήκους μυθοπλασίας στο στρατόπεδο συγκέντρωσης των Εβραίων στο Αουσβιτς της Πολωνίας. Η ταινία «The triumph of spirit», στην οποία ο Γουίλεμ Νταφόε υποδύεται έναν εβραίο μποξέρ  που καταλήγει στο στρατόπεδο συγκέντρωσης και πέφτει θύμα εκμετάλλευσης των ναζιστών δεν έγινε μεγάλη επιτυχία, αλλά δεν έπαψε ποτέ να είναι ένα από τα επιτεύγματα του εβραϊκής καταγωγής παραγωγού, ο οποίος ήταν της θεωρίας ότι «ο κινηματογράφος μπορεί να είναι μέσο διασκέδασης, αλλά συγχρόνως να έχει κάποια ουσία, ένα νόημα πέραν της ψυχαγωγίας». Αυτό εξάλλου ήταν το μότο του Κόπελσον σύμφωνα με τη χήρα του Αν.

Ενα από τα κατορθώματα του Κόπελσον (και για τα επίπεδα του Χόλιγουντ μπορείς όντως να το αποκαλέσεις κατόρθωμα) ήταν ότι κατάφερε να ανάψει το πράσινο φως στην παραγωγή του «Φυγάδος». Ενα κινηματογραφικό ριμέικ της ομότιτλης σειράς της τηλεόρασης συζητιόταν επί χρόνια στο Χόλιγουντ, αλλά κανείς δεν το τολμούσε εξαιτίας του ρίσκου που υπήρχε στην παραγωγή μιας ταινίας – «ξαναζεσταμένο φαγητό». Ομως ο Κόπελσον είχε τη φήμη του πεισματάρη και δεν εγκατέλειπε εύκολα τα σχέδια που είχε στο μυαλό του. Ο «Φυγάς» πέρασε από πολλά εμπόδια και εν τέλει παρουσιάστηκε το 1993 με τους Χάρισον Φορντ και Τόμι Λι Τζόουνς κερδίζοντας μια υποψηφιότητα για το Οσκαρ καλύτερης ταινίας. Μια επταετία αργότερα, ο Κόπελσον θα γινόταν παραγωγός και της τηλεοπτικής σειράς που ξαναγυρίστηκε λόγω της κινηματογραφικής επιτυχίας του «Φυγάδος».

«ΠΛΑΤΟΥΝ». Η επιτυχία του Αρνολντ Κόπελσον ήταν τεράστια, παρότι οι ταινίες που παρήγαγε δεν ήταν πολλές. Συνολικά παρήγαγε λιγότερες από 30 κινηματογραφικές ταινίες με μια σχετική δραστηριότητα στην τηλεόραση, αλλά αν εξετάσει κανείς τη φιλμογραφία του μένει έκπληκτος από τους τίτλους. Ηταν ο παραγωγός του «Πλατούν», της θρυλικής ταινίας του Ολιβερ Στόουν στην οποία ο προκλητικός σκηνοθέτης αναπαρήγαγε συναρπαστικά τις πολεμικές εμπειρίες του στο Βιετνάμ. Η ταινία απέσπασε το Οσκαρ καλύτερης ταινίας και παραμένει μια από τις πιο ουσιαστικές δημιουργίες επί του συγκεκριμένου θέματος, το οποίο που είχε μεγάλη πέραση στον κινηματογράφο τη δεκαετία του 1980.

Ηταν επίσης ο παραγωγός του ψυχολογικού δράματος «Μια ξεχωριστή μέρα», στο οποίο ο Μάικλ Ντάγκλας με μια καραμπίνα στο χέρι γίνεται η απειλή μιας καθημερινής μέρας στο σύγχρονο Λος Αντζελες. Με τον Ντάγκλας συνεργάστηκε ξανά στα θρίλερ «Ενας τέλειος φόνος» και «Μην πεις λέξη», που επίσης σημείωσαν επιτυχία. Οι οικολογικές ανησυχίες του Κόπελσον βρήκαν τη θέση τους στην περιπέτεια του Γερμανού εν Χόλιγουντ Βόλφγκανγκ Πέτερσεν, το «Ξέσπασμα», στο οποίο ο Ντάστιν Χόφμαν, δίπλα στη Ρενέ Ρούσο και τον ακόμα άσημο εκείνη την εποχή (1994) Κέβιν Σπέισι, προσπαθούσε να βρει τον πίθηκο της Αφρικής που ήταν φορέας ενός θανατηφόρου ιού. Την ίδια χρονιά, το 1995, ο Κόπελσον επένδυσε στο όραμα του Ντέβιντ Φίντσερ και το αποτέλεσμα ήταν το «Seven», ένα από τα πιο ατμοσφαιρικά θρίλερ της δεκαετίας εκείνης, το οποίο επηρέασε τη ματιά πολλών σκηνοθετών του κινηματογράφου γράφοντας κεφάλαιο στο είδος στο οποίο ανήκει. Ταινίες όπως ο «Δικηγόρος του διαβόλου» (1997) του Τέιλορ Χάκφορντ με τον Αλ Πατσίνο στον ρόλο του Μεφιστοφελή ή το «Mad city» του δικού μας Κώστα Γαβρά με τον Τζον Τραβόλτα και τον Χόφμαν, είχαν και αυτές τον Κόπλεσον στη θέση του παραγωγού.

Ο Αρνολντ Κόπελσον, που γεννήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου του 1935, σπούδασε στη Νομική Σχολή της Νέας Υόρκης και μετά το ντοκοτορά του ειδικεύθηκε σε θέματα σόου μπίζνες και τραπεζών. Από πολύ νωρίς η χρηματοδότηση κινηματογραφικών ταινιών έγινε ένα από τα άμεσα ενδιαφέροντά του και για πολλά χρόνια δούλεψε ως σύμβουλος τραπεζών και άλλων ιδρυμάτων χρηματοδότησης κινηματογραφικών ταινιών. Κάπως έτσι εισχώρησε ο ίδιος στην κινηματογραφική παραγωγή ιδρύοντας την εταιρεία Inter Ocean Film Sales Ltd. Συνεργάτης του σε αυτήν την απόφαση ήταν η Αν Φάινμπεργκ που θα γινόταν αργότερα σύζυγός του.

Η Ιnter Ocean εστίασε στις παραγωγές ανεξάρτητων παραγωγών με την προοπτική της διανομής τους όχι μόνο στην Αμερική, αλλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Αργότερα και επί σειρά ετών ο Κόπλεσον ήταν μέλος της επιτροπής του κλάδου παραγωγών της Ακαδημίας Κινηματογράφου και Επιστημών, καθώς επίσης στο Πανεπιστήμιο της Νότιας Καλιφόρνιας στο πρόγραμμα Πίτερ Σταρκ. Διετέλεσε επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του CBS Corporation, ενώ οι ομιλίες που έχει δώσει στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ ή το Αμερικανικό Κινηματογραφικό Ινστιτούτο θεωρούνται κλασικές.