Το φωτογραφικό στιγμιότυπο είναι δυνατό. Πρώην υπουργός – και μάλιστα εκείνος που ως Τσάρος της Οικονομίας υπέγραψε την ένταξη της χώρας στην ευρωζώνη – κρατά στα χέρια του διπλωμένο το γκρι του σακάκι, για να κρύβει τις χειροπέδες. Είναι από αυτά τα ενσταντανέ που μπορεί να ποστάρει ο Πολάκης και να γράφει για «λαμογιά του εκσυγχρονισμού». Ή να εκτυπώσουν για να κραδαίνουν στα τηλεπαράθυρα οι λοιποί σύντροφοι, όταν θα πλασάρονται ως σταυροφόροι κατά του διεφθαρμένου παλαιού κομματικού συστήματος προεκλογικά. Τη γραμμή την έδωσε ήδη ο Νίκος Παππάς, υποστηρίζοντας ότι ο Παπαντωνίου δεν ήταν μεμονωμένη περίπτωση, αλλά «ο τρόπος λειτουργίας των πραγμάτων» που διόγκωσε το χρέος και έθεσε τις βάσεις για την κρίση. Για να είμαστε δίκαιοι και οι πολιτικοί αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ με τον ίδιο τρόπο θα εκμεταλλεύονταν μια τέτοια υπόθεση. Ο Τσοχατζόπουλος, εξάλλου, προφυλακίστηκε μόλις τον Απρίλιο του 2012, οι μνήμες είναι νωπές. Κι η μέθοδος δοκιμασμένη. Κανείς, ας πούμε, δεν έχει ξεχάσει πως αυτό επηρέασε την εκλογική επίδοση του ΠΑΣΟΚ στις κάλπες που ακολούθησαν.

Στόχος

Προφανώς ούτε η ΝΔ, που έσπευσε μέσω πηγών της να υπενθυμίσει ότι η δίωξη κατά του Γιάννου Παπαντωνίου ξεκίνησε το 2012 επί κυβέρνησης Σαμαρά. Αν υπάρχει μια διαφορά είναι πως τότε ο ένας εκπρόσωπος του δικομματισμού στόχευε τον άλλο, ενώ τώρα το κυβερνών κόμμα βάζει στο στόχαστρο τους επάρατους προηγούμενους συνολικά. Οι πιο μυημένοι στα κεντροαριστερά πράγματα, βέβαια, βλέπουν και κάτι άλλο στη συριζαϊκή προσέγγιση της χθεσινής προφυλάκισης. Διακρίνουν «μια απόπειρα να στηλιτευτεί η διακυβέρνηση Σημίτη, να πληγεί ο ίδιος ο Σημίτης». Και μάλιστα «όχι μόνο από τους κυβερνώντες». Το λένε επειδή διάβασαν την ανακοίνωση του Ποταμιού που έγραφε «ο κ. Τσοχατζόπουλος ήταν υπουργός Αμύνης από το 1996 μέχρι το 2001 και ο κ. Παπαντωνίου από το 2001 μέχρι το 2004. Οταν λοιπόν, δύο υπουργοί Αμύνης συλλαμβάνονται για πλουτισμό από μίζες – ο ένας είναι ήδη τελεσίδικα καταδικασμένος – τότε δεν μιλάμε για σύμπτωση, αλλά για γενικευμένη διαφθορά». Τι κι αν το 2016 από τηλεοράσεως ο Θεοδωράκης διατεινόταν ότι «ο Κώστας Σημίτης είναι από τα ελάχιστα εθνικά κεφάλαια»;