Ο μεγάλος αθλητής πρέπει να έχει και την ικανότητα να σε εντυπωσιάζει με όσα κάνει όταν αγωνίζεται. Ο τεράστιος αθλητής σε εντυπωσιάζει συχνά και με όσα κάνει όταν δεν αγωνίζεται. Ο Λευτέρης Πετρούνιας είναι ένας τεράστιος αθλητής.

Πετρούνιας

Ο έλληνας ολυμπιονίκης έχει ένα πρόβλημα που τον ταλαιπωρεί και πρέπει να κάνει επέμβαση. Είχε ανακοινώσει ότι θα μπει στο χειρουργείο στις 5 Νοεμβρίου και είχε κάνει γνωστό πως γι’ αυτό δεν θα αγωνιστεί στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα. Χθες ανακοίνωσε ότι αλλάζει γνώμη και ότι πρώτα θα πάρει μέρος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και μετά θα μπει στο χειρουργείο! «Στις 5 Νοεμβρίου είναι προγραμματισμένο το χειρουργείο μου. Εδώ όμως στο Παγκόσμιο δοκίμασα τα όριά μου. Το συζήτησα με τον προπονητή μου και το ιατρικό team και αποφάσισα να σφίξω τα δόντια και να αγωνιστώ! Ελπίζω να σας κάνω πάλι υπερήφανους. Πάμε δυνατά για την Ελλάδα μας» έγραψε στο Instagram. O Πετρούνιας έχει προσφέρει στη χώρα πολύ περισσότερα από όσα η χώρα στον ίδιο. Δεν έχει κάτι να αποδείξει και δεν είχε κανένα λόγο να πάρει ένα τέτοιο ρίσκο. Αλλά είναι ο Πετρούνιας: ο μεγαλύτερος έλληνας αθλητής του καιρού μας. Οχι γιατί κερδίζει, αλλά γιατί θέλει να το κάνει για μας, λες και μας χρωστάει! Με την ευχή ότι η αυταπάρνηση θα του βγει σε καλό, ας του ευχηθούμε «πάμε δυνατά, Λευτέρη».

Τιμωρία

Μπορεί να έχει ευεργετικό αποτέλεσμα η απόφαση του προπονητή του Ολυμπιακού Πέδρο Μαρτίνς να κλείσει την ομάδα για τιμωρία τρεις μέρες στις εγκαταστάσεις του Ρέντη; Είναι δύσκολο να το πει κανείς. Αλλά τα τελευταία χρόνια όσο περισσότερο παράξενες είναι οι τιμωρίες των παικτών τόσο καλύτερα είναι τα αποτελέσματά τους.

Λίστα

Θυμάμαι ότι τα προηγούμενα χρόνια οι καλύτεροι παίκτες του Ολυμπιακού αυτή την εποχή ήταν πάντα όσοι δεν είχαν δηλωθεί για κάποιο λόγο στην περίφημη λίστα της UEFA για να αγωνιστούν στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Πέρυσι ήταν ο Σισέ. Κάτι χρόνια πριν ο Τζίμι Ντουρμάζ και ο Ντοσεβί. Ο αποκλεισμός ήταν σαν να τους ξυπνούσε: πείσμωναν και ήθελαν να αποδείξουν ότι αδικήθηκαν. Πείσμα και αντίδραση ελπίζει να δει κι ο Μαρτίνς από τους τωρινούς παίκτες, γι’ αυτό τους τιμώρησε με αυτόν τον τρόπο: ήθελε η τιμωρία τους να είναι φανερή σε όλους τους οπαδούς και προφανώς ελπίζει ότι αυτό το ταρακούνημα θα τους ξυπνήσει. Γενικά, μερικές φορές κάτι ακραίο μπορεί να είναι και ευεργετικό: το να τους ρίξεις ένα πρόστιμο για την εμφάνιση δεν λέει τίποτα – λεφτά να πληρώσουν έχουν όλοι. Το να τους στερήσεις μια έξοδο, κι ενώ μάλιστα είχαν ρεπό, είναι κάτι που μπορεί να τους κάνει να θυμώσουν. Και να παίξουν για να σου αποδείξουν ότι έχεις άδικο.

Πούλμαν

Η πιο ακραία μορφή ανάλογης τιμωρίας που θυμάμαι ήταν η προ τριετίας απόφαση του Δημήτρη Γιαννακόπουλου να επιστρέψει η ομάδα του ΠΑΟ με πούλμαν από την Κωνσταντινούπολη. Οταν το αποφάσισε, όλοι έκαναν τις χειρότερες προβλέψεις για τη συνέχεια: οι πιο πολλοί εκτιμούσαν ότι ο κόουτς Τσάβι Πασκουάλ θα γυρίσει και θα παραιτηθεί. Κάποιοι παίκτες γύρισαν με αεροπλάνο πληρώνοντας τα χρήματα του εισιτηρίου οι ίδιοι: η εντύπωση που υπήρχε ήταν ότι επιστρέφοντας θα αποχαιρετήσουν την ομάδα. Δεν έγινε τίποτε από όλα αυτά. Ο Πασκουάλ έμεινε και επισήμανε στους παίκτες ότι η κακή τους εμφάνιση προκάλεσε αυτή την ακραία διοικητική αντίδραση και τους ζήτησε να αποδείξουν στον μεγαλομέτοχο της ομάδας ότι τους αδίκησε. Ο ΠΑΟ πήρε τον τίτλο, ο Πασκουάλ είναι ακόμα εδώ, ακόμα και οι Αμερικανοί που θύμωσαν ξεπέρασαν γρήγορα τον θυμό τους – ο Σίγκλετον έφυγε φέτος, ο Τζέιμς έφυγε, ξαναγύρισε και ξανάφυγε, ο Ρίβερς ήθελε να μείνει κι άλλο. Η επιστροφή με το πούλμαν βοήθησε τον προπονητή να δεθεί με τους παίκτες του: κανείς τους δεν ήθελε να ξαναζήσει κάτι παρόμοιο. Αν ο Γιαννακόπουλος τότε τους είχε ρίξει ένα πρόστιμο, θα πλήρωναν και θα συνέχιζαν να κάνουν την πλάκα τους…

Μπένετον

Μιλώντας για παράγοντες, θέλω να πω ότι η Ιταλία θα αποχαιρετήσει σήμερα έναν αληθινά σπουδαίο: τον Τζιλμπέρτο Μπένετον που έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 77 χρονών. Είναι ο ιδρυτής της ομώνυμης εταιρείας ρούχων που ίδρυσε μαζί με τα αδέρφια του, τον Λουτσιάνο, τον Κάρλο και την Τζουλιάνα. Η εταιρεία δημιουργήθηκε στο μικρό Τρεβίζο (λίγα χιλιόμετρα από τη Βενετία), στα τέλη της δεκαετίας του ’60. Οταν γιγαντώθηκε, στα τέλη της δεκαετίας του ’80, οι Μπένετον κατόπιν επιθυμίας του Τζιλμπέρτο αποφάσισαν να στηρίξουν τις ομάδες της περιοχής και να γίνουν και χορηγοί στη Formula 1.

Ομάδες

O Τζιανκάρλο Μπένετον στήριξε τις τοπικές ομάδες βόλεϊ και ράγκμπι, ξόδεψε τεράστια ποσά για τα μηχανοκίνητα, αλλά κυρίως δημιούργησε μια υπερδύναμη στο ιταλικό μπάσκετ που σημείωσε επιτυχίες σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Η Μπένετον απέκτησε τον Τόνι Κούκοτς πριν αυτός φύγει για το NBA, μας έδωσε τη δυνατότητα να δούμε καταπληκτικούς παίκτες όπως ο Βίνι ντελ Νέγκρο, ο Χένρι Ουίλιαμς, ο Ζέλικο Ρέμπρατσα, ο Ραμούνας Σισκάουσκας κι ο Ρικι Πίτις και είχε σπουδαίους προπονητές: όχι τυχαία πέρασαν από το Τρεβίζο ο Ζέλικο Ομπράντοβιτς και ο Ντέιβιντ Μπλατ! Με τον Μπένετον στο τιμόνι η ομάδα του Τρεβίζο έφτασε δύο φορές μέχρι τον τελικό της Ευρωλίγκας, το 1993 (όταν απέκλεισε τον ΠΑΟΚ στον ημιτελικό) και το 2003, ενώ κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα Ιταλίας, οκτώ Κύπελλα και δύο Κύπελλα Σαπόρτα (1995 και 1999). Οταν η οικογένεια αποχώρησε, το 2011, η ομάδα σχεδόν διαλύθηκε: χωρίς τον Τζιανκάρλο Μπένετον είναι αδύνατο η ομάδα ενός μεγάλου χωριού, όπως είναι το Τρεβίζο, να είναι ανταγωνιστική.

Συνέντευξη

Είχα γνωρίσει και τον ίδιο και τον αδερφό του Λουτσιάνο τη δεκαετία του ’90: μου είχαν δώσει μια συνέντευξη για ένα ανδρικό περιοδικό. Ανάμεσα στα πολλά που τους ρώτησα, τους είχα κάνει την πιο συνηθισμένη των ερωτήσεων, δηλαδή γιατί δεν βάζουν τα ωραία τους χρήματα στο ποδόσφαιρο – ήταν η εποχή που οι ιταλικές ομάδες μεσουρανούσαν κι ο Τζιανκάρλο, μεταξύ άλλων, ήταν και οπαδός της Ιντερ. Μου είχε πει κάτι που το θυμάμαι ακόμα: «Αγοράζεις και διοικείς μια ποδοσφαιρική ομάδα μόνο αν αντέχεις να σε μισεί ένα πολύ μεγάλο μέρος του κόσμου». Και μου είχε εξηγήσει ότι από την ενασχόλησή του με το μπάσκετ και τη Formula 1 είχε βγει κερδισμένος γιατί όλος ο κόσμος συμπαθούσε τον ίδιο και την επιχείρησή του. «Το ποδόσφαιρο δημιουργεί βάρβαρα συναισθήματα» μου είχε πει. Ηταν ένας καλός επιχειρηματίας, ένας λάτρης των σπορ και κυρίως ένας σοφός άνθρωπος…