Το μεγάλο γεγονός του Σαββατοκύριακου δεν έχει να κάνει ούτε με ποδόσφαιρο, ούτε με μπάσκετ: είναι η κατάκτηση του τουρνουά τένις της Στοκχόλμης από τον Στέφανο Τσιτσιπά που έπειτα από αυτή του την επιτυχία περιμένει – υποθέτω – με λίγη άγια αγωνία την κατάταξη του ATP για να δει πόσο κοντά βρίσκεται στους δέκα πρώτους του κόσμου. Το τουρνουά της Στοκχόλμης δεν είναι από τα πιο σκληρά και τον νικητή του δεν τον περιμένουν έπαθλα εκατομμυρίων ευρώ. Στον τελικό ο Ελληνας κέρδισε τον Λετονό Γκούλμπις, που πριν τραυματιστεί είχε φτάσει κάποτε στην πρώτη εικοσάδα της παγκόσμιας κατάταξης και είχε μόνο νίκες στους τελικούς που είχε αγωνιστεί. Ο έλληνας παίκτης είχε ανάγκη μια τέτοια νίκη για να βρει δύναμη για τη συνέχεια. Κάθε επιτυχία μεγαλώνει την εμπιστοσύνη που έχει στον εαυτό του και στο τένις που παίζει – ένα τένις επιθετικό, όμορφο και προσωπικό.

Μου αρέσει να θεωρώ ως αρχή της σχέσης του Τσιτσιπά με το ελληνικό κοινό το βράδυ της 12ης Αυγούστου του προηγούμενου καλοκαιριού. Ο νεαρός έλληνας τενίστας είχε ήδη μεγάλες επιτυχίες στο βιογραφικό του, αλλά εκείνο το βράδυ ανάγκασε όλους τους φίλους του τένις να ρωτάνε με αγωνία τι έκανε στον τελικό του Τορόντο. Ο Τσιτσιπάς έπαιξε τότε στον τελικό με τον μεγάλο Ναδάλ κι έχασε με 2-0: το ελληνικό κοινό τον είδε να παλεύει απέναντι σε ένα «τέρας» που ανήκει στην ιστορία του αθλήματος πλέον κι ο ίδιος πρέπει να κατάλαβε εκείνο το βράδυ πως δεν υπάρχει θρίαμβος κατά παραγγελία, ούτε υπάρχει κάποιος Θεός που μοιράζει νίκες για να γράφονται ιστορίες. Υπάρχει μόνο δουλειά από αυτές που επιτρέπουν σε κάποια σπάνια παιδιά να χτίζουν όνειρα.

Ναδάλ

Εκείνη τη μαγική εβδομάδα του Αυγούστου ο ακόμα άγνωστος στο μεγάλο παγκόσμιο κοινό υπέροχος Στέφανος είχε κερδίσει τέσσερις τύπους που κατοικοεδρεύουν στο τοπ 10 της παγκόσμιας κατάταξης. Στον Τιέμ είχε δείξει ότι του έχει πάρει τον αέρα. Τον Τζόκοβιτς τον εξέπληξε, ενώ του Ζβέρεβ του διέλυσε το μυαλό. Στον Αντερσον, τέλος, είχε κάνει κατανοητό πως αν αυτός έχει ένα υπέροχο όπλο που λέγεται σερβίς, ο ίδιος έχει ένα μεγαλύτερο που λέγεται μέλλον. Ο Ναδάλ, από τον οποίο ο έλληνας παίκτης είχε χάσει εκείνο το βράδυ, κάποτε στις δόξες του στο τουρνουά του Μόντε Κάρλο είχε πετάξει έξω τρεις από τους δέκα καλύτερους του κόσμου: θεωρήθηκε άθλος. Ο Τσιτσιπάς σε μία εβδομάδα είχε αποκλείσει τέσσερις σαν το παλικαράκι που στα γουέστερν αναλαμβάνει να καθαρίσει τους σκληρότερους κακούς, αλλά η ζωή δεν είναι ταινία και δεν έχει δυστυχώς σενάριο. Από τον Ναδάλ είχε χάσει, ενώ οι συζητήσεις που προκάλεσαν οι άθλοι του είχαν κάνει τους πάντες να τον αντιμετωπίζουν πλέον πολύ προσεχτικά. Ακολούθησε μια συλλογή από διδακτικές ήττες – κάποιες από τους παίκτες που είχε αποκλείσει εκείνη τη μαγική εβδομάδα στο Τορόντο: δύο μάλιστα από αυτές σε τελικούς το τελευταίο δίμηνο. Η νίκη στη Στοκχόλμη έβαλε τέλος σε αυτό το σερί: ο μικρός ήρωάς μας μεγαλώνει. Και μεγαλώνει όπως πρέπει: βρίσκοντας μπροστά του δυσκολίες που του θυμίζουν πως τίποτα δεν είναι εύκολο.

Ατραξιόν

Το ίδιο ακριβώς μπορούμε να πούμε και για τους μικρούς του Παναθηναϊκού, που είναι η ατραξιόν του φετινού πρωταθλήματος. Το Σάββατο η ομάδα του Γιώργου Δώνη λύγισε και τον Πανιώνιο κερδίζοντάς τον με 1-0 στο ΟΑΚΑ. Είναι το τρίτο συνεχόμενο ματς στο οποίο ο ΠΑΟ παίρνει αποτέλεσμα χωρίς η απόδοσή του να είναι σπουδαία – συνέβη και με τον ΠΑΣ και με τον Αστέρα στην Τρίπολη, από τον οποίο ο Παναθηναϊκός απέσπασε μια ισοπαλία πριν από τη διακοπή. Ομως και σε αυτό τη διαφορά την έκανε ένας μικρός: αυτή τη φορά ήταν η σειρά του Χατζηθεοδωρίδη να ‘ρθει από τον πάγκο και να βρει το γκολ της νίκης.

Παιδαγωγός

Ο Δώνης περισσότερο και από δουλειά προπονητή κάνει φέτος δουλειά παιδαγωγού: ενθαρρύνει τους μικρούς του να παίρνουν πρωτοβουλίες, τους δίνει χρόνο συμμετοχής όταν τον ακούν, αλλά δεν τους αφήνει να πιστεύουν ότι έχουν τη φανέλα του βασικού σπίτι και τους θυμίζει ότι αν δεν τον προσέχουν τους περιμένει ο πάγκος. Ο Χατζηθεοδωρίδης ήταν βασικός σε προηγούμενα ματς αλλά κάπου χαλάρωσε: ότι κάθισε στον πάγκο του έκανε καλό. Κι έκανε φυσικά και καλό στον ΠΑΟ.

Τούμπα

Η εντυπωσιακή σταθερότητα του Παναθηναϊκού, που έχει έξι νίκες και μία ισοπαλία στις επτά πρώτες αγωνιστικές, κάνει πολύ ενδιαφέρον το παιχνίδι του με τον ασταμάτητο ΠΑΟΚ στην Τούμπα την επόμενη αγωνιστική. Η ομάδα του Δώνη τρέχει, ο ΠΑΟΚ περπατάει. Το κοινό των δυο ομάδων είναι ότι ακόμα κι όταν δεν παίζουν καλά κερδίζουν.

Σέντρα

Ο ΠΑΟΚ στο Κλεάνθης Βικελίδης ξεκίνησε χάνοντας με 1-0 πριν καλά καλά γίνει η σέντρα. Το γκολ του Αρη το πετυχαίνει ο κόσμος του με την τρομερή ατμόσφαιρα που δημιουργεί στο ξεκίνημα. Ο Αρης πιέζει, δημιουργεί και επιτίθεται αλλά όλα αυτά κρατάνε περίπου δέκα λεπτά: μετά ο ΠΑΟΚ κρατά την μπάλα, ανασυντάσσεται, κερδίζει μέτρα, βρίσκει τη σιγουριά του. Και πριν βγει το ημίχρονο ισοφαρίζει.

Αλήθεια

Το ντέρμπι της Θεσσαλονίκης είναι αλήθεια ότι είχε λείψει στους έλληνες ποδοσφαιρόφιλους. Το τελευταίο που είχε γίνει, τέσσερα χρόνια πριν, ήταν ένα φρικτό ματς όπου οι δυο ομάδες είχαν επιστρατεύσει πολλή σκληράδα: το τελικό 1-1 τότε ήταν αποτέλεσμα και του φόβου του διαιτητή Κομίνη να δώσει κάποιες κόκκινες. Κόκκινη δεν έδωσε κι ο ιταλός διαιτητής χθες βράδυ, μολονότι το ματς είχε κάποια σκληρά μαρκαρίσματα – τι ντέρμπι θα ήταν αλλιώς; Ομως ο Ιταλός δεν δίστασε, όπως έδωσε πέναλτι στον ΠΑΟΚ στο πρώτο ημίχρονο, να δώσει και στον Αρη στο δεύτερο. Η διαφορά στις δυο περιπτώσεις είναι ότι ενώ ο Πρίγιοβιτς ευστόχησε, ο Γιουνέζ στο 65′ νικήθηκε από τον φορμαρισμένο Πασχαλάκη που απέκρουσε με τα πόδια, όπως είχε κάνει και το καλοκαίρι σε αντίστοιχη φάση στο ματς με τη Σπαρτάκ Μόσχας στην Τούμπα.

Ανταγωνιστής

Μετά τη φάση αυτή όλοι περίμεναν το γκολ του ΠΑΟΚ, που το πέτυχε ο Πρίγιοβιτς στο 87′. Πέρα από την αδιαμφισβήτητη ικανότητα του Σέρβου αξίζει να επισημανθεί και ότι ο Ραζβάν Λουτσέσκου, πριν αυτός σκοράρει, είχε σηκώσει τον Νίκο Καρέλη για να τον βάλει στη θέση του αλλά η μπάλα για ένα ολόκληρο λεπτό δεν βγήκε άουτ! Ο Πρίγιοβιτς έμεινε στο γήπεδο μέχρι να σκοράρει. Και να δώσει μια νίκη στον ΠΑΟΚ που για να χάσει το πρωτάθλημα πρέπει να συμβούν απίθανα πράγματα. Οχι μόνο γιατί είναι καλός, αλλά και γιατί δεν φαίνεται να έχει ανταγωνιστή…