Σε οποιαδήποτε ευρωπαϊκή δημοκρατία μόνο τα μισά να ίσχυαν από όσα προσάπτει η εισαγγελέας Ράικου στον «νταβατζή Ρασπούτιν» θα τον είχαν ήδη πάρει με τις χειροπέδες.

Διαβάζοντας τις καταγγελίες αυτές όμως το μυαλό μου πήγε τρία χρόνια πίσω.

Ηταν Ιούλιος 2015.

Στις 16 Ιουλίου η κυβέρνηση έχασε τη δεδηλωμένη πλειοψηφία κατά την ψηφοφορία του πρώτου πακέτου προαπαιτουμένων για το 3ο Μνημόνιο αφού 38 βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισαν ή απείχαν.

Στις 23 Ιουλίου θα τη χάσει για δεύτερη φορά με 36 διαρροές όταν η Βουλή ψήφισε το δεύτερο πακέτο προαπαιτουμένων.

Θα την ξαναχάσει και τρίτη φορά στις 14 Αυγούστου με 44 απώλειες όταν πλέον ψηφίστηκε το ίδιο το Μνημόνιο.

Επί έναν μήνα η χώρα δεν είχε κοινοβουλευτική πλειοψηφία, ούτε κανονική κυβέρνηση.

Ολα τα παραπάνω ψηφίστηκαν (και) από την αντιπολίτευση, η οποία επέτρεψε σε μια κυβέρνηση χωρίς την εμπιστοσύνη της Βουλής να επιβιώσει δηλώνοντας «δεν πρόκειται αυτή τη στιγμή να κάνουμε πρόταση μομφής» (Β. Μεϊμαράκης, 16/7).

Εκείνες λοιπόν τις δύσκολες κι οριακές μέρες, ο Καμμένος που ήταν υπουργός Αμυνας χάρη στην αντιπολίτευση δήλωνε στη Βουλή «θα σας τσακίσουμε όλους. Δεν θα γλιτώσει κανείς από τους εισαγγελείς» (23/7/2015).

Οσα ακολούθησαν δεν ήταν παρά η συνέχεια που η αντιπολίτευση καθυστέρησε να δει ή/και να αξιολογήσει.

Ο «νταβατζής Ρασπούτιν» δεν έτυχε, πέτυχε.

Τέλη Αυγούστου τοποθετήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας υπηρεσιακός υπουργός Δικαιοσύνης στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Θάνου.

Διακρίθηκε για την πρωτοβουλία του να στείλει παράτυπα κλιμάκιο εισαγγελέων (και την προσωπική του δημοσιογράφο) στο Παρίσι να ανακρίνουν τον Ερβέ Φαλσιανί της λίστας Λαγκάρντ άνευ αποχρώντος λόγου μεσούσης της προεκλογικής περιόδου.

Και παρέμεινε μετ’ επαίνων στη μετεκλογική κυβέρνηση Τσίπρα.

Τα άλλα τα ξέρουμε. Τα είδαμε στη Novartis με την Τουλουπάκη. Τα περιέγραψε η εισαγγελέας Τσατάνη. Τα επιβεβαίωσαν οι «κύκλοι» της εισαγγελέως Ράικου. Βουίζουν οι διάδρομοι των εισαγγελικών γραφείων.

«Θα κερδίσουμε τις εκλογές, αν βάλουμε κάποιους φυλακή» επιβεβαίωσε πρόσφατα το σχέδιο ο Πολάκης. Προσθέτοντας: «Πρέπει να σπρώχνουμε περισσότερο» τη Δικαιοσύνη.

Η μέθοδος για τους αντίπαλους είναι «Τι σε νοιάζουν τα στοιχεία; Ασκησε δίωξη να είσαι εντάξει» (έτσι ώστε να διασυρθούν οι διωκόμενοι…) και μετά «άσ’ τους να απαλλαγούν στο ακροατήριο».

Για τους δικούς μας, τα βάζουμε απλώς στο ράφι – όπως για παράδειγμα η υπόθεση ΔΕΠΑ – Λαυρεντιάδη.

Τα υπόλοιπα θα τα μάθουμε σύντομα. Και σίγουρα μετά τις εκλογές.

Ηταν ένα μικρό αφιέρωμα της στήλης στους οπαδούς της εθνικής συνεννόησης και της προοδευτικής συμμαχίας για να λυθεί το Σκοπιανό, να προχωρήσει η συνταγματική αναθεώρηση και να αντιμετωπιστεί η άνοδος της Ακροδεξιάς.